Он густохи даргоҳи он мақбули аллоҳи он комили маърифати он омили мамлакати он қутби асҳоби шайхи вақти абўолъбоси қассоби рҳмҳоллаҳи алайҳи шайхи оламу муҳтарами машойих буду садиқи вақт буд ва дар футуввату муруввати подшоҳ ва дар офоти уюби нафас дидани ӯъҷубаи бўдў дар риёзату каромату фаросати вмърФти шоне азим дошт ӯро омил мамлакат гуфтаанду перу султони аҳд буду шайхи меҳанаро гуфт : ки ишорату иборати насиби тест .
Нақласт ки шайхи Абӯсаидро гуфт : агар турои пурсанад ки худои таъолӣ шиносӣ магӯ ки шиносам ки он ширкаст ва магӯ ки нашиносам ки он куфрасту лекини чунин гӯй ки ърФнооллаҳи зотаи бФзлаҳ яъне худои таъолии моро ошнои зот худ гардонод бФзли хеш .
Ва гуфт : агар хоҳад ва агар на бо худои хуй май бояд ва агарна дар ранҷ бошад .
Вагуфт : агар бо ту хайр хоҳад илмро дар ҷавориҳ тунгоҳ дорад ва андомҳои ту як бик аз ту бастанд ва бо хештан гираду нестии ту бтўи намояд то ба нестӣ ту ҳастӣ ӯ ошкоро шавад ба сифоти хеш дар халқнигарӣ халқро чун гӯии бинӣ дар майдони қудрати пас гардонӣдани гӯйро худованди гӯйро буд .
Ва гуфт : ҳар касе аз вай озодӣ талабанд ва ман азуи бандагӣ ки банда ӯ дар банд ӯ ба саломат буду озод дар маърази ҳалокат .
Ва гуфт : фарқи миёни ман ва шумо як чиз беш нест ва он онаст ки шумо Фромогўӣиду моФро ӯ гўӣими шумо аз мо шунавед ва мо азу шинавем ва шумо моро байнед ва мо ӯро байнем волои мо низ чун шумо мардумем .
Ва гуфт : перон оина тавонад чунон бинии эшонро ки тўӣӣ .
Ва гуфт : мурӣдӣ агар бики хизмати дарвеши қиёми намояди он вайро беҳтар буд аз сдркъти намози афзӯнӣ ва агар як луқма аз таом кам хӯрд вайро беҳтар аз онкии ҳамаи шаб намоз кунад .
Ва гуфт : бисёр чизҳо родўст дорем ки як зарра онҷо набошем .
Ва гуфт : суфиён меомадандӣ ҳар касе ба чизе ва ба ҷоӣӣ боистӣу маро пой набоистӣ ва ҳар касеро манӣ боистӣу маро ман набоистӣ маро боистӣ ки ман бошам .
Ва гуфт : тоъату маъсияти ман дар ду чиз бастаанд чун бихӯрам мояи ҳамаи маъсият дар худ биёбаму чўндст боз кунам асли ҳамаи тоъат азхўд биёбам .
Вўқтии илми зоҳирро ёд кард ва гуфт : он ҷўҳрист ки даъвати сад ва бист ваанд ҳазор пайғомбар дар он ниҳодаанд агар аз он ҷавҳари зарра падед ояд аз пардаи тавҳиди зуд аз ҳастӣ хеши ин ҳама дар Фнорўд .
Ва гуфт : на маърӯфаст венаи басирати венаи нури венаи зулмат на фано он ҳастӣ ҳастаст .
Ва гуфт : Мустафо на мурдааст насиби чашми ту аз Мустафо мурдааст .
Ва гуфт : подшоҳи оламро бандагонӣанд ки дунёу зинати дунё ба халқ раҳо кардаанду сарои охирату биҳишт ба мутӣъон гузошта ва эшон бо худованди қарор гирифта гӯйанд моро худ ин на бас ки рақами убудийят аз даргоҳи рубубият бар ҷон мо кашидаанд ки мо чизе дигар талабем .
Ва гуфт : хунаки он банда ки ӯро ёд намуданд .
Ва гуфт : ҷавонмардон роҳат халқанд на ваҳшати халқ ки эшонро суҳбат бо худоӣ буд аз халқ ва аз худоӣ ба халқ нигаранд .
Вагуфт : суҳбати некону бқъҳои гиромии бандаро бхдоӣ наздик накунад банда ба худои худоӣ наздик кунад суҳбат бо он дор ки ботину зоҳир ба суҳбат ӯ равшан шавад .
Ва гуфт : ҳақи таъолӣ аз сад ҳазор фарзанди одами якеро бардорад барои хеш .
Ва гуфт : дунё гандаасту гандатар аз дунёи длист ки худои таъолии он дил ба ишқи дунёи мубтало гардонидааст .
Ва гуфт : ҳарчанд ки халқ ба холиқ наздиктараст наздики халқ оҷизтараст .
Вагуфт : ҳама асир вақтанд ва вақт ӯст ваҳма асир хотиранд ва хотир ӯст .
Ва гуфт : даъвати сад ва бист ваанд ҳазор пайғомбари алайҳи ассалом ҳама ҳақаст лекини сифат халқаст чун ҳақиқат нишон кунад на ҳақ монад венаи ботил .
Ва гуфт ман ва ту буд ишорат бошаду иборати вчўни ман ва ту бархест на ишорат монад ва на иборат .
Ва гуфт : агар турои азуи огаҳӣ будӣ нёрстӣ гуфт : ки азу огаҳӣаст .
Ва гуфт : шабу рӯз ва чаҳор соъатаст ҳеҷ соъатӣ нест то ӯро бртў омаданӣ нест .
Ва гуфт : амри хеши бртўи нигоҳи дорддсти барда вогар надорад одам бояд бо ҳамаи фарзандонаш то бо ту бгринд .
Ва гуфт : агар касе будӣ ки худоиро талаб кардӣ ҷузи худои худои ду будӣ .
Ва гуфт : худоиро худо ҷӯяд худоӣ ёбад худоиро худоӣ донад ва гуфт : агар худои як зарраи бърши наздиктар будӣ аз онкии бсрии худоиро ншоистӣ .
Ва гуфт : ман бо аҳли саодати брсўл суҳбат кунам ва бо аҳли шақоват ба худо .
Ва гуфт : аз шумо дар нахоҳам адаби беҳуда , модарӣ буд ки аз фарзанди шери хораи адаб дар хоҳад ? аз шумо адаби он дар хоҳад ки бо шумо ба насиби хеш зиндагонӣ кунад .
Ва гуфт : Иблиси кушта худовандаст ҷавонмардӣ набӯд куштаи худованди хешро санг андохтан .
Ва гуфт : фардои ҳисоб қиёмат кунад дар даст ман кунад бинад ки чаҳ кунад ҳамаро дар пеш кунаму Иблисро мақоми созам ва лекин накунад .
Ва гуфт : ҳаргизи каси марои надидау ҳарки маро биндоз ман сифат хеш бинад .
Ва гуфт : як саҷда ки бар ман баранд бҳстии хешу нестии ман бар ман гиромитар аз ҳарчӣ офариду офаринад .
Ва гуфт : ман фахри одами вқрҳолъин Мустафоам одам фахр кунад ки гуяд ин зрит манаст пайғомбарро чашм равшан гардад ки гуяд ин аз уммат манаст .
Ва гуфт : втоӣ ман бузургаст азу боз нигарадам то аз Муҳамад то дар таҳти втоӣ ман наёрад ин он маънӣаст ки шайх боязид гуфтааст лўоӣии аъзами ман лўоءи Муҳамаду шарҳи ин дар пеш додаем .
Аз ӯ пурседанд ки зуҳд чист гуфт : бар лаби дарёаи ғайб истода будам белӣ дар дасти як бели фурӯи барадам аз арш таассурӣ бидон як бел баровардам чунонкии дувуми белро ҳеҷ намонда буд ва ин камтарин дараҷа зуҳдаст яъне ҳарчӣ сӯрат буд дар қадами аввал аз пешам бархест .
Ва гуфт : ҳақи таъолии қавмиро ба биҳишти Фрўоўрду қавмиро бдўзхи пас маҳори биҳишт вдўзх бигирад ва дар дарёӣ ғайб андозад .
Ва гуфт : онҷо ки худоӣ буд рӯҳ буду бас .
Ва гуфт : аҳли биҳишт ба биҳишт фурӯд оянду аҳли дӯзах ба дӯзахи пас ҷои ҷавонмардони куҷо буд ки ӯро ҷой набӯд на дар дунё ва на дар охират .
Нақласт ки яке қиёмат бихоб диду шайхро талаб мекард дар ҷумлаи ърсоти шайхро ҳеҷ ҷой наёфт дигар рӯз биёмад вшихро он хоб бигуфт : шайх гуфт : онгоҳи чунин хобатро ройгони нгўинд чун мо набудем Аслан моро чун бознтўон ёфт воъўзболлаҳ аз он ки моро Фрдобозтўон ёфт .
Нақласт ки яке ба наздик ӯ омад ва гуфт : ё шайх мехоҳам ки ба ҳаҷ рӯм гуфт : модару падар дорӣ гуфт : дорам гуфт : бирав ризои эшон нигоҳдор бирафту бор дигар бозомад вагуфт : андешаи ҳаҷ сахт шуд гуфт : дӯсти падари қадами дарин роҳ бсдқ биниҳода агар бсдқи ниҳода будяш нома аз Кӯфа боз раседӣ .
Нақласт ки як рӯз дар хилват буд муаззин гуфт : қдқомт алслўаҳ гуфт : чун сахтаст аз садр ва аз даргоҳ мебояд омад бархесту азм намоз кард .
Нақласт ки касе аз ӯ пурсед ки шихои каромат ту чист гуфт : ман каромот намедонам аммо он медонам ки дар ибтидо ҳар рӯзи гӯсфандии бкштмӣ ва то шаби барсари ниҳода май грдонидмӣ дар ҷумлаи шаҳр то тсўӣ суд кардамӣ ё на имрӯзи чунон май байнам ки мардони олам барме хезанд ва аз машриқ то ба мағриб ба зиёрати мо пойафзор дрпо мекунанд чаҳ каромат хоҳед зиёдати азин . Рҳмҳоллаҳи алайҳу аллоҳи аълами болсўоб .