Он мухлиси муттақе , он муқтадои муҳтадӣ , он шамъи собиқон , он субҳи содиқон , он фақири ғанӣ , абўҳозми ?маккеии раҳмаи аллоҳи алайҳ , дар муҷоҳидау мушоҳида беназир буд ,у пешвои басии машойих буд ,у умрӣ дароз ёфта буд ,у Абуумру Усмони ?маккей дар шан ӯ мболғтӣ тамом дорад ,у сухан ӯ мақбули ҳамаи длҳост ,у калиди ҳамаи мушкилҳо ;у калом ӯ дар кутуб бисёраст . Ҳар ки зиёда хоҳад май талабад аммо аз ҷиҳати табаррукро калимае чанд нақл мекунем ва бар ҳад ихтисор рӯем ки агар зиёдати шарҳ ӯ диҳеми сухан дароз гардад , ва ин тамомаст ки бадоне ки аз бузургон тобеъин бӯдааст , ва бисёр касро аз саҳоба дидааст , чун инси бен молику бўҳрираҳи разии аллоҳи ънҳмо . Њишоми бен Абдулмалик аз абўҳозм пурсед ки : он чист ки бидон наҷот ёбем дар ин кор ?

Гуфт : ҳар дарме ки бастоне аз ҷое сетоне ки ҳалол буд ва ба ҷое сарф кунӣ ки ба ҳақ буд .

Гуфт : ин ки тавонад кард ?

Гуфт : онкӣ аз дӯзахи гурезон буду биҳиштро ҷӯён буду толиби ризои раҳмон буд ва сухан ӯст ки бар шумо бод ки аз дунё эҳтироз кунед ки ба ман дурусти чунин расидааст ки рӯзи қиёмати бандаеро ки дунёро азим дошта буд ба пой кунанд бар сари ҷамъ , пас мунодӣ кунанд ки бингаред ки ин банда Эйаст ки ончии ҳақи таъолии онро ҳақир доштаасту ончии худоӣ душман дошта ӯ дӯст ва азиз доштаасту ончӣ худоӣ андохтааст ӯ баргирифта .

Вагуфт : дар дунёи ҳеҷ чиз нест ки бидон шоди шӯй ки на дар зери вай чизеаст ки бидон андӯҳгини шӯй аммо шодии софӣ худ наёфаридааст .

Ва гуфт : андакӣ аз дунёи туро машғӯл гирданд аз бисёре охират .

Ва гуфт : ҳамаи чизи андари ду чиз ёфтам яке маро ва яке на маро . Онкӣ марост агар бисёр аз он бигурезам ҳам сӯй ман ояду онкӣ на марост агар басӣ ҷаҳд кунам ба ҷаҳди хеши ҳаргиз дар дунё наёбам .

Ва гуфт : агар ман аз дуои маҳрӯми монам бар ман басии душвортар аз он буд ки аз иҷобат .

Ва гуфт : ту дар рӯзгории афтодае ки ба қавл аз феъли розӣ шудаанд ва ба илм аз амал хурсанд гаштаанд . Пас ту дар миёни бадтарӣни мардумону бадтарӣни рӯзгори мондае .

Касе аз вай пурсед : ки мол ту чист ?

Гуфт : моли ман ризои худоӣ таъолӣаст ва бениёзӣаст аз халқу ломҳолаҳ ҳар ки ба ҳақи розӣ буд аз халқи мустағнӣ буд .

Ва фароғат ӯ аз халқ то ҳаддӣ буд ки ба қассобӣ бигузашт ки гӯшт фарбеҳ дошт . Гуфт : аз ин гӯшти бустон .

Гуфт : сим надорам .

Гуфт : туро замони даҳум .

Гуфт : ман хештанро замони даҳуми накӯтар аз он ки ту марои замони диҳӣ , ва ман худ оростаи гардонам .

Қассоб гуфт : лоҷарами устихонҳои паҳлуати падед омадааст .

Гуфт : Кирмони гӯрро ин бас буд ?

Бузургӣ гуфтааст аз машойих ки ба наздик бўҳозм даромадам . Вайро ёфтам хуфта . Замонӣ сабр кардам то бедор шуд . Гуфт : дар ин соъати пайғомбарро бихоб дидам слии аллоҳи алайҳу силам ки маро ба ту пайғом дод ва гуфт : ҳақи модари нигоҳи доштани туро басии беҳтар аз ҳаҷ кардан . Бозгарду ризоӣ ӯ талаб кун .

Ман аз онҷои бозгаштам ва ба Макка нарафтам . Раҳмаи аллоҳи алайҳ .