Хусравӣ мешуд ба шаҳри хеши боз

Халқи шаҳр орой мекарданд соз

Ҳар касе чизе каз он хеш дошт

Баҳри ороиши ҳама дар пеш дошт

Аҳли зиндонро набӯд аз ҷузву кул

Ҳеҷ чизе низ алои банду ғул

Ҳам сиррӣ чанде бурӣда доштанд

Ҳам ҷигарҳои дарида доштанд

Дасту пое низ чанд андохтанд

Зини ҳама ороишӣ барсохтанд

Чун ба шаҳр худ даромад шаҳриёр

Дид шаҳр аз зебу зинати ошкор

Чун расед онҷо ки зиндон буд , шоҳ

Шуд зи асби худ пиёдаи зуди шоҳ

Аҳли зиндонро чу брхўди бордод

Ваъда карду симу зар бисёр дод

Ҳам нишинӣ буд шаҳро розҷўӣ

Гуфт шоҳои сари ин бо ман бигӯӣ

Сад ҳазор ороиши афзӯни дида Эй

Шаҳр дар дебоу аксўни дида Эй

Зару гавҳар дар замин ме рехтанд

Машку анбар дар ҳаво май бехтанад

Он ҳама дидӣ ва кардӣ эҳтироз

Ннгрстии сӯии он як чизи боз

Бар дар зиндони чробўдти қарор

То србридаҳи бинии инат кор

Нест ӣнҷои ҳеҷ чизеи дили гушой

Ҷузи србридаҳу ҷузи дасту пой

Хўнённди ин ҳамаи бурӣдаи даст

Дар бар эшон чаро бояд нишаст

Шоҳ гуфт ороиши он дигарон

Ҳаст чун бозичаи бозигарон

Ҳар касе дар шева ва дар шани хеш

Арза мекарданд бар ту он хеш

Ҷумлаи он қавм товон карда анд

Корами ӣнҷои аҳл зиндон карда анд

Гар накардӣ амри ман ӣнҷои гузар

Кӣ ҷудо будӣ сар аз тан , тани зи сар

Ҳукми худ ӣнҷо равон ме ёфтам

Лоҷарами ӣнҷо Аннан бартофтам

Он ҳама дар нози худ гум бӯда анд

Дар ғурури худ фурӯ осӯда анд

Аҳл зиндонанд саргардон шуда

Зери ҳукму қаҳри ман ҳайрон шуда

Гоҳи дасту гоҳи сари дрбохтаҳ

Гоҳи хушку гоҳтар дрбохтаҳ

Мунтазир бинишаста , на кор ва на бор

Торўнд аз чоҳу зиндони сӯии дор

Лоҷарам гулшан шуд ин зиндони маро

Гуҳи ман эшонроу гуҳи эшон маро

Кори раҳи байнони бФрмон рафтан аст

Лоҷарами шаҳро ба зиндон рафтан аст