Чунон омад ки рӯзии шоҳи шоҳон ,
Ки хондандаши ҳамеи мӯбади мникон ,
Бидид он сими тан , сарви равонро ,
Бути хандону моҳи бонувонро .
Ба танҳоӣ , мар ӯро пеш худ хонд .
Ба сони моҳи нав , бар гоҳ бинишонад .
Ба ранг рӯй он ҳури парии зод ,
Гули сад барги як даста бадв дод .
Ба нозу хандау бозӣу хушӣ ,
Бадв гуфт эй ҳамаи хӯбӣу гшӣ :
« ба гетии ком рондан бо ту некӯаст .
Ту бое дар барам ; ё ҷуфт , ё дӯст ;
Ки ман дорам туро бо ҷони баробар .
Кунам дар дасти ту шоҳии саросар ;
Ҳамеша пеш ту бошам ба фармон ;
Чу пеши ман ба фармонаст гиҳон .
Туро , аз ҳар чаҳ дорам , баргузинем .
Ба чашми дӯстии ҷуз ту набинам .
Ки ком ту зем бо ту ҳамаи сол .
Бибахшоем ба ту ҷону дилу мол .
Агар бо рӯй ту бошам шабу рӯз ,
Шаби ман рӯз бошад рӯзи наврӯз . »
Чу аз шоҳи ин сухан бишунид шҳрў ,
Ба ноз ӯро ҷавобӣ дод некӯ .
Бадв гуфт : « эй ҷаҳони комгорӣ
Чаро бар ман ҳамеи афсӯси дорӣ ?
На онам ман ки ёр ва шӯй ҷӯям ;
Куҷои ман на сазои ёр ва шавем .
Нагӯйӣ , чун кунам бо шӯии пайванд ?
Азон пас , каз ман омад чанд фарзанд ;
Ҳамаи гардону солорону шоҳон ,
Ҳунармандону дилхоҳону моҳон .
Азишон матарин озода , вирў ,
Ки беш аз пел дорад саҳму неру .
Надидӣ ту марои рӯзи ҷавонӣ ;
Миёни кому нозу шодмонӣ .
Сеӣ бррстаҳ ҳамчун сарви озод .
Ҳамеи барад аз ду зулфами буиҳо бод .
зи умр хеш будам дар баҳорон ;
Чу шохи сурхи бед аз ҷӯйборон .
Ҳаме гум кард аз дидори ман роҳ ,
Ба рӯзи поки хуршед ва ба шаби моҳ .
Басои руъё ки аз ман рафт обаш .
Басои чшмо ки аз ман рафт хобаш .
Агар бгзштмии як рӯз дар кӯй ,
Бадии он кӯй то солии самани буи .
Ҷамолами хусравонро банда кардӣ .
Насимами мурдагонро зинда кардӣ .
Кунун умрам ба пойизони расидаи сет .
Баҳори некуӣ аз ман рамидаи сет .
Замонаи зарди гул бар рӯй ман рехт ;
Ҳамон машкам ба кофур андар омехт .
з рӯем оби хӯбиро ҷудо кард .
Булӯрӣни сарвқадамро дўто кард .
Ҳар он перӣ ки бурноеи намояд ,
Ҷаҳонаши нанг ва расвоӣ фазояд ;
Чу кории бинӣ аз ман носазовор ,
Ба зиштии ҳам , ба чашм ту шавам хор . »
Чу бишунид ин сухани мӯбади мникон ,
Бадв гуфт : « эй сухангӯ , моҳи тобон !
Ҳамеша шодкому шодмони бод ,
Ҳар он модар ки ҳамчун ту парии зод .
Даҳони пурнӯши бодои модаратро ,
Ки зоди ин сарви болои пайкаратро .
Заминии кови туро пурвирди хуши бод ;
Дар ӯ мардум ҳамеша шоду гши бод .
Чу дар перии бад-ӣни сони дили сетоне ,
Чигуна бӯдае рӯзи ҷавонӣ ?
Гулат чун ним пажмурдаи чунин сет ,
Сазовори ҳазорон офарини сет .
Ба гоҳи тозагӣ , чун фитна бӯда сет ?
Дили озодамардон чун рабӯдаи сет ?
Кунун ,гар ту набошӣ ҷуфту ёрам ,
Нёроиӣ ба шодии рӯзгорам .
зи тухми хеши як духтар ба ман даҳ ;
Ба коми дил , санавбар бо саман ба .
Куҷо чун тухм бошад бегумон бар ,
Буд духти ту , мисли ту , саман бар .
Ба некӣ ва ба шодии дрФзоим ;
Ки бошад офтоб андар сароем .
Чу ёбам офтоби меҳрбонӣ ,
Нахоҳам офтоби осмонӣ . »
Ба посух гуфт шҳрў : « шаҳрёро !
зи домодят беҳтар чист моро ?
Марогар будӣ андари пардаи духтар ,
Кунун равшан шудӣ корами зи ахтар .
Ба ҷони ту ки ман духтар надорам ;
Ва гар дорам , чигуна пеши ноРом ?
Нзодм то кунун духтар , вазин пас ,
Агар зоем туе домоди ман , бас . »
Ба шавҳар буд шҳрўро яке шоҳ ;
Бузургу номвар аз кишвари моҳ .
Шудаи перу биФсрдаҳи варои тан .
Ба номи некяши хонданди Қоран .
Чу бо ҷуфти анин хеши пайваст ,
Чу шохи хушк , гашта сарв ӯ паст .
Чу шҳрў хӯрд пеши шоҳи савганд ,
Бад-ӣни паймони дили шаҳ гашт хурсанд .
Сухан гуфтанд азин паймони фаровон .
Ба ҳам доданд ҳар ду дасти паймон .
Гулобу машкро дар ҳам сириштанд .
Ваз ӯ бар парниёни аҳдии нбштнд ;
Ки шҳрўгар яке духтари бзоид ,
Ба гетии ҷузи шҳншаҳро нишоед .
Нигар то дар чаҳ сахтии аўФтоднд ,
Ки нозодаи арӯсиро бидоданд .