Гуфт дарвешӣ ки рӯзӣ аз қазо

намешудам андари биёбон бо ризо

Дар миёни он биёбони маҳиб

Ногаҳон дидам яке шахси ғариб

Бар замини устода ӯ бар ҳар ду по

Волау ҳайрону сари сӯии само

Чашмҳо во карда буд андари ҳаво

Ҳамчуи кӯҳии истодаи по ба ҷо

Назд ӯ рафтам ки то пурсами сухан

Худ накард ӯ илтифотии сӯии ман

Додам овозии ҷавоб ман нагуфт

Дар аҷаб мондам аз он гуфту шнФт

Даст биниҳодам ки то ҷнбонмш

ӯ намеҷанбед қатъан мурда вааш

Ман зи ҳол ӯ аҷаб ҳайрон шудам

Се шбонрўзии тамом онҷо бидам

То магар ояд дамӣ бар ҳоли худ

Воқифам гирданд ӯ аз неку бад

Ҳамчунон он масти ҷоми бихўдӣ

Буд махмури шароби сармадӣ

ӯ ба худ номад дар он айёми ҳеҷ

Мондам аз ҳолаши аҷаб дар печи печ

Дар муноҷоти омадами к-эии зўолмнн

Воқифи ин сари пинҳон бе сухан

Воқифами гардони барин сари ниҳон

Бар дили ман кашф кун ин достон

Андари о Н будам ки хобам дар рабӯд

Мурғи ҷонами зини қафас тайрон намӯд

Дар замон дидам к ҳ омад сӯии ман

Пери нӯронӣ ва гуфт эй мумтаҳан

Дар чаҳ ҳолеи ваз чаҳ ҳайрон гашта Эй

Ваз чаҳ рӯи оши Фтаҳ ва сар гашта Эй

Гуфтамаш охир бигӯ ин мард кист

Ин чунин ҳайрон вау илоҳ баҳр чист

Гуфт ин мардии ки ҳи андари кор ӯ

Гаштае ҳайрон , шинави ҳолаши накӯ

Зоҳиду обиди бад ӯ ҳафтод сол

Мштғли андари ибодати лоязол

Дар дил ӯ кард ҳақи рӯзии назар

Чун зи ғайр ҳақ надид онҷои асар

Ҷузи муҳаббат ӯ наме ҷуст аз худо

наменабӯд андари дилаши ҷои ғайр ро

Дод ӯро аз муҳаббати баҳра Эй

Қадар ӣ ки ъушрии зи ъушрии зарра Эй

Зон муҳаббат инчунин ҳайрон шудаст

Аз камоли шавқ зинсон омадаст

Поиши андари хоку сари сӯии само

Ҳар ду дидаи бози кара дар ҳаво

То қиёмат инчунин устода аст

Оташи ишқаш ба ҷон афтода аст

Ҳақи танишро аз сбоъ ва аз ҳавоам

Манъи фурм ва даҳаст то явми алқём

Ҷину инс ва бо малики ҷамъ ар шаванд

Ҳеҷ натавонанд бедораш кунанд

Мақсаду мақсӯд аз эҷоди мо

Ҷуз муҳаббат нест икдм бо худо

Ин ҷавобам дод ва рафт аз пеши ман

Ман шудам бедору ҳайрони зини сухан

Ҳар куҷои султони ишқаши ҷокнд

Сад ҷаҳон дар ҳар нафас шайдо кунад

эй Карими манъаму прўдгор

зи йени муҳаббати шамае бар мо гумор

То азин фикру хаёлоти аҷаб

Вораад ин ҷони пари ранҷу тъб

Пардаи номӯсро барҳами дард

Нанги бигузорад з ҳастӣ бугзарад

Масти ҷом ишқ гардад он чунон

Каз худии ҳаргизи наёбад ӯ нишон

Маҳв гардад дар ҷамол бо камол

Фориғ ояд аз фироқ ва аз висол

Нест гардад ӯ з ҳастӣ муҷоз

Бехабар ояд зи нозу вази ниёз

Аз ғами дунёии дуну малику мол

Хотираш осӯда бошад лоязол

Парда ӯ боз бархезад зи роҳ

Ёбад ӯ бе мо ва ман қурби илоҳ

Аз муҳаббат гардад ӯ мҳбў б ҳақ

Гарчи толиб буд , шуд матлӯби ҳақ

Қӯт ва қӯт ёбад аз дидори дӯст

Фонӣ аз худгаштау боқӣ ба ӯст

Рафт аз фикру хаёлу хоби хур

Аз ғами дунёӣ дун шуд бихбр

Пеш ӯ яксони намояди мадҳу зм

Гашти фориғ аз вуҷӯд ва аз адам

Ончунон маҳваст дар нури бақо

Кӯ намедонад бақоро аз фано

ё р бинад пеш ӯ ағёри Н ӣ сет

Ғии ри ҷонон дар ҷаҳон диёр нест

Ҷузи назар бар ҳасани ҷони афзои ёр

Нест ӯро дар ду олами ҳеҷ кор

Чун дуе бархест , ҷумла ваҳдатаст

То напиндорӣ мақом касратаст

Ҳар ки ҳ ӯро дидаи бино буд

Ҳар чаҳ бинад , ҳақ дар ӯ пайдо буд

Ҳар ки дорад дар ҷаҳони нақши вуҷӯд

Ҷумлаи мроти ҷамоли дӯст буд

Гар ту ҳастӣ дар ҷаҳони соҳибназар

Дар ҷаи аи Ни мангар ба рӯй ӯ нигар

Дида бар дидор ӯ дорем мо

Ғайри ҳасанаш дар назари норими мо

Ҳар ки зи анвори илоҳӣ баҳра ёфт

Меҳр нураш дид каз ҳар зарра тофт

ӯст маънӣ , ҷумла олам сӯратаст

ӯ китоби ҳи р чаҳ бинӣ оятаст

ӯ чу дарё ва ду олами мавҷи дон

ӯ майу ҷумлаи ҷаҳонро ҷом хон

Дида равшан биору нури байн

Дил мсФӣ кун , биҳишту ҳури байн

Ҳақ чу ҷону ҷумлаи олам чун тан аст

Ҳамчуи хур дар коиноти ин равшан аст

Сӯрати касрат ҳиҷоб ваҳдатаст

Гарчи ваҳдатро зуҳӯр аз касратаст

Нест ғайр аз ёр дар олами аён

Дар ҳақиқат ӯст пайдоу ниҳон