Дигар бораи смнбри виси мҳрўӣ

Кушоди овози машк аз анбарин мӯӣ

Ҷавобаш дод виси моҳи рухсор

Бути занҷири зулфи нӯши гуфтор

Бирав ромоу дил хуш кун ба даврӣ

Барин оташ фишон оби сабурӣ

Сухан ҳар чанд кам гӯйии туро ба

Туро ҳар чанд кам байнами маро ба

Равонро ранҷи беҳудаи намое

Ҳар онгаҳ козмўдаҳи озмоиӣ

На ман ошуфтаи ҳуш ва суст роем

Ки чандини озмудаи озмоим

Басаст ин доғ кам бар дил наҳодӣ

Басаст ин чашма каз чашмами кушодӣ

Агар сад соли габр оташ фурӯзад

Саранҷомаши ҳамон оташ бисӯзад

Чаҳ нокаспарвар ва чаҳ гург парвар

Ба кӯшиш ба нагардад ҳеҷ гавҳар

Турои зини пеш бисёр озмудам

Ту гӯйии кздм ва мор озмудам

Агар ту ром будӣ аз намоиш

Намӯдӣ гавҳари андари озмоиш

Яке нимаи з ман шуд зиндагонӣ

Миёни дарду нанги ҷовдонӣ

Ба дигар нима хоҳам буд дилшод

Нахоҳам дод ӯро низ бар бод

Аз он пешини вафои куштан чаҳ дорам

Ки то зини пас вафоят низ корам

Наварзам меҳр бе Меҳрони азин беш

Ки на душман шудаи ситам бо тани хеш

Ки на модари маро аз баҳри ту зод

Ваёи эзади маро яксар ба ту дод

На баси тимори дҳсолаҳ ки барадам

Ваёи андӯҳи беҳуда ки хӯрдам

Вафо зон беш чун бошад ки ҷустам

Чаҳ дорам зон вафо ҷустан ба дастам

Вафо кардам зи пеш ва ба накардам

Азиро бо дилии пари доғу дардам

Ҳамаи кас аз ҷафо гардад пушаймон

Ман онам каз вафои гаштами бад-ӣни сон

Вафо оварад чандини ранҷ бар ман

Ки нӯшами заҳри гашту дӯсти душман

Дилии худ чанд бошад тоаш чандин

Расад осебу ранҷ аз меҳр ва аз кин

Агар кӯҳии бадӣ аз сангу оҳан

Намонда сетӣ кунун як зарра дар тан

Агар худ рой дорам меҳри ҷӯӣ

Бад-ӣни дили меҳр чун варзам нагӯйӣ

Дилии рустаи зи биму ҷуста аз дом

Дигар раҳ кӣ наад дар доми ту гом