Фаррухӣ аз систон буд писари ҷўлўғи ғуломи амири халафи бонӯ .

Табъии бғоит некӯ дошту шеър хуш гуфтӣу чанг тар задӣ

Ва хизмат деҳқонӣ кардӣ аз даҳоқини систон

Ва ин деҳқон ӯро ҳар соли дивист кили панҷ манӣ ғалла додӣ ва сад дирам сим наваҳй .

ӯро тамом будӣ .

Аммо зании хости ҳам аз мўолии халафу харҷаш бештар афтоду дбаҳу занбили дроФзўд .

Фаррухӣ бебарг монад .

Ва дар систон касе дигар набӯд магари амроءи эшон .

Фаррухии қисса ба деҳқони бардошт ки марои харҷи бештар шудааст чаҳ шавад ки деҳқон аз онҷо ки карам ӯст ғаллаи ман сесад кил кунаду сими сад ва панҷоҳ дирам то магар бо харҷи ман баробар шавад .

Деҳқон бар пушти қисса тўқиъ кард ки ин қадар аз ту дареғ несту афзӯн аз инро рӯй нест .

Фаррухӣ чун бишунид маъюси гашт ва аз содиру ворид астхбор мекард ки дар атрофу акнофи олами нишони мамдуҳии шунӯд то рӯй бадви орад . Бошад ки исобатӣ ёбад .

То хабар карданд ӯро аз амири абўолмзФри чғонии бчғонён ки ин навъро тарбият мекунад ва ин ҷамоатро салау ҷоизаи фахри ҳаме диҳаду имрӯз аз мулӯки асру амроءи вақти дарин боб ӯро ёр нест . Қасида Эй бигуфту азимати он ҷониб кард .

Алҳақ некӯи қасидаи ист ва дар ӯ васф шеър кардааст дар ғояти никўӣӣу мадҳи худ беназираст .

Пас баррагии бсохт ва рӯй ба чғонёни ниҳод .

Ва чун ба ҳазрат чғонён расед баҳоргоҳ буду амир ба доғгоҳ ва шунидам ки ҳаждаҳи ҳазор Модён зиҳӣ дошт ҳар якеро карае дар дунбол ва ҳар сол бирафтӣу карагон доғ фармудӣ

Ва амиди асъад ки кадхудои амир буд ба ҳазрат буду нзлӣ рост мекард то дар паии амири барад .

Фаррухӣ ба наздик ӯ рафт ва ӯро қасида Эй хонду шеъри амир бар ӯ арза кард .

Хоҷаи амиди асъади мардии фозил буду шоири дӯст , шеъри фаррухиро шеърӣ дидтару ъзби хушу устодона . Фаррухиро сагзӣӣ дид бе андоми ҷбаҳ эй пеш ва пас чоки пӯшида , дастории бузурги сагзии вор дар сару пойу кафши баси нохушу шеърӣ дар осмони ҳафтум !

Ҳеҷ бовар накард ки ин шеъри он сагзиро шояд буд .

Бар сиблат имтиҳон гуфт :

Амир ба доғгоҳаст ва ман май рӯми пеш ӯ ва туро бо худ бабрам ба доғгоҳ ки доғгоҳи азими хуш ҷоеаст , ҷаҳонӣ дар ҷаҳонии сабзаи бинӣ , пари хаймау чароғ чун ситора аз ҳар яке овоз равад меояду ҳарифон дар ҳам нишастау шароб ҳаме нӯшанду ъушрат ҳаме кунанд ва ба даргоҳи амири оташии афрӯхта чанд кӯҳӣу карагонро доғ ҳаме кунанду подшоҳи шароб дар дасту каманд дар дасти дигар шароб мехӯрд ва асб мебахшад . Қасидае гӯии лоӣқи вақту сифат доғгоҳ кун то туро пеши амир барам .

Фаррухии он шаб бирафту қасида Эй пардохт сахти некӯу бомдод дар пеши хоҷаи амид асъад оварад ва он қасида инаст :

Чун хоҷаи амиди асъади ин қасида бишунид ҳайрон форуманд ки ҳаргиз мисли он ба гӯш ӯ фурӯ нашуда буд .

Ҷумлаи корҳо фурӯ гузошту фаррухиро брншонд ва рӯй ба амири ниҳоду офтоби зарди пеш амир омад ва гуфт :

эй худованди туро шоирӣ овардаам ки то дақиқӣ рӯй дар ниқоб хок кашидааст кас мисли ӯ надидааст .

Ва ҳикоят кард ончии рафта буд пас амири фаррухиро бор дод . Чун даромад хизмат кард . Амир даст доду ҷои некӯ номзад кард ва бипурседу бнўохтш ва ба ъотФти хеш умедвораш гардонид ва чун шароби даврӣ чанд даргузашт фаррухӣ бархест ва ба овози ҳазину хуши ин қасида бихонад ки

Бо корвон ҳала бирафтам зи систон

Чун тамом бархонад амири шеъри шинос буд ва низ шеър гуфтӣ аз ин қасида бисёр шигифтӣҳо намӯд .

Амид асъад гуфт :

эй худованд бош то беҳтари бинӣ .

Пас фаррухии хомӯши гашту дам дар кашид то ғояти мастии амир . Пас бархест ва он қасида доғгоҳ бархонад .

Амир ҳайрат оварад пас дар он ҳайрат рӯй ба фаррухӣ оварад ва гуфт :

Ҳазор сар кара овараданд ҳама рӯй сипед ва чаҳор дасту пои сипеди хтлӣ роҳ турост ту мардии сагзӣу айёрӣ чндонкаҳ битавонӣ гирифт бигир туро бошад .

Фаррухиро шароби тамоми дарёфта буд ва асар карда берун омаду зуди дастор аз сар фурӯ гирифт хештанро дар миёни фусилаи афканд ва як гила дар пеш кард ва бидон рӯй дашти барад ва бисёр бар чапу рост ва аз ҳар тарафи бдўонид ки яке натавонист гирифт . Охири аламри работии вайрон бар канори лашкаргоҳ падед омад . Карагон дар он работ шуданд . Фаррухии бғоити монда шуда буд . Дар даҳлези работи дастори зери сари ниҳоду ҳоле дар хоб шуд аз ғояти мастӣу мондагӣ . Карагонро башмурданд чиҳил ва ду сар буданд рафтанду аҳвол бо амир бигуфтанд .

Амир бисёр бихандед ва шигифтӣҳо намӯд ва гуфт :

Мардӣ мқбласт кор ӯ боло гирад ӯроу карагонро нигоҳ доред ва чун ӯ бедор шавад маро бедор кунед .

Мисоли подшоҳро амтсол карданд . Дигари рӯзи бтлўъи офтоб фаррухӣ бархесту амири худ бархеста буд ва намоз карда . Бор доду фаррухиро бнўохт ва он карагонро бксон ӯ супурданду фаррухиро асб бо сохт хосса фармуд ва ду хайма ва се астар ва панҷ сари бардау ҷомаи пӯшиданӣ ва густурданӣ .

Ва кори фаррухӣ дар хизмат ӯ олӣ шуду таҷаммулии тамоми сохт .

Пас ба хизмати султони ямини аддавла Маҳмӯд рафт ва чун султони Маҳмӯд ӯро мтҷмл дид ба ҳамон чашм дар ӯ нагиристу кораш бидонҷо расед ки то бист ғуломи симини камар аз пас ӯ брншстндӣу ассалом .