Пас сабои ин байтҳо бар лавҳи дил

Нақш кард ва гуфт худро алъҷл

Чун сабои наздик гул омад зроаҳ

Дид гул дар гулистони ҳамчуи моҳ

Дид гул дар гулистони сарфароз

Хуш нишаста аз сари тамкину ноз

Дид гулро дар чаман чун хусравӣ

Маи зрхсори латифаши пуртӯй

Гули бадви гуфтои куҷо будӣ бигӯӣ

Ончӣ май бояд туро аз ман биҷавӣ

Гуфт азм омадан кардам ?бирт

То ба байнами дасту по ва ҳам сарат

Мурғакӣ омад бар ман баси ҳақир

Баркашида нағмаҳои дилпазир

Достонӣ чанд пеш ман бихонад

Ва аз ғами дил чанд ҳарфӣ боз ронад

Раҳматӣ бар ҷони ғамгинами ниҳод

Даст ман бӯсед ва дар поем фитод

Гуфт чун наздики он зебои рисӣ

Пеши он маи пораи раънои рисӣ

Бохудаш як лаҳзаи соҳиб роз кун

Онгаҳе шърмро оғоз кун

Гар иҷозат медиҳӣ то ин замон

Гуфта ӯ пеш ту хонам равон

Вар наме доне ки ӯро ном чист

Гуфт медонам ту як соъат боист

Ман чунон донам ки булбул ном ӯст

Васл рӯем орзӯ ва ком ӯст

Ошиқ рӯй манаст он бе вафо

Бинўоӣии хирқаи пӯшу баси гадо

Борҳо омад миёни гулистон

Арзи моро баради он бехону мон

Чун маро аз гулистони бурданди асир

Дар пай аҳвол шуд он фақир

Гирди бустон ва гулистон барнагашт

Тухми паймон ва вафодорӣ накишт

Гар набӯдӣ ошиқӣ ӯ муҷоз

Баъди ман будӣ бар он ойину соз

Мардумӣ бояд дар ин роҳи нахуст

Бошад андари ишқ варзидани дуруст

ӯ маро расво кунад дар ҳар мақом

Кӣ барад ӯ дар раҳи маънии тамом

Чун ман аз ктми адами бози омадам

Ҳар замони зебо ва бо сози омадам

Инки ӯ бозомадааст эй биўФо

Баради мағзи ман аз он тундӣ чаро

Ҳолиё он шеъри ӯро дар ниҳон

Нарми нармии пеши мо ҷумла бихон

То нагардад боғбони воқифи азин

Вар на хӯн ӯ бирезад бар замин

Чун сабо бар хонд он байти се чор

Кард андеша дар он боби он Фкор

Гуфт ин пӯшида бояд доштан

Тухми пинҳонӣ бибояд коштан

То намои зшом ин гуфт ва шунид

Буд гулро бо сабо то шаб расед

Гул сабӯҳӣ кард андари гулистон

Шуд мунаввари гулистон дар бӯстон

Чун ба гулзор омад ва хуррам нишаст

Равнақи гулҳои бустонро шикаст

Чун басӣ дар хўбрўӣӣ ноз кард

Ин ғазал дар мадҳи худ оғоз кард