Бишинав аз гуфтори фарзанди набӣ
Онкӣ аз ҷон бӯда пайванди набӣ
Он имомии кӯи баҳақи ин роҳ рафт
Аз ҷаҳон ӯ бо дил огоҳ рафт
Он имомии кӯ чу ҷадаши пок буд
Кӣ чу бобаши худ зи душмани бок буд
Он имомии кӯи зҷд мирос ёфт
Илми ботин рӯй худ аз ғайр тофт
Онкӣ ӯро ман ҳаме донам эмом
Ғайри меҳр ӯ надонам вассалом
Дар вилояти маънӣ асрор дошт
Дар ҳидояти ҷони ҳашт ва чор дошт
Ҷаъфари содиқи эмоми хосу ом
Муқтадои халқу маънии калом
Доими он султони дайн дар хона буд
Каз дараш халқи ҷаҳони бегона буд
Як шабӣ Довӯд дид анвор ӯ
Мавҷ мезад баҳри дили зи асрор ӯ
Як шабии Довӯди тоӣии пери роҳ
Остон бӯсед ва омад пеши шоҳ
Кард ӯ чун бар эмоми дайни салом
Гуфт эй дар дайни Аҳмади бонизом
Чун тўӣии ҳодии арбоби қабул
Боби ту шоҳасту ҷади ту расӯл
Ту маро эй баҳри ирфони панди даҳ
Бар дилам аз панди худпайванди даҳ
Шоҳ гуфташ эй сулаймони замин
Илм шаръат ҳаст дар зери нигин
Зоҳид вақте вдўлти бошиддат
Худ ба панди ман чаҳ ҳоҷати бошиддат
Гуфт Довӯдаш ки эй нури қамар
Хоҳам аз нахли вилояти як самар
Пас эмом дайн бигуфташ ин ҷавоб
Ман ҳамеи тарсам дар охир аз азоб
Зонкаҳ фармӯдааст ҷадами Мустафо
Он набии хосу маҳбӯби худо
Гар ту бе ман раҳравӣ дар гулханӣ
Балки андари ин насаби давр аз манӣ
Андари ин раҳи худ насаб ноед бакор
Тоъату зуҳду вараъ дорӣ биор
Анд райни раҳи ҷон бибояд бохтан
Хона дар кӯии маломати сохтан
Ончӣ ҷадам гуфтааст эй поки дайн
Бишинав вбрхўон ва дар маънӣ бибин
Гашти худ Довӯди баси тарсони азин
То набошад ҳоли ман фардои чунин
Пеши ҷадам ман набошам шармсор
Беибодат ман набудам барқарор
Чун шунид аз содиқ ин зад ҷомаи чок
АўФтод аз гиряу зории бхок
Гуфт ёрб ту ҳамеи доне ки ман
Шарм дорам пеши ту гуфтани сухан
Онкии мақсӯди замину осмон
Аслу фазл ӯ ба пеши ман аён
ӯ ҳаме гуяд ба пешами аҷзи хеш
Чун нигарадам дили Фкору синаи риш
Рафт Довӯд ва ба хилват кор кард
Рӯи басӯии кулба асрор кард
Бртрошид аз замираши ғайри ҳақ
Пеши содиқи хонда буд ӯ ин сабақ
ӯ бигуфт содиқи ҳақ кор кард
Рӯи басӯии кулба асрор кард
Дар биравӣ халқи олами баст ӯ
Ҷони вдл дар зикри ҳақи пайваст ӯ
Зндгиши ваҳдату ирфон шуда
Мрдгиши зиндагии ҷон шуда
ӯ дигар бо халқ ҳамроҳӣ накард
Бўддоими ҷон ӯ бо сӯзи вдрд
Чун даромад ишқу даравӣ гарм шуд
Вази муҳаббати дил чу мумаш нарм шуд
Назд содиқи як раҳ омад шайхи фард
Содиқаш бархон неъмат хос кард
ӯ зи пеши шоҳи худ ноне гирифт
Худ зи як луқма аз он ҷонӣ гирифт
Чун зи пеш содиқ омад ӯ бурун
Дид трсоӣии бғоити зуфунун
Дод аз нони шаҳ ӯро луқма Эй
Сохт тарсои ҳам аз он нони туъма Эй
Кандарин луқмаи басии асрорҳост
Вондри ин луқмаи басии гуфторҳо
Худ зи дасти шайхи тарсо он гирифт
Хӯрд он наН ва аз оннон ҷон гирифт
Хӯрд аз он луқмаи равон маърӯф шуд
ӯ бмърўФӣ аз он мавсуф шуд
Аз адам чун ҷониби дунёи шитофт
Аўўҷўди хешро пурнур ёфт
Шуд сӯии бозори рӯзӣ бо шитоб
Дид сқоӣӣ ки ӯ медод об
Гуфт бо халқон ки аз баҳри худо
Об ман гиред ва нӯшед аз сафо
Ном ҳақ бишунид чун маърӯфи азу
Гашт аз он маърӯф дар дами оби ҷӯ
Об нӯшеду бадасташ ҷом дод
Номи ҳақро дар дил ӯ ором дод
Халқ гуфтандаш ки рӯза доштӣ
Меъдаро аз об чун анбоштӣ
Гуфт аз баҳр худо хӯрдам ман об
То расад аз рӯзау обами савоб
Ман дуо аз заҳмати худ сохтам
зи он басӯрат рӯзаро пардохтам
Рӯи з сӯрат бигузар ва маънӣ бидон
То шӯии воқифи зи асрори ниҳон
Гар бмънӣ май рисии инсони тўӣӣ
Дар ҳақиқати ояти рҳмни тўӣӣ
Ҳар ки дрмънии баҳақ восил нашуд
ӯ бкўии ошиқон мқбл нашуд
Ҳамчуи крхии ту баҳақи машғӯли шӯ
Ту қабул ӯ талаби мақбули шӯ
То нагардӣ рӯзи охири шармсор
Ту аз ин кирдори худ шармӣ бидор
Хўднхўоҳӣ монад зиндаи ҷовдон
Оқибат бояд бурун рафт аз ҷаҳон
Ту чаҳ ҳосил кардӣ эй гум карда роҳ
Ҳамчуи пунбаи сохтӣ мӯии сиёҳ
Мӯи сифеди имони заъифу дили сиёҳ
Кӣ шӯии тақсири худро узри хоҳ
Гашт агар аттор дар тақсири пер
Раҳм кун ё раб ба тақсираши мгир