Обидӣ будаст дар вақт кулем

Дар ибодат буд рӯзу шаби муқӣм

Заррае завқ ва гушоиш ме наёфт

зи офтоби сина тобиш ме наёфт

Дошт ришии баси накӯи он неки мард

Гоҳ гоҳе риши худро шона кард

Мард обид дид Мӯсоро зи давр

Пеш ӯ шуд к-эии сипаҳи солори тавр

Аз барои ҳақ каз ҳақ кун савол

То чаро на завқ дорам ман на ҳол

Чун кулем алқсаҳ шуд бар кӯҳи тавр

Бозпурсед он сухан , ҳақ гуфт давр

Гавҳари онк аз васли мо дарвеш монад

Доимои машғӯли риш хеш монад

Мӯсо омад қисса бар гуфто ки чист

Риш худ мекунад мард ва ме гирист

Ҷабраил омад сӯии Мӯсои давон

Гуфт ҳамеи машғӯли ришии ин замон

Риш агар орост дар ташвиш буд

Вар ҳаме барканд ҳам дарвеш буд

Як нафас бе ӯ баровардан хатост

Чаҳ ба каж зу бозамонӣ чаҳ ба рост

Аз заряши худ буруни ноомада

Ғарқи ин дарёии хӯни ноомада

Чун зи риш худ бипардозӣ нахуст

Азм ту гардад дарин дарёи дуруст

Вари ту боин риш дар дарёи шӯй

Ҳам зи риши хеши нопарвои шӯй