эй аз ҷамол рӯй ту як зарраи меҳру моҳ

Бар миннатҳои ҳасани ту касро набӯд роҳ

Гуфтам чаҳ даврам аз ту чу моро гуноҳ нест

Гуфто ки маст ҳастӣ ту бадтарӣни гуноҳ

Пайваста гарчи бо дил ва ҷонаст ёри мо

Ҳар дами з шавқ ӯст марои сад фиғону оҳ

Зон рӯи маро ба сӯрати хубон буд назар

Каз рӯй маи рухон ба ҷамолат кунам нигоҳ

Бошад зи нур рӯй ту имони аниси ҷон

Гар зонка куфри зулфи ту моро буд паноҳ

Байнами аёни зи пардаи зарроти коинот

Меҳри ҷамоли ту тобон шуда чу моҳ

Дар иштиёқ рӯй ту шайдост ҷону дил

Бинмо ҷамоли хеш ба ушшоқи гоҳи гоҳ

Бигузар зи молу мансаб агар ёр боядат

Зеро ки сад роҳ висоласт молу ҷоҳ

Гарчи гадосту муфлиси асирӣ вале чаҳ ғам

Дорад ба ишқи дӯсти фароғати зи подшоҳ