Юсуфи садиқ дар зиндони шоҳ

Дид рӯҳи алқудсро онҷоигоаҳ

Гуфт эй сари тоқдми ҷони нафис

Дар чаҳ кории ту дроинҷои хасис

Дар миёни осӣон чун омадӣ

Каз канори сидра берун омадӣ

Гуфт пешати омадам эй раҳнамоӣ

То бигӯям ман ки мегуяд худоӣ

Ту чаҳ бад дидӣ зи мо кин ҷойгоҳ

Ҷуста аз мо бғири мо паноҳ

Мардро хондӣ чаҳ хоҳад буд низ

То баради пайғоми ту сӯии азиз

Чун бўддри кори раби алъзаҳи ёр

Кӣ кушояд аз азизи Мисри кор

Кӣ азиз Миср донад кори ту

Бас буд чун ман азизии ёри ту

Ёри ту чун ман азизии корсоз

Бо азизии он чунон гўӣии ту роз

Дар итоби инат агар ман чанд сол

Ҳабс накунам на худоем зулҷалол

Нози маъшӯқон агар оташ буд

Ту бҷон мекаш ки нозии хуш буд