Он собиқи роҳи маънии он ноқиди нақди тақвои он нигини хотами ҳидояти он амини олами вилояти он машҳури асрори Мансури аммори рҳмҳоллаҳи алайҳ аз кбори машойих буду дрмўъзаҳи калимотӣ олӣ дошт чунонкӣ дар ваъз касе некӯтар азу сухан нагуфт : ва беонешоФӣ дошт ва дар анвоъи улӯми комил буду дрмъомлту маърифати тамом ва баъзе мутасаввифа дар кор ӯ маболиғат кунанд ва ӯ аз асҳоби Ироқён буду мақбули аҳли хуросон ва аз Марв буд ва гӯйанд ки аз пўшнг буд ва дар Басра муқӣм шуд .

Сабаби тавба ӯ он буд ки дар роҳ коғазӣ ёфт бисмии аллоҳи арраҳмони арраҳим бар ваии навишта буд бардошт ва ҷоӣӣ наёфт ки онро биниҳодӣ бихӯрад бихоб дид ки ба ҳурматӣ ки доштӣ он рқъаҳро дрҳкмт бар ту кушода кардем пас муддатӣ риёзат кашиду маҷлис оғоз кард .

Нақласт ки ҷавонӣ ба маҷлиси фасоди машғӯл буд чаҳор дирам ба ғуломӣ дод ки нақли маҷлиси хиради ғулом дар роҳ ба маҷлиси Мансури аммор бргзшт гуфт : соъатӣ таваққуф кунам то чаҳ мегуяд Мансур аз барои дарвешии чизе мехост гуфт : кист ки чаҳор дирам бидиҳад то чаҳор дуо кунам ӯро ғулом гуфт : ҳеҷ беҳтар аз ин нест ки ин чаҳор дирами бадви даҳум то он дуо маро кунад пас он чаҳор дирам бидод Мансур гуфт : акнӯн чаҳ дуо мехоҳӣ гуфт : аввали онкии озоди гирдаму дувуми онкии ҳақи таъолии хоҷаи маро тавба диҳад сеюм онкии ивази чаҳор дирам боз диҳад чаҳоруми онкӣ бар ману брхўоҷаҳ ва бар туу маҷлисён раҳмат кунад Мансури аммор дуо кард ғуломи боз хона рафт хоҷа гуфт : куҷо будӣ ва чаҳ оварадӣ гуфт : ба маҷлиси Мансур аммор будам ва чаҳор дуо харидам бидон чаҳор дирам хоҷа гуфт : кадом дуост ғуломи ҳол боз гуфт : хоҷа гуфт : туро озод кардам ва тавба кардам худоиро ки ҳаргиз хамр нахӯрам ва ба ивази чаҳор дирами чаҳорсад дирам бахшедам боқии он чаҳорум ба ман таъаллуқ надорад ончии бадасти ман буд кардам шабона ба хоб дид ки ҳотифӣ гуфт : ончии бадасти ту буд болӣимӣ хеш кардӣ ончии ҳаволаи бмост ба карӣмии хеши мо низ кардем бар туу ғулом ва бар Мансуру маҷлисён раҳмат кардем .

Нақласт ки рӯзӣ маҷлис мегуфт : яке рқъаҳ буи дод ин байт буд бар он навишта

Яъне касе ки муттақе несту халқро тақво фармоед ҳамчунин табибӣаст ки алоҷ дигарон кунад ва ӯ аз ҳамаи бемортар буд Мансур ҷавоб дод ки эй марди ту ба қавли ман амал кун ки қавлу илми ман туро суд дораду тақсири ман дар амали туро зиён надорад .

Ва гуфт : шабии беруни омадам ба дар хонаи расидами яке муноҷот мекард ки худоёи ин гуноҳ бар ман рафт аз он набӯд то фармони туро хилоф кунам балки аз нафаси ман буд ки роҳи ман бузаду Иблис мадад кард лоҷарам дар гуноҳи афтодам агар ту дастам нагирӣ ки гирад ва агар ту дар нагузорӣ ки дргзорд чун ин шунидам оғоз кардам аъўзи биллоҳи ман алшитони алрҷими вқўдҳои анноси волҳҷораҳи алайҳои млоикаҳи ғлози шаддоди лоиъсўни аллоҳи мо амрҳму иФълўни мо иؤмрўни пас овозии шунӯдами бомдоди бадари он хона май гузаштам хурӯшӣ шунидам гуфтам чаҳ ҳоласт перзании онҷо буд гуфт : фарзандами дӯш аз бими ҳақи таъолӣ ба мурдааст ки дар кӯии оятӣ бар хонданди наъраи бузад ва ҷон бидод Мансур гуфт : ман хондам ва ман киштам ӯро .

Нақласт ки ҳрўни алрашед ӯро гуфт : азтў суолӣ кунам ва се рӯзи муҳлати даҳум дар ҷавоб он гуфт : бигӯӣ гуфт : оламтарин халқ кисту ҷоҳилтарин халқ кист Мансур бархест ва берун омад пас ҳам аз роҳ бозгашт гуфт : ё амӣралмуъминӣни ҷавоби шинави оламтарин халқи мутӣъ тарснокасту ҷоҳилтарин халқи осӣ эминаст .

Ва гуфт : покаст он хдоӣӣ ки дили орифонро маҳали зикр худ гардониду дили зоҳидиро мавзе таваккул гардониду дили мутаваккилонро манбаи ризоу дили даравишонро ҷои қаноату дили аҳли дунёро ватан тамаъ гардонид .

Ва гуфт : мардумон бар ду гӯнаанд яке ниёзмандон ба худоӣ ва ин дараҷа бузургтаринаст ба ҳукми зоҳири шариъат ва яке онкӣ дид аФтқорш набошад аз онкӣ медонад ки ҳақи таъолии ончӣ қисмат кард дар азал аз халқу ризқу аҷалу ҳиўаҳу саодату шақовати ҷуз он набошад пас ин кас дар айни аФтқорст ба ҳақ ва дар айн истиғноаст аз ғайри ҳақ .

Ва гуфт : ҳикмат сухан гуяд дар дили орифон ба забони тасдиқ ва дар дили зоҳидӣ ба забони тафзил ва дар дили обидон ба забони тавфиқ ва дар дили мурӣдон ба забони тафаккур ва дар дили олимон ба забони тазаккур .

Ва гуфт : хунаки онкасӣ ки бомдод ки бархезад ибодати ҳарфат ӯ буду дарвешии орзӯии вай буду азлати шаҳват ӯ буду охирати ҳиммат ӯ буд ва дар марги фикрат ӯ буду тавба кардани азм ӯ буду қабули тавбау раҳмати умед ӯ буд .

Ва гуфт : мардумон бар ду қисманд ё ба худ орифанд ё баҳақи онкии бахуди ориф буд шуғлаши муҷоҳидау риёзат буду онкӣ ба ҳақи ориф буд шуғлаши ибодату талаби ризо буд .

Ва гуфт : длҳоءи бандагони ҷумлаи рӯҳонӣ сифатанд пас чун дунё бидон дил роҳ ёфт рӯҳӣ ки бидон дилҳо мерасед дар ҳиҷоб шавад .

Ва гуфт : некӯтарин либосии бандаро тавозуъ ва шикастагӣаст ва некӯтарин либосии орифонро тақвоаст .

Ва гуфт : ҳар ки машғӯли зикр халқ шуд аз зикри ҳақи бозмонд .

Ва гуфт : саломати нафас дар мухолифат ӯсту блоءи ту дар мтобът нафасаст .

Ва гуфт : ҳар ки ҷазаъ кунад дар мсоиби дунёи зуд буд ки дар мсоиб дайн уфтад .

Ва гуфт : орзӯии дунёро тарки орто аз ғами роҳати ёбӣу забони нигоҳи дор то аз узр хостани барраӣ .

Ва гуфт : шодии ту ба маъсият дар он соъат ки туонеу даст ёбӣ битарсат азмъсит кардан ту .

Ва гуфт : ҳар ҷо ки рисии сангӣ бар оҳан мезан , бошад ки сӯхта дар миён бошад агар бисӯзад гӯи маъзӯри дор ки бар роҳи гузари қофилаи афтода будӣ .

Чун Мансур вафот кард Абулҳасани шеъроне ӯро ба хоб дид гуфт : худоӣ бо ту чаҳ кард гуфт : фармуд ки Мансури аммор тўӣӣ гуфтам балӣ гуфт : ту будӣ ки мардумонро ба зуҳд мефармудӣ ва худ бидон кор намекардӣ гуфтам худовандо чунинаст ки май Фрмоӣӣ аммо ҳаргиз маҷлис нагуфтам ало ки нахусти сноءи пок ту гуфтам онгоҳ бар пайғамбари ту салавот фиристодам онгоҳи халқро насиҳат кардам ҳақ таъолӣ фармуд ки сидқат рост гуфтӣ пас Фариштагонро фармуд ки ӯро курсӣ наед дар осмон то дар миёни Фариштагони маро сано гуяд чунонкӣ дар замин дар миён одамиён мегуфт . Рҳмҳоллаҳи алайҳ .