Ало эй абри гриндаҳ ба наврӯз
Биёи гиряи зи чашми ман биомуз
Агар чун ашки ман бошиддати борон
Ҷаҳон гардад ба як боранти вайрон
Ҳамеи боРоми чунин ва шарм дорам
Ҳаме хоҳам ки сад чандини баборам
Бад-ӣни ғам дар хӯрд чандини вазин беш
Ва лекин муфлисӣ ояд марои пеш
Гуҳии хуноб ва гоҳе хӯни бгрим
Чу зини ҳардуи бимонам чун бгрим
Ҳар он рӯзӣ ки зин ҳар ду бимонам
Ба ҷои хӯни баборами дидагонам
Марои чашм аз пай диданат бояд
Вагар дида набошад бе ту , шояд
Бгрим то кунам ҳомӯн чу дарё
Манолам то кунам чун серумаи хоро
ЪФооллаҳи зини ду чашми сайли боРом
Ки дар рӯзӣ чунин ҳастанд ёрам
На чун сабранд осӣ гашта бар ман
Ва ё чун дил шудаи бадхоҳи душман
Ба чунин рӯз ҷӯяд ҳар касе ёр
Марои ёрони зи ман гаштанди безор
Агар сабраст , бо ман нест ҳам пушт
Ва гар бахтаст худ бахтами марои кишт
Марои дил дар балои мондаи сети ноком
Кунун сабрам ба дил карда сети пайғом
Ки ман сабрами яке шохи биҳиштӣ
Марои барадӣ ва дар дӯзах бикуштӣ
Дило ту дӯзахии пари оташу дӯд
Азирои ман з ту бигурехтам зуд
Дило то ҷони ту бар ту ваболаст
Маро аз сабр нолидан маҳоласт
Ба ҳар дардӣ ки бошад сабр некӯаст
Ба чунин ҳоли сабр аз ошиқ оҳӯаст
Нахоҳам рӯй сабрамро ки байнам
Бҳл то ҳам ба бесабрӣ нишинам
Ту аз ман рафтае ёри длором
Маро дархур набошад сабру ором
Агар хурсанд гирдам дар ҷудоӣ
з ман бошад нишон бе вафое
Ман андари кор ту кардам дилу ҷон
Ту доне ҳар чаҳ хоҳӣ кун бадишон
Ҳар он ошиқ ки кори меҳри варзад
Ду сад ҷони пеши вай ноне наярзад
Чунин бояд ки бошад мҳркорӣ
Чунин бояд ки бошад дӯстдорӣ
Агар дарди ман аз ҷавр ту ояд
Ҳаме то ин фазояд он фазояд
Ба некии ёди боди он рӯзгорӣ
Ки буд андари канорам чун ту ёрӣ
Қазо дар хоб буду бахти бедор
Бади андеши андаку умед бисёр
Ҷаҳони ин кор дорад ҷовидона
Хушии барад ба шамшери замона
Туро аз чашми ман ногуҳ бибаред
Ду чашмами зин баридан хӯн баборед
Азирои хӯни ҳамеи боРоми зи дида
Ки хӯн ояд зи андоми бурӣда
Маро бе рӯй ту нола надимаст
Дареғи ҳиҷр дар ҷонам муқӣмаст
зи дарди ман ҳамаи ҳамсоягонам
Фиғон бардоштанд аз баси фиғонам
Ҳаме гӯйанд азин нола биёсоӣ
Дили мо сӯхтӣ бар мо бибахшоӣ
Ба гетии ошиқон бисёр дидем
На чун ту мустамандии зори дидем
Марои бгзошти он бут рӯй ҷонон
Чу оташро ба дашти андари шубонон
Маро танҳо бимонад ӣнҷо ба хорӣ
Чу хони роҳи марди раҳгузорӣ
На бас буд онкӣ аз пешам сафар кард
Ки рафт андари сафари ёр дигар кард
Агар нолами ҳаме бар дод нолам
Ки инаст аз ҷафои дӯсти ҳолам
Дилам гуяд маро аз бас ки нолӣ
Ба нола бар , нолонро ҳамило
Ба тахти Комронӣ бар нишаста
Чу нахчирам ба чанги шери хаста
Агар зин омад эй ошиқи турои дард
Ки ёрат дар сафари ёр дигар кард
Ндонӣ ту ки ёрат ҳаст хуршед
Ҳама касеро ба хуршедаст умед
Гуҳӣ наздик бошад гуҳи зи ту давр
Туро ва дигаронро зу расад нур
Нигорои ман зи дилтангии чунонам
Ки худ бо ту чаҳ мегӯям надонам
Ба сони модарам гум карда фарзанд
зи ғам бар дили ду сад кӯҳи дамованд
Чу девона ба кӯҳу дашти пӯён
з ҳар сӯ дар ҷаҳони фарзанди ҷӯён
Надорам огаҳӣ аз дарду озор
Агар ногуҳи маро бар дили хулди хор
Аҷаб дорам ки бар ман чун писандӣ
Чунин зорӣ ва чунин мустамандӣ
Ба чандин каз тўдидми ранҷу озор
Дилами надиҳад ки нолами пеши додар
Битарсам аз қазои осмонӣ
Ниёам кард бар ту дили гаронӣ
зи баси хорӣ ки ҳиҷри орад ба рӯем
зи дилтангии ҳамин моя бигӯям
Туро бе ман мабодои шодмонӣ
Маро бе ту мабодои зиндагонӣ