Шабии он пер зорӣ кард бисёр

Ки ёрб ин ҳиҷоб аз пеш бурдор

Ҳиҷобаш чун намонад ва ӯ фурӯ дид

Ду олам чун пиёзии тавба ту дид

Ба ҳар туе ҷаҳонии пари раванда

Чаҳ бар паҳлу чаҳ бар сар чаҳ паранда

Гуруҳеи сар на , бесар ме давиданд

Гуруҳеи пар на , бепар ме париданд

Гуруҳеи ҷумларо дар баргирифта

Гуруҳеи лавҳро аз сари гирифта

Ҷаҳонӣ дид аз ҳар гӯнаи мардум

Шуда ҳар як азишон дар раҳеи гум

Чу пер он дид аз ҳаш рафт берун

з беҳӯшӣ фитод ва хуфт дар хӯн

Бимонад андари аҷоиби рӯзгор ӣ

Ки дар парда аҷоиб дид корӣ

Чу умрии зини баромади пери ҳушёр

зи ҳақи дархости он олами дгрбор

Ҳиҷоб аз пеши чашм пер бархест

Надид аз каси хаёлӣ аз чапу рост

зи чандон халқи тан гум диду ҷони не

Асари пайдо нау ному нишони не

Ба зорӣ гуфт эй донандаи роз

Куҷо шуд халқ бо чандон так ва тоз ?

Хитоб омад зи дори алмалики асрор

Ки пайдо нест андари дори диёр

Намӯдӣ буд ки эшон ме намуданд

Намонад он ҳам ки бас нобӯд буданд

Сароби давр ҳамчун об дидӣ

Бамурдӣ ташна чун онҷо раседӣ

Ду олами муми дасти қудрати мост

Кул аз қудрати бигардади қудрат аз хост

Агар хоҳем дар як турфаи алъайн

Падеди орем дар ҳар зарраи кунин

Агарна дар фурӯи бандеми муҳкам

Чу мо ҳастем маи олами маи одам

Ъзизо дар нигар то бе ниёзӣ

Чигуна ҷон мо дорад ба бозӣ

Бибин то худ вшоқи лоуболӣ

Чаҳ сон меояд аз авҷи таъолӣ

Касе донад шудан дар қурби он авҷ

Ки фақр ӯ чу дарё мезанад мавҷ

Фақир онаст андари олами пер

Ки чун он Тифли нстонд ба ҷузи шер