эй намӯда ҷисму ҷон аз коинот
Ҳаст дар торикяти оби ҳаёт
эй ҳамаи асрор ҷонон карда фош
Беш азин дар сӯрат ҳиссӣ мабош
Ончӣ бахшедам турои он қисм кун
Ҳам намӯдорӣ бикун фоши ин сухан
Ончии ҳаргиз одамӣ нашунида аст
На касе дониста ва на дида аст
Дар румузи сар субҳонӣ бихон
Сари ин тафсир раббонӣ бидон
Як замон бар минбари ваҳдати броӣ
Занги ширк аз сӯрати ҳис бар задой
Ҳофизони ишқро овар Биҷӯш
Ҷумлаи зарротовар дар хурӯш
Аз збўри ишқи сар оғоз кун
Пару боли мурғи маънӣ боз кун
Ҳамчуи Довӯди оят ушшоқ хон
Сари он бо мазҳаби ушшоқи рон
Аз баҳори ишқи ҷавҳар бор кун
Ин замони дилро баҳамат ёр кун
Бар сари ушшоқи ҷавҳарҳо бабор
Чун даромад шохи маънӣати бабор
Ҳар замони васфӣ дигар оғоз кун
Ҳар нафассозӣ дигар брсоз кун
Ин ҳамаи зарроти пайдоу ниҳон
Аз вуҷӯди хештани гардони аён
Ин ҳамаи ашҷор маънӣ барбараст
Ҷоишон бар хоку бод ва озараст
Қисматии даҳ рӯҳи рӯҳонии ишқ
То бигӯед рози пинҳонии ишқ
Пурзанони симурғи вор аз кӯҳи қоф
Кӯҳ бар минқори маънӣ бар шикоф
Аз пас қофи вуҷӯдат рух намой
Ин муамморо бмънии бргшоӣ
Ту азин сӯрат на бинии ҷуз ки ҳеҷ
Оқибати уфтии миёни печи печ
Гар дарин сӯрати Бамонеи зори ту
Дар миёни хоки уфтии хори ту
Корҳо дар сӯрат ва маънӣ фитод
Ақлро бо ишқ азон даъвӣ фитод
Нуктаи сари аҷаб пайдо намӯд
Ҳар ду олам дар дилам якто намӯд
Ақл савдо кард биҳд бар дилам
Ҳар замонии сахт тар шуд мушкилам
Ҳар замонам аз раҳи дигари бабрад
То магари моро намояди дасти барад
Гуфт ин нақш хаёласт ин мубин
Роҳи ман ҷӯйу мурод ман гузин
Гуфтамаш гррости мигўӣии яқин
Чист пайдо назд ман роҳи ин чунин
Гуфт саргардон машав то бенгарӣ
Гарна аз давр замона бигузарӣ
На турои сӯрат на он маънӣ буд
На турои ?дане ва на уқбо буд
Ҳарки ӯ аз ақл бигузашт аз ҷунун
Ҳар ки ӯ бо ақл бошад зуфунун
Ҳеҷ оқили марди ду рангӣ надид
Лек як мегашт дар ду нопадид
Ҳечкас ӯ тарки ҷон ва тан нагуфт
Ҳечкас бар рӯй оташ хуш нахуфт
Ҳечкас дидӣ ки ӯ худро бикушт
Вар бикушт ин ҳаст кории баси дурушт
Ногаҳони ишқ аз камӣни гоҳи азал
Рӯй худ бинмуд бемакру ҳиял
Ҳар ду оламро баҳам бар зад бакул
Ақл савдое шуд андари айни зл
Ақл чун ишқ аз баробар гоҳ дид
Дар замон аз пеш тан шуд нопадид
Ваҳм , аз гуфтори ақли бўолФзўл
Ҳамчуи бодӣ буд бераъйу усӯл
Ишқи симрғисти кўро дом нест
Ишқро оғоз ҳаст анҷом нест
Ишқи мағз коинот омад мудом
Ишқ ҳар чизе кунад соҳиби мақом
Ишқ одам ёфт аз ҷинат фитод
Ишқи шӯриш бар ҳамаи олами ниҳод
Ишқи оташ буду ақли об эй писар
Ишқи хокӣу хиради бод эй писар
Ишқи пинҳон буд пайдо кард кул
Ишқи мъшўқисти андари айни зл
Ақл мехоҳад ҷаҳонро пойдор
Ишқ мехоҳад ки бошад пои дор
Ишқ бар Мансур ғолиб гашта буд
Буд ҳам матлӯб ва толиб гашта буд
Ишқ ӯро бар сар дораш кашид
Ишқ ӯро кард аз ҷони нопадид
Гар кулоҳи ишқи хоҳии сари бабр
Аз худ ва ҳар ду ҷаҳон яксар бабр
Ишқи лавҳу аршу курсии бистарад
Ишқи ҳаргизи ғайр ҷонон нанигарад
Ақли Иблиси лъин аз раҳ фиканд
Ақли Юсуфро дарун чаҳ фиканд
Ҷавҳар ишқаст безоту сифат
Бартар аз идроку ақлу маърифат
Ҷавҳар ишқаст пайдои внҳон
Ҳодис ишқаст ин ҳар ду ҷаҳон
Ҷавҳар ишқаст дарёии азим
Ҷавҳар ишқаст раҳмони раҳим
эй дил аз хӯн мекун аз тани ҷоми соз
Баъд аз он ин зарқу далқу доми соз
Ҷони худ дар роҳи ишқ эсор кун
Ҷисми худ аз ишқ ӯ бурдор кун
Бигузар аз панҷ ва чаҳор ва шаш мубин
То шавад айни аёни айни яқин
Ҳафт ахтарро бурун кун аздмоғ
Аз дўъолм кун ту ҷону дили фироқ
Чун на ҷон монад венаи дили ҷонони шӯй
Ҳам зи пидоӣии худ пинҳони шӯй
Дар миёни он фанои сад гӯнаи роз
Гуфт бо ӯ лек бе ӯ гуфта боз
Маҳви гардии фонии мутлақи шӯй
Дар ҷаҳони ишқи мустағриқи шӯй
Кул яке гардад намонад ин дуе
Нест онҷои ҷои моӣӣ ва туе
Ҷумла як зотаст аммо бе адад
Ҷумла як чизаст куллӣ дар аҳад
Чун намонад сӯрататро ҷисму ҷон
Аввали вохр ту бошӣ ҷовдон
Чун ту бошӣ аввали вохри туе
Ҷузву кулро ботину зоҳири туе
Аз сифот ва аз макон бошад хаёл
Ҷумла як гардад наёяд дар завол
Ин суханҳо зон муҳаққиқ омадаст
На аз он ҷаҳл мтбқ омадаст
Азмъонӣ муваҳҳид бошад ин
Гар бибинад ҳам маконро дар макин
Гар ҳазорон кос бар об оварӣ
Он замон дар андарунаши бенгарӣ
Ҳар якеро офтобӣ бошад он
Чун равад хуршед хобӣ бошад он
Гар яке шамъоварӣ торики ҷой
Сад ҳазорон оинаи дории бпоӣ
Рӯй ҳар ойӣнаи шамъӣ буд
Он ҳама аз партави лмъӣ буд
Дар сӯии боғӣ агар обӣ равад
Ҳрдрхтиро аз он тобӣ буд
Об рӯй худ баҳри кас во намӯд
Ҳар дарахтии мива пайдо намӯд
Он ҳамаи як об буд аз рӯй тавр
Ҳар яке исмӣ намӯда гашта давр
Оби худро сонеъ ашё карда аст
Миваҳои ранг ранг оварда аст
Ҳар сҳркони мива пайдо шавад
Он бқимти олимӣ якто шавад
Кавкабони саргаштау хуршеду моҳ
Ҷумла ҳайрон гашта бар сунъи илоҳ
Ин ҳамаи маънӣ чу дар ҷони бошиддат
Дар сифати фарқи фаровони бошиддат
Гар ҳазорон қарни гандуми бдрўӣ
Он ҳамаи яке буд набӯд дуе
Чун ҳама як гандумаст он аз адад
Ҷумла фонӣ мешавад андари аҳад
Зоти гандум буд одам бар сувар
Кӣ биёбад сари ин ҳар бихбр
Гар нагуфтӣ мрўрои лотқрбо
Кӣ шудӣ пайдои влоду ақрабо
Андарин сар буд шайтони фузул
Гашта раду одам онҷо шуд қабул
Гандуми одами банд роҳ сӯратаст
Пой то сари ғарқ айн ҳасратаст
Сари гандум Мустафо дарёфтаст
Кӯи сар аз кунин ва олам тофтаст
Одами мискин куҷо донист кӯ
Кин чаҳ бозӣ буд пургуфтугӯ
Буд Иблиси лъин аз нури внор
Одам аз рӯй ҳақиқат дар ғубор
Нур дар зулмат туоне ёфтан
Зулмати андар нур шуд ноёфтан
Чун ъзозили одам хокӣ бидид
Баъд аз он худ родри он покӣ бидид
Гуфт ё раби ман зи нури мутлақам
Инат хоки ботил ва ман бар ҳақам
Ҳар ки ӯ худро бибинанд дар миён
Бар канораст аз сафои суфиён
Ман ки чандини сол бар даргоҳи ту
Бўдҳоми андари сулӯки роҳи ту
Ман ба ҷузи ту саҷдаи касро чун кунам
Ман азин андешаи дил пурхӯн кунам
Беҳтарам аз хоки ман садбора тар
Саҷдаи ту крдҳоми зеру зибр
Улуввау сФлм дар биҳишти ҷовдон
Нури таҳқиқами аёни андари аён
Ҷинату ҳуру қусӯр , он манаст
Ҷумлаи андрҳкм ва фармон манаст
Солҳо грдидҳоми шебу фароз
То қабулам дар миёни ъзу ноз
Ман куҷоу одами хокии куҷо
Ин сухан бо ман бигӯ ё раб чаро
Ҷузи ту касро саҷда накунам то абад
Гар қабулам вар бихоҳӣ кард рад
Ҳақ таъолӣ гуфт мроблис ро
Чандсозӣ ин замони талбис ро
ӯ бсди чиз аз ту пешам беҳтар аст
Аз ҳазорон ҳамчуи ту Фозлтрст
Сари хокаши оина кунин шуд
Аз ту то ӯ қарнҳо мо байн шуд
Одам аз хокаст ва ту аз оташӣ
ӯ қабӯлӣ дорад ва ту саркашӣ
Хоки сад бора ба аз оташ буд
Зонка ҷои саракашони оташ буд
Ман назар дорам дарин хоки заъиф
Ҳаст бар даргоҳи мо ӯ баси шариф
Анбиёи зини хок пайдо оварам
Лавни лавн аз вай бсҳро оварам
Ончӣ ман донам дар ин хок эй лъин
Сари асрори ҳувайдоу яқин
Қурби хок аз оташи афзӯнтар буд
Гарчи оташи зот ӯ бартар буд
Дона бар хок бисипор ва бирав
Баъд аз он сад донаи дигрдрў
Ҳарчӣ оташро сипорӣ гум кунад
Ҷумларо яксар бисӯзад неку бад
Одами хокӣ кунун маҳбӯби мост
Ҷумлаи заррот ӯ матлӯби мост
Чун наомад дар назари ин хоки роҳ
Кор худ кардӣ ъзозилои табоҳ
Пас Нидо омад ки эй Каррӯбӣон
Саҷдаи пеш одам оред ин замон
Ҷумла биниҳоданд сарро бар замин
Истода буд Иблиси лъин
Ҳақ таъолӣ гуфт эй ҷосуси роҳ
Чанд хоҳӣ кард дар одами нигоҳ
Саҷда кун дар пеши одам эй лъин
Баъд аз он асрори кул дар вай бибин
Гуфт Иблис эй худованди ҷаҳон
Подшоҳи ошкороу ниҳон
Ҷузи ту ман касро нахоҳам саҷда кард
Ман дуе ҳаргиз набинам ҷуз ки фард
Солҳо ман саҷдаи ту крдҳом
Доимои фармони зотати брдҳом
Саҷдаи ғайр ту нахоҳам кард ман
Ин сухан фармон нахоҳам баради ман
Ҳақ таъолӣ гуфт одам ғайр нест
Кӯри чашмӣу турои ин сайр нест
Ҷисми одами ҳам зи мо муштақ шудаст
Сар ӯ бар ман ҳама бар ҳақ шудаст
Ту куҷо дарёбӣ ин асрори мо
Гарчи саргардон шудӣ дар кори мо
Лек бар асрор , мо донотрим
Олами алосрор дар хушк ва тарем
Саҷда кун то нагардӣ лаънатӣ
Гар зи мо умедвори раҳматӣ
Саҷда кун ё лаънатам кун ихтиёр
То мукофотат кунам дар рӯзгор
Гуфт ё раб ҳар чаҳ хоҳӣ кун турост
Ончӣ мехоҳӣ марои даҳ кон сазост
Ҳақ таъолӣ гуфт муҳлат бар миннат
Тавқ лаънат кардам андари гарданат
Номи ту каззоб хоҳам зад рақам
То Бамоне то қиёмати муттаҳам
Баъд аз ин Иблис буд андари камӣн
Сар бидид ва шуд варои айни алиқин
Гуфт сари ин ҳамин дам кашф шуд
Зини ҳамаи мақсӯдами ин умеди бад
Лаънати ту беҳтарам аз раҳматаст
Ин ҳамаи раҳмат чаҳ ҷой лаънатаст
Ҳарчӣ хоҳӣ кун хитоб аз ман мгир
Зонка ҳастам аз хитобати ногузир
Лаънати он тесту раҳмати он ту
Бандаи он тесту қисмати он ту
Аз хитоби ту дилами биҳуши гашт
То абад аз шавқи ин мадҳуши гашт
эй гурезон гашта аз маҳбӯби худ
Пеш ӯ яксонаст чаҳ нек ва чаҳ бад
Гар талаби кории ту чун Иблис бош
Доимои бимкр ва беталбис бош
Гар ту марди роҳи бинӣ , тани буна
Ҳар замон бе сад қафои гардани буна
Ҳар ки ӯ хорӣ ҳақ кард ихтиёр
Аз миён ҷумла омад ихтиёр
Чанд хоҳӣ кард ин талбиси ту
Худ наяндешӣ ҳам аз Иблиси ту