« раби қади отитнии ман алмалик »
Гуфтам : эй аллоҳ ! малики ин дунёи чиз муҳақараст аз маликҳоӣ ки тўрост дар пардаи ғайб .
«у ълмтнии ман таъвили алأҳодис »
Ва марои омухтии поёни суханҳоро ки дар хоб май шинавам аз асрори ғайб то ҳам дар бедорӣ зинда бошам ва ҳам дар хоб зинда бошам .
« фотири алсмоўоту алأрз »
Чунонк заминро аз осмон бшикофтӣ , ҳамчунонк пардаи ғайбро бшикофтӣ то ман бар остона он нишастаам , ҳам ин ҷаҳонро май байнами ҳам он ҷаҳонро май байнам .
« أнти велеи фии алднёу алохраҳ »
Дунёу охирати тўрост , ва ман неки ошиқ охират гаштаам , аз онам баҳраи манди гардон ! ва ҷонам бурдор ки сабрам намонад .
Боз таъаммул кардам ки дил бар чаҳ нуҳум ва чаҳ чизро бар забон дораму дам ба кадоми нияти занам . Гуфтам ки назар кунам бар ҳамаи хушиҳои ин ҷаҳонӣ ва он ҷаҳонӣу хобу роҳату мазаҳо ва ҳаст шудани баъд аз нестиҳо . Дидам аллоҳи ҳамин сифотаст ки ёд карда шуд ,у онкии дам май занам бар нияти зикри аллоҳ , ҳам аллоҳаст .
Бози рӯҳи одамиро назар мекунам , гӯйӣ ки андешаҳои пароканда ва назарҳои парокандааст ки чун дег меҷӯшаду бас . Ва ин сифоти рӯҳи одамӣ мағлуб бидонаст ки ончӣ ёд карда шуд аз хушиҳоу тағйири чизҳо ва нест шудан ва ҳаст шудану хобу роҳат ки аллоҳи ҳамин сифотаст ва ин маъонӣ мавҷӯдаст ба зикри аллоҳ . Ва бози ин маъонии равшан ба гуфтору лои إлаҳ ғайрик мешавад , яъне эй аллоҳ ! хушиҳои ҳар ду ҷаҳонӣ ба ҷуз аз ту аз касе ҳосил нашавад , ва ҳаст шудани баъд аз нестӣ ба ҷуз аз ту аз касе дигар набошад .
Гуфтам : эй аллоҳ ! маро ҳарчӣ бояд аз ту талабам , ки хости ҳамароу ризқи ҳамаро ту май диҳӣ , ва ба ҳарҳоли ҳамаро ту доя , ки « ва мо ман добаҳи фии алأрзи إлои алии аллоҳи ризқҳо » .
Ва ман низ аз аллоҳ ба ҳолати ваҳшати ризқ мўонст мехоҳам , ва аз аллоҳ мехоҳам то маро аз зоти худ сӯрат мўонст диҳад . Ва дар ҳоли тақозоҳои шаҳват , аз аллоҳи рӯзии маҳали шаҳват май талабам , ва аз аллоҳ мехоҳам то марои ҳам аз зоти худ сӯратӣ диҳад дар қазои шаҳват . Ва дар вақти мҷоъти рӯзии ғизо май талабами ҳам аз зоти аллоҳ , то марои сӯрат ғизо диҳад ҳам аз зоти худ . Ва мегӯям ки эй аллоҳ ! чу моликами туе , ман ба ки бозгардам ? ва ҳарчӣ талабам аз ки талабам ? ва дар вақт бекорӣ аз аллоҳи рӯзии ёрӣ май талабам то бар дар ӯ рӯм ва бар ӯ дроўизму гирд ӯ гардон шавам . Ва дар вақти намози рӯзии таъзим аз аллоҳ май талабам . Ва тани худро фарбеҳ медорам аз ин неъматҳо ки гуфтам ,у неъмати ману рӯзии ман ки аз аллоҳ май талабам инаст .
Акнӯн чун аллоҳро ба шодӣу хушӣу фараҳ ёд мекунам аҷоибҳои ӯро май байнам , ва чун млолтӣ падед ояд бози аллоҳро ёд мекунам то май байнам ки маҳв кардан он ҳам аз аллоҳаст . Яъне дар ҳар ду ҳолати аллоҳро мушоҳида ме кунам
Ва аллоҳи аълам .