Сазад бар авҷи фалак , саркашӣ кунад сари ман

Агар ба толеъ ман бозгардад ахтари ман

Ба ҳашари номаи аъмол агар буруни орм

Пар аз ҳикоят ҳиҷрон туаст дафтари ман

Чигуна бар рухи хубон назар кунам ки мудом

Хаёл рӯй ту садии сети пеши манзари ман

Ҳилоли абрӯят эй офтоби кишвари ҳасан

Тулӯъ кард ва чу каттон бсухт пайкари ман

зи вожгӯнии бахти ин гумон набӯд маро

Ки рӯзгори нишонди туро баробари ман

Хаёли зулфи ту дӯшам ба хоб буд имрӯз

Чу нофи оҳӯии чини мшкбўсти бистари ман

Шаби фироқи ту хўшўқт аз он шудам ки гирифт

з гиря дод дил аз ҳиҷри дидатар ман

Ба ёри роз наоне нагуфта боз омад

Рақиб даст нахоҳад кашид аз сари ман

Нагуфтӣам ки « агар нотавони шӯии гирам

Ба дасти дасти ту » вақтаст эй тавонгари ман