Он олами раббонии он ҳокими ҳукми рӯҳонии он қдўаҳи қофилаи исмати он нуқтаи доираи ҳикмати он муҳаррами соҳиби сиррии шайхи Абулҳасани ҳасрии рҳмҳоллаҳи алайҳи шайхи Ироқ буду лисони вақту ҳоле тамом дошту иборатии рафеъ . Басарӣ буд ва ба Бағдод нишастӣу суҳбат шблӣ доштӣу маъбари азим будӣ ва дар Бағдод бо асҳоби худ самоъ кардӣ . Дар пеши Халифа ӯро ғмз карданд ки : қавмӣ ба ҳам дршдаҳанд ва сурӯд мегӯйанд ва пой мекубанд ва ҳолат мекунанд ва дар самоъ менишинанд . Магари рӯзӣ Халифа барнишаста буд дар саҳроу ҳасрӣ ба асҳоб шуданд , касе Халифаро гуфт : он мард ки даст мезаду пой мекӯбад инаст . Халифаи Аннани бозкшид , ҳасриро гуфт : чаҳ мазҳаби дорӣ ? гуфт мазҳаби бўҳниФаҳи доштам ба мазҳаби шофиии бози омадам ва акнӯн худ ба чизеи машғӯлам ки аз ҳеҷ мазҳабам хабар нест . Гуфт : он чист ? гуфт : сӯфӣ . Гуфт : сӯфӣ чаҳ бошад ? гуфт : онкӣ аз ду ҷаҳон бидӯни ӯ ба ҳеҷ чизи нёромд ва наёсоед . Гуфт : онкии дигар . Гуфт : онкии кори хеши бадви бозгзорд ки худованд ӯст , то худ ба қзоءи хеш тўлӣ мекунад . Гуфт : дигар . Ҳасрӣ гуфт : Фмозои баъд алҳақ алои алзлол , чун ҳақро ёфтанд ба чизе дигар нанигаранд . Халифа гуфт : эшонро мҷнбонид ки эшон қавмӣ бузурганд ки ҳақи таъолиро ниёбати кор эшон доранд .
Нақласт ки Аҳмади насри шаст мавқифи истода буд бештар . Эҳром аз хуросони баста буд . Якбор дар ҳарами ҳадисии бикрад , перони ҳарам ӯро аз ҳарам берун карданд , гуфтанд : дивист ва ҳаштод пер дар ҳарам буданд ту сухани гӯйӣ ? андари он соъати бўолҳсн аз хона берун омаду дарбонро гуфт : он ҷавони хуросонӣ ки ҳар сол ӣнҷо омадӣ агар ин бор бияёд нигар то роҳаш надиҳӣ . Чун Аҳмад ба Бағдод омад бар ҳукми он густохӣ ба дар хона шайх шуд . Дарбон гуфт : фалони вақти шайх берун омад ва гуфт : ки ӯро магузоред ,у рости ҳамон вақт буд ки аз ҳарамаш берун карда буданд . Аҳмади насри биФтод ва биҳуш шуд ва чанд рӯзи ҳам онҷои афтода май буд . Охири рӯзии шайхи бўолҳсн берун омаду рӯ бадв кард ва гуфт : ё Аҳмади он тарки адабро ки бар ту рафтааст бояд ки бархезӣ ва ба рӯми шӯй ва як соли онҷои хӯк бонӣ кунӣ . Ва ҷойгоҳӣ бӯдааст мусулмононро дар трсўс , куффори онро гирифтаанд ва вайрон карда пас онҷо бирав ва ба рӯзи хӯк бонӣ мекун ва ба шаб бидон ҷойгоҳ мешӯ ва то рӯз намоз мекун ,у нигар то як соъати нхсбӣ то буд ки дилҳои азизони туро қабул кунанд . Марди кори афтода буд бархест ва ба рӯм шуду ҷома ноз баркашиду камари ниёз бар миёни ҷони баст ва то як соли хӯк бонӣ кард чунонкии фармӯда буд , пас бозгашт ва ба Бағдод боз омад . Чун ба дар хонақоҳ расед дарбон гуфт : ҳамин зӯдтар бош ки имрӯзи шайхи ҳафт навбати берун омадааст ба талаби ту , беқарор . Шайхи Абулҳасан чун овоз бишунид берун омад , ӯро дар бар гирифт ва гуфт : ё Аҳмади валадии қурраи Айнӣ . Аҳмад аз шодии лаббайки бузад ва рӯй дар бодияи ниҳод то ҳаҷии дигари бикунад . Чун ба ҳарам расед перони ҳарами пеш Аҳмад бозомаданд ва гуфтанд : ё волидау қурра айнан . Ҷурмаши ҳамаи ин буд ки як ҳадис карда буду имрӯзи ҳама бар дар дуконҳо томот мегӯйанд .
Нақласт ки гуфт : саҳаргоҳии намози гзордм ва муноҷот кардам ва гуфтам илоҳӣ розӣ ҳастӣ ки ман аз ту розӣам . Нидо омад ки эй каззоб ки агар ту аз мо розӣ будӣ ризои мо талаб накардӣ .
Ва гуфт : мардумон гӯйанд ҳасрӣ бқўоФӣ нигаред марои дрдҳост аз ҳоли ҷавонии боз ки агар аз як ракаат даст бидорам бо ман итоб кунанд .
Ва гуфт : назар кардам дар дил ҳар соҳиби дилӣ , дилам бар ҷумла зиёрат омад . Дар охир нигоҳ кардам дар ъз ҳар соҳиби ъзӣ , ъзи ман бар ъзи ҳама зиёдат омад . Пас ин оят бархонад : ман кони ириди алъзаҳи Фллаҳи алъзаҳи ҷмиъо .
Ва гуфт : усӯли мо дар тавҳиди панҷ чизаст : рафъи ҳдсу исботи қадаму ҳиҷри ватану мқорФти ихвону нисён ончӣ омӯхтаеу ончӣ наме доне , яъне фаромӯш ончӣ донанд ва ндонанд .
Ва гуфт : бигзоред маро ба балои ман , на шумо аз фарзандон одамед онкии бёФриди ҳақи таъолӣ ӯро бар тахсӣси хилқат ва ба ҷонӣ бе воситаи ғайр ӯро зинда кард ва малоика бифармуд то ӯро саҷда карданд , пас ба фурмоне ки ӯро фармуд дар он мухолиф шуд . Чун аввали хами дардӣ буд охираш чигуна хоҳад буд ? яъне чун одамро бахуди бозгзорнд бо ҳама мухолифат бошанд ва чун итоби ҳур дар расед ҳама муҳаббат бошад .
Ва гуфт : бо теғи инкор ҳарчӣ исм ва расм бидон расад сар бар надорӣу соҳати дилро аз ҳар чаҳ маълул ва маълумаст холӣ нигарадонеу инобиъи ҳикмат аз қаъри дили ту ба зуҳӯр наёяд .
Ва гуфт : ҳар гуҳ даъвӣ кунад андари чизе ки аз ҳақиқати шавоҳиди кашфи бароҳин ӯро такзиб кунанд .
Ва гуфт : нишастан ба андешау тафаккур дар ҳоли мушоҳида , як соъат беҳтараст аз ҳазор ҳаҷи мақбул .
Ва гуфт : чунин нишастани беҳтар аз ҳазор сафар .
Ва гуфт : баъзеро пурсидам ки зуҳд чист гуфт : тарки ончӣ дар онии бдонкаҳ дар онӣ .
Азу пурседанд аз маломатӣ , наърае бузад ва гуфт : агар дар ин рӯзгори пайғомбарӣ будӣ аз эшон будӣ .
Ва гуфт : самоъро тишнагии доим бояду шавқи доим , ки ҳарчанд беш хӯрд вайро тишнагӣ беш буд .
Ва гуфт : чаҳ кунам ҳукми самоъиро ки чун қорӣ хомӯш шавад он мунқатиъ гардаду самоъ бояд ки ба самоъ муттасил бошад пайвастаи чунонкӣ ҳаргиз нагардад .
Ва гуфт : сӯфӣ онаст ки чун аз офоти фонии гашти дигари басар он нашавад ва чун рӯй фаро ҳақ оварад аз ҳақ науфтаду ҳодисаро дар асар набошад .
Ва гуфт : сӯфӣ онаст ки ӯ мавҷӯд набошад баъд аз адами хеш ва маъдӯм нагардад баъд аз вуҷӯди хеш .
Ва гуфт : сӯфӣ онаст ки ваҷд ӯ вуҷӯд ӯсту сифот ӯ ҳиҷоб ӯ яъне ман урф нафса Фқди урфи раба .
Ва гуфт : тасаввуфи сФоء диласт аз мухолифот .
Ва гуфт : то модом ки куни мавҷӯд буд тафриқаи мавҷӯд буд , пас чун куни ғолиби гашти ҳақ зоҳир шуд ва ин ҳақиқати ҷамъ буд ки ҷузъ ҳақ набинаду ҷузи азу сухан нагӯяд рҳмҳоллаҳи алайҳ .