Онҳо ки пой дар раҳи тақво ниҳода анд

Гоми нахуст бар дар дунё ниҳода анд

Овардаанд пушти барин ошёни дев

Пас чун фиришта рӯй ба уқбо ниҳода анд

Озод гаштаанд зи кунин бандаи вор

Худро ҳаме на малик ва на мأўӣ ниҳода анд

Чун кори бахту сӯрат тақво бидида анд

Ҳолеи қадами зи сӯрату маънӣ ниҳода анд

Имон ба тавба ва на надам тоза карда анд

Венаи тозаро либоси зи тақво ниҳода анд

Фиръавни нафасро ба риёзат бикушта анд

Вонгоаҳи дил бар оташи Мӯсо ниҳода анд

Аз тӯтӣони раҳ чу қадам баргирифта анд

Тӯбои ?лаам ки бар сари тӯбо ниҳода анд

Зоди раҳу захираи ин водии маҳиб

Дар ташти сари бурӣда чу яҳё ниҳода анд

Аввал ба зери пои сегон хок гашта анд

Охир чу боди сари сӯии мавло ниҳода анд

Атторро ки аз суханаши зиндаи гашти ҷон

Маълум шуд ки ҳамдами исо ниҳода анд