Агар ба муддати ҷовиди зарраҳои ҷаҳон
Сухан сарой шавандӣ ба садри ҳазор забон
Сифоти зоти ҷаҳон офарин диҳандӣ шарҳ
зи сад ҳазор яке дар наёядӣ ба баён
Сухани арз буд андари арз куҷо гунҷад
Муназзаҳӣ ки бурунаст аз замону макон
Худои поки қадими азал ки дар раҳ ӯ
Ба чашми ақл кам аз заррааст ҳар ду ҷаҳон
Агар буд ду ҷаҳон ва агар на маликат ӯ
Ба қадари як сар сӯзан наёвард нуқсон
Чунон ба зоти худ аз ҳар ду кун мустағнӣ аст
Ки ҳаст ҳастӣ халқаш чу нестии яксон
Агар шавад ҳамаи олами зи кофарони торик
Нагирад оинаи кибриёаши гардӣ аз он
Ба ҷанб ӯ ду ҷаҳони қатра Эйаст аз дарё
Чаҳ кам шавад чаҳ зиёдати зи қатраи борон
Бидон ки чашма ҳайвон наёфт Искандар
Тағайюрӣ напазируфт чашмаи ҳайвон
Зиҳии камоли худоӣ ки сад ҳазор уқул
зи фаҳм кардан ӯ мондаанд саргардон
Муқаддарӣ ки ҳазорон ҳазор халқи аҷаб
Падед кард зи омезиши чаҳор арқон
Бар оваред зи дӯдии кабӯд дар шаш рӯз
Бикради чори гуҳари ҳафт қуббаи гардон
зи чӯби хушк ба санъатгарӣ бурун оварад
Ҳазор гӯнаи гули тоза рӯй дар бустон
Ҳазор нақши аҷоиби нигошт бар ҳар барг
Ки гашти чеҳра ҳар барг чун нгорстон
з рӯй барги тамошои хирад барг кунед
Ки хурдаи кории қудрат ҳаме кунад яздон
Намӯд қудрат ӯ душмани сияҳи дил ро
Миёни мағзи сар аз неши ним пашшаи синон
Ҳабиби ҳазрати худро кашид бар дар ғор
зи пардае ки тунди анкабути шодравон
зи карами пела ки абрӯӣу чашм аз атлас дошт
Ҳазор атласу аксўни з парда кард аён
Ба наҳл ваҳй фиристод то падед оварад
Шароби мухталифи алвони шифоӣ ҳар инсон
Ҳазор нофа мишкӣн намӯд дар як дам
зи хӯни сӯхтаи оҳӯони туркистон
Ба зери пардаи сияҳи ҷомаи Халифаи нишонд
Ки ҳаст мадраки ашколу мубсири алвон
зи росту чапи ду садаф рост кард аз паии самъ
Ки пари ҷавоҳир маънӣ шавад зи лаҳни лисон
Ба дасти қудрати худ нофаи машоми кушод
Ки то зи сӯй Яман башнавад дами раҳмон
зи сунъи худ пас сӣ ва ду донаи марворид
Фарохати теғи забон дар миёни дарҷи даҳон
Ҳавосро шФъӣ дод сӯии маҳсусот
Вазин ҳавос ки гуфтам раҳеи кушод ба ҷон
Ки то ба воситаи ҳиси зи аҳли маънии гашт
Ба қадари мартабаи хеши ҷони маънии дон
Ҳазор сол агар фикр мекунӣ дар ҳис
Ҳақиқаташ нашиносӣ ба ҳуҷҷату бурҳон
Ба ақли резаи худ чун ба кана ҳис нарисӣ
Ба кана ҷон натавонӣ расед пас осон
Чу кана ҷон нашиносӣ туу ҳақиқати ҳис
Макун ба канаи худованди даъвии ирфон
Агар ту дар раҳи канаи худоӣ аз сари ақл
Ба ваҷҳи рост тафаккур кунӣ ҳазор қирон
Ба оқибати зи сари оҷизӣу ҳайронӣ
Броиӣ аз дилу ҷону Фрўшўии ҳайрон
Чу Зуҳра нест туро гирди зот ӯ гаштан
зи зот дар гузару гирд сунъ кун ҷавлон
Ҳалоки хеши мҷўӣ ва ба гирди зоти магарад
Ки водӣӣаст ки онро падед нест карон
Чигуна ақли ту ёрад ба гирди зотии гашт
Ки ҳаст на фалакаши ҳалқа дар айвон
Бидон ки ақли ту як қатраасту қатраи об
Чигуна фаҳм кунад канаи баҳр бе поён
Басои ксо ки зи олами нишон ӯ гум шуд
Миён хок бирехт ва азу наёфт нишон
Бирав газоф магӯ чун ба кана ӯ нарисӣ
Ки ҳарчӣ ақли ту андеша кард нест чунон
Бибин ки чанд ҳазорон фириштаанд мудом
Бимонада бар дараш ангушти аҷз бар дандон
Фариштагон чу ба кана худоӣ ме нарасанд
Сириштагон гулу об кӣ расанд бидон
Камоли иззат ӯ байн ва дам мазан зинҳор
Ки хомшӣаст дарин дарди ҷумларо дармон
Макун қиёс ва биандешу ҳуши дору бдонк
Азими бор худоӣаст холиқи кайҳон
Мҳимнои смдои хотам алнабӣин гуфт
Ки ҳаст дунё бар аҳли дайни ман зиндон
Касе ки дар бен зиндони ҳазор бор бсухт
Макун ба оташи дӯзах дигар раҳаши сӯзон
Аз он сабаб ки чунон иқтизо кунад дар ақл
Ки ҳар ки ҷусти з зиндон бараст ҷовидон
Маро чу дар бен зиндон накӯ надошта анд
Ба бӯстони биҳиштам ба хуш дилӣ бирасон
Аз он шароб ки дар ҷоми мухлисони резӣ
Ба ҷони поки Муҳамад ки қатра Эй бичашон
Ту мизбони биҳиштӣ ва ман расидаи зи роҳ
Фурӯ мабанд дар хулди комдми меҳмон
зи туфи ҳайбати ту оташ аз дилам бархест
Ба оби мағфиратати оташ дилам бинишон
Басии з бехабарӣ ҷурм кардам ва гуфтам
Ки ту бубахшам эй ногузир ва бигузар аз он
Умеди банда вафо кун ба ҳақи эҳсонат
Ки кас намонад ки навмед монад аз он эҳсон
Чунон зи бори гунаҳи гарданам гронбор аст
Ки ин сбкдл бечора ройгонаст гарон
Агар чунонаст ки корят рост хоҳад шуд
Ба қаҳр кардан мо ҷумла ҳукм туаст равон
Зиён халқ махоҳ ва ба фазл хеш бубахш
Чун нест малики туро аз гуноҳи халқи зиён
Манам дилӣ ва чаҳ дили ним қатраи хӯн ва он низ
Чунон ки нест бирав эътимоди ним замон
Чаҳ хезад аз дили пари хӯни ман ки ҳар соъат
Баровард зи таманнои худ ду сад тӯфон
Дилии зи даст дар афтода дар ҳазор ҳавас
Асири монда дар таҳтаи банди сад хизлон
Либос карда кабӯд аз сифеди кории хеш
Сиёҳ карда сифедӣ ӯ ҳамаи девон
Музабзабӣ шудаи андари миёни халқи мудом
На дар ибодати худ собит ва на дар исён
Мқдсои гунаҳии кони ту доне аз аттор
Ба зери парда сатторяш бидор ниҳон