Агар чаҳ ҳукми ҳаҷа алҳақ умр бидидам аммо надидам ӯро дар аҳкоми нуҷуми ҳеҷ эътиқодӣ ва аз бузургони ҳеҷ кас надидам ва нишнидам ки дар аҳком эътиқодӣ дошт .
Дар зимистони санаи смону хмсмоиаҳ ба шаҳри Марви султон кас фиристод ба хоҷаи бузурги садри аддӣни Муҳамади бен алмзФри раҳмаи аллоҳ ки хоҷаи эмоми умрро бигӯӣ то ихтиёрӣ кунад ки ба шикор рӯем ки андари он чанд рӯзи барф ва борон наёяд .
Ва хоҷаи эмоми умр дар суҳбати хоҷа буд ва дар сарой ӯ фурӯд омадӣ . Хоҷа кас фиристод ва ӯро бихонаду моҷаро бо вай бигуфт . Бирафт ва ду рӯз дар он карду ихтиёрӣ некӯ кард .
Ва худ бирафт ва бо ихтиёри султонро брншонд .
Ва чун султон бар нишаст ва як бонг замин бирафт абр дар кашид ва бод бархесту барфу дамаи дроистод . Ханда ҳо карданд .
Султони хост ки бозгардад хоҷа эмом гуфт :
« подшоҳи дил фориғ дорад ки ҳамин соъати абр боз шавад ва дар ин панҷ рӯзи ҳеҷ нам набошад . »
Султон баранду абр боз шуд ва дар он панҷ рӯзи ҳеҷ нам набӯду кас абр надид .
Аҳкоми нуҷум агар чаҳ санъатӣ маърӯфаст эътимодро нишоед ва бояд ки мунаҷҷим дар он эътимод даврӣ накунад ва ҳар ҳукм ки кунад ҳавола бо қазо кунад .