Ваҳй омад сӯии Мӯсо аз худо

Гар ҳамеи хоҳии ризои лутфи мо

Бар хилоф нафас мекун ҳар чаҳ ҳаст

Душмани ин нафас саркаш кун дуруст

Ман ки халлоқи ҷаҳонам дар ҷаҳон

Ҳеҷ махлуқӣ наёвардам аён

Кӯи мнозъ дар худовандӣ шавад

Бар хилофи ҳазрат мо ме равад

Ғайри нафаси одамии кӯи доимо

Дар низои мост аз ҳирсу ҳўӣ

Гар ризои ҳақи ҳамеи хоҳӣ дило

Пешаи худкуни хилофи нафас ро

Шуд мутӣъи нафас бӯдани маъсият

Куфри дон бешубҳа ӯро тақвият

Асли тоъоту ибодоти суннӣ

Шуд хилофи нафаси он деви ?данӣ

Дафъи ин душман агар дастат диҳад

Ҷони зи қайди ҳиҷри ҷонон во раҳад

Дар сафи мардони майдони раҳбарӣ

Гӯйии давлатро ба каф май оварӣ

Аз ғзои Асғар эй дили бози гирд

Дар ҷиҳоди акброи андари набард

Ҷанг бо кофари ғзоӣ Асғар аст

Ин ҷиҳоди нафаси ғзў Акбар аст

Зонка кушта кофарон бошад шаҳид

Кушта нафасаст назд ҳақи трид

Ҳар касе кӯи зини ғзо маҳрӯм шуд

Ин ду рӯзаи умр бар вай шавам шуд

Ширкро бигзор то муъмини шӯй

Шак раҳо кун то магари мўқни шӯй

Нафасро бигзор сӯии дили хиром

То шӯии сокин дар он байт улҳаром