Он ягонаи қиёмати он нишонаи маломати он пери арбоби завқи он шайхи асҳоби шавқи он мавзуни Аброри ҳмдўни қасори рҳмҳоллаҳи алайҳ аз кбори машойих буду мавсуф буд бўръу тақво ва дар фиқҳу илми ҳадиси дараҷа олӣ дошт ва дар уюби нафас дидани соҳиби назарии аҷаб буду муҷоҳидау муомила бғоит дошту каломӣ дар дилҳо муассиру олӣу мазҳаб саврӣ дошту мурӣди Бутуроб буду пери Абдуллоҳи муборак буду бмломти халқи мубтало буду мазҳаби маломатён дар Найшобӯр аз ӯ мунташир шуд ва дар тариқати муҷтаҳиду соҳиб мазҳабаст вҷмъӣ аз ин тайифаи бадв тўлӣ кунанд ва эшонро қасорён гӯйанд ва дар тақвои чунон буд ки шабӣ бар болини дӯстӣ буд дар ҳолати назъ чун он дӯст вафот кард чароғ бинишонад вагуфт : ин соъати ин чрғи вориси рости моро раво набошад сӯхтан он .
Ва гуфт : рӯзӣ дар ҷӯйбори ҳир ба ншобўр мерафтам айёрӣ буд ба футуввати маърӯфи Нӯҳи ном пеш омад гуфтам ё Нӯҳи ҷавон мардӣ чист гуфт : ҷавонмардии ман ё ҷавонмардӣ ту гуфтам ҳар ду гуфт : ҷавони мардии ман онаст ки қабо берун кунаму мураққаъи дарушаму мъомлти мураққаъи гирам то сӯфӣ шавам ва аз шарми халқ дар он ҷома аз маъсият парҳез кунаму ҷавони мардии ту онаст ки мураққаъ берун кунӣ то ту ба халқу халқ ба ту фирефта нагардад пас ҷавонмардии ман ҳифзи шариъат буд бар изҳор ва он ту ҳифзи ҳақиқат бар асрор ва ин аслӣ азимаст .
Нақласт ки чун кор ӯ олӣ шуду калимот ӯ мунташир шудемау акобр ншобўр биёмаданду вайро гуфтанд ки турои сухан бояд гуфт : ки сухани ту фоидаи дилҳо буд гуфт : марои сухани гуфтан раво нест гуфтанд чаро гуфт : аз онкии дили ман ҳануз дар дунёу ҷоҳ бастааст сухани ман фоидаи надиҳад ва дар дилҳо асар накунаду сахтӣ ки дар дилҳо муассир набӯд гуфтани он бар илми астҳзоء кардан буд ва бар шариъати истихфоф кардан буду сухани гуфтани онкасро мусаллам буд ки ба хомӯшӣ ӯ дайн ботил шавад ва чун бигӯед халал бархезад .
Вагуфт : нишоед ҳечкасро ки дар илм сухан гуяд чун ҳамон суханро касе дигар гуяд ва ниёбат медорад ва раво набӯд ки сухан гуяд то на бинад ки фарзӣ воҷиб аст биравӣ сухани гуфтан то ӯро салоҳияти он буд гуфтанд нишони салоҳият он чист гуфт : онкӣ ҳар суханӣ ки гуфта бошад ҳаргизаш ҳоҷат набошад бори дигргФтну даравии тадбир он набӯд ки баъд аз ин чаҳ хоҳам гуфт :у сухан ӯ аз ғайб буд чандон ки аз ғайб брўмӣ ояд мегуяд ва худро дар миёна на бинад .
Пурседанд ки чаро сухани салафи нофеъ тараст дилҳоро гуфт : бҷҳти онкии эшон сухан аз барои ъз ислом мегуфтанд ва аз ҷиҳати наҷоти нафас ва аз баҳри рзоءи ҳақ ва мо аз баҳри ъзи нафасу талаби дунёу қабули халқ май гўӣим .
Ва гуфт : бояд ки илми ҳақи таъолӣ ба ту некӯтар аз он бошад ки илми халқ яъне бо ҳақ дар халои мъомлти беҳтар аз он кунӣ ки дар мулло .
Ва гуфт : ҳар ки муҳаққиқ буд дарҳоли худ аз ҳоли худ хабар натавонад дод .
Ва гуфт : фош магардон брҳичи каси ончӣ воҷибаст ки аз ту низ пинҳон буд ва гуфт : ҳарчӣ хоҳӣ ки пӯшида буд бар кас ошкоро макун .
Ва гуфт : дар ҳар ки хислатии бинӣ аз хайри азуи ҷдоӣии мҷўӣ ки зуд буд ки аз баракот ӯ хайрӣ бтў расад .
Ва гуфт : ман шуморо бадви чиз васият мекунам суҳбати уламоу эҳтимол кардан аз ҷҳол .
Ва гуфт : суҳбат бо суфиён кунед ки зиштиҳоро ба наздики эшон узрҳо буду некиро бас хатарӣ набошад то туро бидон бузург доранд то ту бидон дар ғалати уфтӣ .
Ва гуфт : ҳар ки дар сиртҳоءи салаф назар кунад тақсири худ бидонаду бози пас мондани хеш аз дараҷа мардон бинад .
Ва гуфт : басандааст ончӣ ба ту май расонад ба осонӣ беранҷӣ аммо ранҷ ки ҳаст дар талаб зиёдатаст .
Ва гуфт : шукр неъмат онаст ки худро туфайлии бинӣ .
Ва гуфт : ҳар ки тавонад ки кӯр набӯд аз дидани нуқсони нафаси гӯ кӯр мабош .
Ва гуфт : ҳар ки пиндорад ки нафас ӯ беҳтараст аз нафаси фиръавни кибр ошкор кардааст .
Ва гуфт : ҳаргоҳ ки мастиро бинӣ ки михсбди нигар то вайро маломат накунӣ ки набояд ки баҳмони балои мубталои гардӣ .
Ва гуфт : маломати тарк саломатаст .
Ва пурседанд аз маломат гуфт : роҳи ин бар халқ душворасту мғлқ аммо тарафӣ бигӯям рҷоءи мараҷёну хавфи қадарёни сифати маломат буд яъне дар раҷо чандон бирафта бошад ки мараҷён то бидон сабаби ҳамаи кас маломаташ мекунанд ва дар хавфи чандон сулӯк карда бошад ки қадарён то аз он ҷиҳати ҳамаи халқ маломаташ мекунанд то ӯ дар ҳамаи ҳоли нишонаи тири маломат буд .
Ва гуфт : ман никхўӣиро надонам магар дар саховату бдхўӣиро нашиносам ало дар бухл .
Ва гуфт : ҳаркии худро мулкӣ донад бахил буд .
Ва гуфт : ҳоли фақир дар тавозуъ буд чун ба фақри хеш такаббур кунад бар ҷумлаи ағниё дар такаббур зиёдат ояд .
Ва гуфт : тавозуъ он бошад ки касро ба худ муҳтоҷ на бинӣ на дар ин ҷаҳони вена дар он ҷаҳон .
Ва гуфт : мансаби ҳақи фақирро чандон буд ки ӯ мутавозеъ буд ҳаргоҳ ки тавозуъ тарк кард ҷумлаи хайрот тарк кард .
Ва гуфт : мироси зиракӣ ва аҷабаст ва аз онаст ки машойиху бузургони бештари зираконро аз ин тариқ давр доштаанд .
Ва гуфт : асли ҳамаи дардҳо бисёр хӯрданасту офати дайн бисёр хӯрдан .
Ва гуфт : ҳар киро машғӯл гирданд ба талаби дунё аз охирати залилу хори гашт ё дар дунё ё дар охират .
Ва гуфт : хордори дунёро то бузурги нмоӣӣ дар чашми аҳли дунёу дунёи дор .
Ва Абдуллоҳ муборак гуфт : ҳмдўни маро васият кард ки то туоне аз баҳри дунёи хашми мгир .
Пурседанд ки банда кист гуфт : онкӣ напарастад ва дӯст надорад ки ӯро парастанд .
Ва гуфтанд зуҳд чист гуфт : наздики ман зуҳд онаст ки бидонча дар даст туаст сокини дил тар бошӣ аз ончӣ дар змон худовандаст .
Пурседанд аз таваккул гуфт таваккул онаст ки агар даҳ ҳазор дирами турои вом буд чашм бар ҳеҷ надорӣ навмед набошӣ аи зҳқи таъолии бгзордни он .
Ва гуфт : таваккули дасти бхдоӣ заданаст .
Ва гуфт : агар туоне ки кори худ ба худои бозгзории беҳтар аз онкӣ ба ҳилаи тадбири машғӯли шӯй .
Ва гуфт : ҷазаъ накунад дар мусӣбати магар касе ки худоиро муттаҳам дошта буд .
Ва гуфт : Иблису ёрон ӯ бҳичи чизи чунон шод нашавад ки ба се чизи яке онкии муъминии муъминиро бикашади вдўми онкӣ бар куфри бимиради сеюм аз дилӣ ки дар ваии бими дарвешӣ буд .
Абдуллоҳ муборак гуфт : ҳмдўн бемор шуд ӯро гуфтанд фарзандонро васиятӣ кун гуфт : ман бар эшон аз тавонгарӣ беш май тарсам ки аз дарвешӣ .
Ва Абдуллоҳро гуфт : дар ҳоли назъ ки маро дар миён занон магузор рҳмҳоллаҳи алайҳ .