Ойинаи ҷамол ту шуд сӯрати ҳасан

Ҳар бебасар куҷост зи маънии ин сухан

Дар орзӯӣ дидан рӯй ту мурғи ҷон

Хоҳад ҷдошди оқибат аз ошёни тан

Дил бо хаёл рӯй ту ҳаргиз наме кунад

На майли ҳуру ҷинат ва на боғу ёсуман

Дар ҷусту ҷӯии дӯст мроъмр шуд басар

Ҷӯям ҳануз то рамақӣ ҳаст дар бадан

Ҷонам набӯд бе ғами ишқи ту як замон

Зеро ки ишқро дили ошиқ буд ватан

Даврии мҷуи змокаҳи мробии ту сабр нест

эй нур ҳар ду дида вае шамъи анҷуман

Ағёри коиноти маро ёр гашта анд

Зон дам ки гуфта ки асирӣаст ёрмн