Дило гузар кун азин хокдони мардуми хор
Ки дев ҳаст дарави баси азизу мардуми хор
Ҳамон бааст ки шерони зи бешаи брноинд
Ки гурбагони тнк рӯй мекунанд шикор
Ҳамон бааст ки бозонаши пар шикаста буванд
зи олимӣ ки кулангаш буд қатори қатор
Ҳамон бааст ки гули зер ғунча биншинад
Ки вақт ҳаст ки сари тезеи намояди хор
Ҳамон бааст ки кунҷӣ гузинад Искандар
Чу рӯстои даҳ ганҷ май наад ба ҳисор
Ҳамон бааст ки пинҳон бимонад оби ҳаёт
Ки оби шӯр фузун дорад ин замони миқдор
Бирав хамӯш ки дар пеши чашми муштии кӯр
Чаҳ санг реза фишонӣ чаҳ лли шҳўор
Ба рӯзгори зи чашми оби ор ва даст бишӯй
Ки бар ту оташи дӯзах ҳаме кунанд анбор
Сазад ки каркаси мурдори хори хўонндт
Ки тарк менатавон гирифтан ин мурдор
Ба пои хеш ба гӯр омадӣ сари худ гир
Ки чарх аз пай ту дорад оташини мсмор
Агар замонаи замонати надоди дили хуши дор
Ки як замонаст хушии замонаи ғаддор
Миёни ташти пари оташи шиканҷаро хуш бош
Ки ҳаст гирди ту ин ташти оташини даввор
Чу нест кори ҷаҳони пойдори сар бар на
Вазин замонаи нопойдор даст бидор
Яқин бидон ки арӯси ҷаҳони ҳама ҷое аст
Каз андарун ба наколаст ва аз бурун ба нигор
зи олимӣ ба чаҳ нозӣ кигар нигоҳ кунӣ
Пар одамӣаст заминаши канор то ба канор
Аҷаби дарин ки яке бозмонд ва ҳар рӯз
Фурӯ шуданд дарин бодияи ҳазор ҳазор
На ҳеҷ каси хабарӣ боз дод азин раҳи давр
На ҳеҷ кас гиреҳӣ баргушод азин асрор
Чу хуфтагони ҳама дар зери хок бе хабаранд
Хабар чигуна диҳандат зи ҳоли рӯзи шумор
Ки ин чаҳ роҳ ва чаҳ водӣаст ин ки чандини халқ
Бадви фурушад ва аз ҳеҷ кас намонад осор
Ба чашм ақл хамӯшон хокро бингар
Асири монда ва дар хоку хӯн ба зории зор
На ҳамдамӣ на дамӣ саркашеда зери кафан
На муҳаррамӣ на касе рӯй карда дар девор
Ба хоки рехтаи он зулфҳои чун занҷир
Чун заъфарон шуда он рӯйҳои чун гулнор
зи феъли хеш арақ карда ҷонаш аз тшўир
Миёни хавфу раҷои мондае худои зинҳор
Агарчӣ пели танӣ буд лек мӯри заъиф
Ба як ду моҳ таниш карда зарраи зарраи шумор
Бибин ки бар сари ин хуфтагони хоки замин
Чигуна зор ҳаме гиряд абри рӯзи баҳор
Бибин агарчӣ басии абр зор ме гиряд
Ҳануз менанишинад зи хоки ҷумлаи ғубор
зи хоки ҷумлаи дарахтӣ агар падед ояд
Яқин бидон ки ҳамаи талхи миваи оради бор
Магар ки хӯрд кафии оби исо аз ҷӯӣ
Ба таъми ҳамчуи шукр буд оби нӯши гўор
Пас аз хамӣ ки ҳамон об буд обӣ хӯрд
Ки талхи гашти даҳони латифи маънии дор
Чу об ҳар ду яке буду оби ин як талх
Хитоб кард ки ёрб школ ман бурдор
Фасеҳ дар сухан омад ба пеш ӯ он хам
Ки бӯдаам тани мардии зи мардумони кбор
Ҳазор бори хам ва кӯза кардаанд маро
Ҳануз талхи мизоҷами зи марги ширини кор
Агар ҳазор раҳам хам кунанд аз сари боз
Ҳануз талхӣ ҷон канданам буд ба қарор
Сухани шинави зи хами охир чаҳ хешсозӣ хам
Бирав ки зуд занад ҷӯши хӯни ту ба тғор
Чаҳ гӯям ва чаҳ кунам тан задам шабати хуши бод
Ки кардае ҳамаи умрат ба ҳарзаи рӯзи гузор
Туро худо ба камоли карами бпрўрдаҳ
Ту аз барои ҳаво нафас кардае пурвор
Бибин ки чанд бигуфтанд бо ту аз баду нек
Бибин ки чанд туро мҳл дод лайл ва наҳор
На зонаст ин ҳамаи вохўост то ту биншинӣ
зи кибр риш кунӣ рост каж наҳй дастор
Ҳазор дида сазад дидаҳои олам ро
Ки бар дареғ ту гарӣанд ҷумлаи тӯфони бор
Ту ин сухани бандоне валек сабрам ҳаст
Ки то аҷал кунад аз хоби ғифлатати бедор
Дар он замони шӯии огаҳ ки бози гирндт
Ба пеши халқи ҷаҳони нардбони умр аз дор
Дареғи мондау судӣ на аз дареғи ту ро
Зиҳии дареғу зиҳии ҳасрату зиҳии тимор
Ту ғаррае ба ҷаҳонӣ ки то нигоҳ кунӣ
На ту Бамоне ва на ин ҷаҳони ноҳамвор
Басӣ намонад ки ин нуқтаҳои равшан рӯй
Бирезад аз хами ин тоқи доираи кирдор
зи нафхи сувари ҳамаи ахтарони нӯронӣ
з на сипар бирезанд ҳамчуи донаи нор
Ҳазор наргиси ту чун шукуфаҳои латиф
зи ҳафт гулшан нилӯфарӣ кунанд нисор
Чу грднои ҳаво бо гӯ замин гардад
зи ҳафт манзари ин грднои кажи рафтор
Ҳазор зилзила дар ҷавҳар замин уфтад
зи наъраи лмни алмалики воҳиди алқҳор
Ту хуфтае ва қиёмат расед аз он тарсам
Ки то нигоҳ кунӣ кас набинӣ аз диёр
Басӣ қарор нагиранд ҷону тан бо ҳам
Ки то тани зи дор ғурураст вҷони зи дори қарор
Чу ҷону тани бнсознди одамии пайваст
Гуҳии ҳнисти гуҳии дардманди вгаҳи бемор
Агар зи ҳабси балоҳо халос май ҷӯӣ
зи худ буруни шӯ ва бар пар чу ҷаъфари тайёр
зи кори биҳдаҳи худ бозкн ба осонӣ
Ки то ту ҷони бидиҳӣ кор набӯдат душвор
Нафас мазан ба ҳавас дар ҳавои худ ки ту ро
Ду нозиранд шабу рӯз бар ямину ясор
Марези оби худ аз баҳри нон ки ҳар рӯзӣ
Тамоматаст туро як ду гардаи астзҳор
Ба як ду гарда қаноат кун ва ба ҳақи пардоз
Ки каси з ҳақ нашавад аз газофи бархӯрдор
Мада ба шеъри фароҳами ниҳоди умр ба бод
Ки шеър нест чу шаръи Муҳамади мухтор
Қадам ки бар қадами шаръ ӯ надории ту
Туро зи хирқаи басии хубтар буд зуннор
Шароби шаръи хур аз ҷоми сидқ дар раҳи дайн
Ки то зи мастии ғифлат дилат шавад ҳушёр
Ба ҳарзаи пардаи шиносии шеър чанд кунӣ
Ки шеър дар раҳи дайни парда Эйаст бар пиндор
Дилам сиёҳ шуд аз шеъру мадҳи беҳуда
Ҳамеи з ҳар чаҳ на шаръаст ёрб истиғфор
Бузургвори худоёи туро забон набӯд
Агар зи фазли ту судӣ талаб кунад аттор
Ту гуфтае ки на зон офарӣдаам халқӣ
Ки то бар эшон судӣ буд марои нҳмор
Валек аз паии он офаридами эшон ро
Ки бар худои ман судашон буд бисёр
Зиёни мо матлаб чун зи мо зиён ту нест
Ки нест суди ту андари зиёни мо ночор
Қавӣ бикун ман дили мурдаро ба зиндагӣӣ
Ки мурдаам ман мискин ба зиндагии сад бор
Касе ки ёд кунад дар дуои хайри маро
Ба фазли худ ҳамаи ҳоҷот ӯ ба хайр барор