Он сафинаи баҳри диёнати он сакинаи аҳли метанати он бадарғаи мақомоти он оинаи каромоти он офтоби фалаки ризои Абуабдуллои бен алҷлои раҳмаи аллоҳи алайҳ аз машойихи кбори шом буду Маҳмӯду мақбули ин тайифа буду махсӯс ба калимоти рафеъу ашороти бадеъи вдри ҳақоиқу маорифу дақоиқу латоиф беназир буд Абӯтуробу зўолнўни мисриро дида буд ва бо ҷунайду нурӣ суҳбат дошта буд Абуумр ва димишқӣ гуфт : азу шунидам ки гуфт : дар ибтидои модару падарро гуфтам маро дар кор худоӣ кунед гуфтанд кардем пас аз пеш эшон бирафтам муддатӣ чун бозомадам бдрхонаҳ рафтам ва дар бздм падарам гуфт : кистӣ гуфтам фарзанд ту гуфт : марои фарзандӣ буд ба худоӣ бахшедаму ончии бахшидаи бознстонм дар ба ман накушод .
Ва гуфт : рӯзӣ ҷавонӣ дидам тарсои соҳиби ҷамол дар мушоҳида ӯ мутаҳайир шудам ва дар муқобила ӯ боистодми ҷунайд мегузашт гуфтам ё устоди ин чунин рўӣӣ ба оташ дӯзах бихоҳанд сӯхт гуфт : ин бозорча нафасаст вдоми шайтон ки туро барин медорад на назораи ибрат ки агар назари ибрат будӣ дар ҳаждаҳи ҳазор олами ӯъҷуба мавҷӯдаст аммо зуд бошад ки ту бад-ӣн беҳурматӣу назари даравии муаззаб шӯй гуфт : чун ҷунайд бирафт марои қуръон фаромӯш шуд то солҳо астғоӣти хостам аз ҳақи таъолии взорӣ ва тавба кардам то ҳақи таъолӣ ба фазли хеши қуръони боз ато кард акнӯн чандгоҳаст ки Зуҳра надорам ки бҳичи чиз аз мавҷӯдот илтифот кунам то вақти худро ба назар кардан дар ашёъи зойеъи гардонам .
Нақласт ки суол карданд аз фақр хомӯш шуд пас берун рафт ва бозомад гуфтанд чаҳ ҳол буд гуфт : чаҳор донги сими доштам шармам омад ки дар фақр сухан гӯям онро садақа кардам .
Ва гуфт : ба Мадинаи расидами рнҷдидаҳ ва фоқа кашида то ба наздики турбати Мустафои слии аллоҳи алайҳу алии ?алау силам расидам гуфтам ё расӯли аллоҳ ба меҳмони ту омадами пас дар хоб шудам пайғамбарро дидам алайҳи ассалом ки гарда ба ман дод нима бихӯрадам чун бедор шудам нимаи дигар дар дасти ман буд .
Пурседанд ки мардакии мустаҳаққи исм фақр гардад гуфт : онгоҳ ки аз ӯ ҳеҷ боқӣ намонад .
Гуфтанд чигуна тоӣб гардад гуфт : онгоҳ ки Фриштаҳи дасти чапи бист рӯз бар вай ҳеҷ нанависад .
Ва гуфт : ҳар ки мадҳи взми пеш ӯ яксон бошад ӯ зоҳид буд ва ҳар ки бар фароизи қиёми намояди бовели вақти обид буд ва ҳар ки афъоли ҳама аз худоӣ бинад муваҳҳид буд .
Ва гуфт : ҳиммати ориф ҳақ бошаду азҳқи бҳич чиз бознагардад .
Ва гуфт : зоҳиди он буд ки ба дунё бичишам завол нигарад то дар чашм ӯ ҳақир шавад то дил ба осонии азуӣ бар тавонад дошт .
Ва гуфт : ҳар ки тақвои бовай суҳбат накунад дар дарвешии ҳаром маҳз хӯрд .
Ва гуфт : сӯфӣ фақирӣаст муҷаррад аз асбоб .
Ва гуфт : агар на шараф тавозуъастӣ ҳукми фақири онстӣ ки базӯдии милнҷидӣ .
Ва гуфт : тақвои шукр маърифатасту тавозуъи шукри ъзўи сабри шукр ҳар ки мусӣбат .
Ва гуфт : хоиФи он буд ки аз ғамҳо ӯро эмин кунанд .
Ва гуфт : ҳар ки ба нафас ба мартаба расад зуд аз онҷо биафтад ва ҳар киро бирасонанд ба мартаба бар он мақом собит тавонад буд .
Ва гуфт : ҳар ҳақ ки бо ӯ ботилӣ шарик тавонад буд аз қисми ҳақ ба қисм ботил омад ба ҷиҳати онкии ҳақ ғаюраст .
Ва гуфт : қасд кардан ту брзқи туро аз ҳақ давр кунаду муҳтоҷ халқ гирданд .
Ва нақласт ки чун вФотш наздик омад механдид ва чун бамурд ҳамчунон механдид гуфтанд магар зиндааст чун нигоҳ карданд мурда буд рҳмҳоллаҳи алайҳ .