Зоҳидӣ дар вақти султони боязид
Буд дар бастом дар тақвои ваҳид
Буд баси соҳиби қабул ва бо табаъ
Дар миёни шаҳри шуҳра дар вараъ
Соими алдҳр ва ба шаби қоим чу шамъ
Доим аз хавфаши равон дар дидаи дмъ
Ҳаргиз ӯ аз суҳбати султони дайн
Боязиди он шоҳи арбоби яқин
Худ набад холии зи ихлосӣ ки дошт
Бдмлозми субҳу шому асру чошт
Чун шунидӣ гуфтаҳои боязид
Зон сухан завқаш шудӣ доими мазид
Шайхи рӯзӣ дар мақоми авлиё
Рамзҳо мегуфт бо аҳли сафо
Гуфт зоҳиди шайхи дайнро к-эии эмом
Муддати сӣ сол акнӯн шуд тамом
Ки ба рӯзи охир ҳамеша соимм
Шаби ҳамаи шаб дар ибодати қоимам
Кардаам пайвастаи тарки хобу хур
Зончаҳ мегӯйӣ намеёбам асар
намекунам тасдиқи ин аҳволу фан
Дӯст медорам ҳамеша ин сухан
Худ намедонам ҳиҷоби мо з чист
Воқифам кун чун зи ту пӯшида нест
Боязидаш гуфт сад сол дигар
Рӯз то шаб бо ҳамаи шаб то саҳар
Дар намоз ва рӯза бошӣ доимо
Ҳам нахоҳад буд бӯеи зини туро
Гуфт зоҳиди шайхро кохр чаро
Сад роҳам чист гӯи баҳри худо
Шайх гуфташ зонка маҳҷӯбӣ ба худ
Ҳастӣ ту ҳаст дар роҳи ту сад
Гуфт зоҳид чист дардамро даво
Ту табибӣ кун алоҷи ҷони мо
Шайх гуфт ӯро ки ту ҳаргизи қабул
наменахоҳӣ кард ва хоҳӣ шуд малул
Гуфт шихои ман ним марди фузул
Ҳар чаҳ фармое ба ҷон дорам қабул
Шайх гуфт ӯро ҳамин соъат бирав
Ришу мӯии сари тарошу поки шӯ
Ҷомау дастор бар кун эй салим
Бар миёни банди як азорӣ аз гилӣм
Тубраи пари ҷўз дар гардан фикан
Рӯ ба бозор онгаҳе бе мо ва ман
Шох ҳастиро бикун аз бех ва бен
Кӯдакон ҳар маҳалат гирд кун
Гӯ ки як силӣ ҳар он кӯ зад маро
Май даҳуми як ҷўзш аз баҳри худо
Дар тамоми шаҳри гирду гӯи чунин
Аз сари сидқу зи ихлосу яқин
Ҳар куҷо ки май шиноси Ни ди мари туро
Ҳамчунин мекун ки аинстти даво
Зонка ин ҳастӣ ҳиҷоб муҳкам аст
Ин сад аз сади Сикандар кӣ кам аст
Гуфт зоҳид кӣ тавонам кард ин
Гӯи давои дигар эй донои дайн
Шайх гуфт ӯро ки аввал гуфтамат
Ту нахоҳӣ кард кин корӣаст сахт
Ғайр аз ин худ нест дардатро даво
Ҳаст ин дармони дардати зоҳдо
Дар раҳи мавлои ҳиҷоби зини бтар
Нест раҳравро агар дории хабар
Солҳо гарчи риёзат ҳо кашид
Чун нараст аз худ висол ҳақ надид
Ҷон ӯ чун восил ҷонон нашуд
Дардмандонро аз ӯ дармон нашуд
Аз чунин солик наёяд раҳбарӣ
Чун нашуд ӯ аз ҳиҷоби худ барӣ
Чун ба васли дӯст ӯро раҳ нашуд
Аз раҳу манзили зи ҳақ огаҳ нашуд
Соликонро раҳнамое чун кунад
Дар тариқати пешвое чун кунад
Чун ба васли дӯст ӯро нест бор
Рӯи сари худ гиру даст аз вай бидор
Вар на саргардони шӯии сар дам кунӣ
Дар худӣ бе шаки худоро гум кунӣ
Дар раҳи ҳақи солкои бихўди дарой
Ҳамчуи он зоҳиди Марви роҳи худоӣ
Гарчи умрӣ дар риёзат ме гузошт
Чунки нагузашт аз худӣ судӣ надошт
Чун шӯии давр аз худӣ бар мо рисӣ
То ту бо хешӣ буд васлаши маҳол
эй дил аз мардони ҳақ ғофил машав
Ҷон ба ишқи ин ҷамоат кун гарав
Бо ту гуфтам муҷмалии зи аҳволи шан
То бадонеи зини нишонҳо ҳолашон
Гар худо ҷӯӣ биҷӯ ин қавм ро
Зонка эшонанд хосони худо
Сади роҳи хеш дон ҳастӣ худ
Нест шӯ зин ҳастӣу пастии худ
Гар ҳамеи хоҳӣ ки бинӣ рӯй ёр
Хешро аз парда ҳастӣ барор
Ҳар ки ӯ дар раҳ гирифтор худаст
Доимои маҳҷӯб аз ёр худаст
Пардаи худ аз миён бурдор зуд
Дар пас парда бибин дидори зуд
Нестӣ аз хеши айн васл ӯст
Бигузар аз ҳастӣ дилатгар васл ҷӯаст
То ту бо хешӣ буд васлаши маҳол
Бихўд аз худшӯ ки то ёбии висол
Худпарастии кори маҳҷӯбон буд
Нестии ин дардро дармон буд
Ҳар ки худ аз хеш холӣ карда аст
Гӯии давлат аз миён ӯ барда аст
Пок кун занги дуе аз хештан
То зи худ бинии ҷамоли зўолмнн
Пок кун ойӣнаи дилро зи занг
То бибинӣ ҳар чаҳ хоҳии бидрнг
Сози ҷорубии зи ишқ эй марди кор
Хонаи дилро брўб аз ҳар ғубор
Аз ғубори хеши худро пок кун
Пас ба худ дидори ёр идрок кун
Сади худро аз раҳи худ давр кун
Вази висолаши ҷони вдли пар нур кун