Вақт кӯчаст алрҳил эй дили азин ҷои хароб
То зи ҳазрати сӯии ҷонат арҷъӣ ояд хитоб
Болу пари даҳ мурғи ҷонро то миёни ин қафас
Бар дилат пайдо шавад дар як нафаси сад фатҳи боб
Ақлроу нақлро ҳамчун тарозуи рости дор
Ҷаҳд кун то дар миён на сихи сӯзад на кабоб
Чун зи ақлу нақли завқи ишқ ҳосил шуд ту ро
Аз дили пари ишқи худ оташи занӣ дар ҷоҳу об
Гарчи олам май намояди дигаронро оби Хизр
Ту чунон гардӣ ки гардад пеши ту ҳамчун сароб
Гар чунон гардии ҷудо аз худ ки бояд шуд ҷудо
Зарра Эй гардад ба пеши нури ҷонати офтоб
Гар савоби кори хоҳии андарин водии саъб
Аз ?хитои нафаси худ то чанд бинии изтироб
Рӯи дарин водӣ чу уштур бош ва бигузар аз хато
Нарм май рӯи хор май хури бор май каш бар савоб
Аз ҳавоӣ нафас шавамат дар ҳиҷобии монда Эй
Чун ҳавои нафас ту бинишаст бархезад ҳиҷоб
Дар шаробу шоҳиди дунё гирифтор омадӣ
эй дилати масти шароби нафас то чанд аз шароб
Хези коҷзои ҷаҳони мавқуфи як оҳ тавонад
Аз дили пар хӯн барор оҳӣ чу мисатони хароб
Ҳар нафаси сармоя умраст ва ту зон бе хабар
Хез ва рӯй аз ҳасрат дил кун ба хӯни дили хизоб
Дарду ҳасрати байн ки чандоне ки фикрат ме кунам
Ҳеҷ кориро наме шоиии ту андари ҳеҷ боб
Чун наомад аз ту кории кон ба кор ояд ту ро
Бар худу кор худ биншин ва бгарӣ чун саҳоб
Ту чунон доне ки ҳастӣ бо бузургони ҳам Аннан
Бош то зини ҷои фонии пои оре дар рикоб
Ин замон бо туаст ҳирсӣ ва ндонӣ ин нафас
То наёрӣ зери хоки тираи рӯят дар ниқоб
Чун аҷал дар доман умрат занад ногоҳ чанг
Ту зи чанг ӯ Бамонеи даст бар сар чун збоб
эй дариғо мендонӣ каз чаҳ даври афтода Эй
Охир ар шавқӣаст дар ту завқи ин маънӣ биёб
Чун чароғи умри ту бешак бихоҳад марди зуд
Хештанро ҳамчуи шамъии зотши шаҳвати мтоб
Охир эй шаҳвати параст бехабаргар оқилӣ
Як дамии лиззати куҷои арзад ба сад солаи азоб
Тӯшаи ин раҳ бисоз охир ки мардони ҷаҳон
Дар чунин роҳии фурӯи монданд чун хар дар хлоб
Ғарра дунё мабошу пушт бар уқбо макун
То чу рӯй андари лаҳад оре наМонӣ дар уқоб
Шаб чу мардони зиндаи дор ва то туоне май мхсб
Зонка зери хок бисёрят хоҳад буд хоб
Бас ки ту дар хоки хоҳӣ буду зини тоқи кабӯд
Бар сари хоки ту май тобад ба зории моҳтоб
Чун наме доне ки рӯзи вопасини ҳол ту чист
Дар ғурур худ макун беҳудаи чандинии шитоб
Кори рӯз вопасин дорад ки рӯзи вопасин
Аз сиёсат об гардад Зуҳраи шер аз итоб
Такя бар тоъат макун зеро ки дар охири нафас
Ҳечкасро нест огоҳӣ ки чун ояд збоб
Чун ба як дами ҷумла чун шамъии Фрўхўоҳими мард
Пас чаро чун шамъ бояд дид чандини туфу тоб
Чун сар ва афсар нахоҳад монад то май бенгарӣ
Чаҳ кулоҳи жанда ва чаҳ афсари афросйоб
Гар ҳамеи бинӣ ки рӯзӣ чанд ин муштии гадо
Подшои гаштанди ҳон то набӯдат ҳеҷ инқилоб
Зонка ин муштии дағали кори сияҳи дил то на дайр
Ҳамчуи бед пуда мерезанд дар таҳти алтроб
Зери хок аз ҳади машриқ то ба мағриб хуфта анд
Бандау озоду шаҳрӣу ғарибу шайху шоб
Дил манеҳ бар чашму дандон батон , кини хоки роҳ
Чашм , чун бодом ва дандонаст чун дар хўшоб
Онкӣ аз хашмаши таноби хайма ма ме гусаст
Дар лаҳад акнӯн кафан дар гардан ӯ шуд таноб
Вонкаҳи пероҳани зтоб хештан накушод боз
То кафани созандаш аз вай боз кардандаш зи тоб
Вонкаҳи рӯйиши ҳамчуи гули бишкуфта будӣ ин замон
Абр май борад ба зорӣ бар сари хокаши гулоб
Вонкаҳи зулфаши ҳамчуи сунбули тоб дар сар доштӣ
Хоки торикаш на сари бгзошт , на сунбул , на тоб
Мо ҳама бе огаҳем обод бар ҷон касе
Каз сар бо огаҳӣ бигузашт азин ҷои хароб
Ёрб аз фазлу карами атторро бедор кун
То ба бедорӣ шавад дар хоб то явми алҳсоб
Тавба кардам ёрб аз чизе ки мебоист кард
Рӯй лутфи хешро аз тоиби мискини мтоб
Ҳар ки ин шӯридаи хотирро дуо гуяд ба сидқ
Ёрб он хуршеди хотирро дуо кун мустаҷоб