Қол алнабӣ алайҳи ассалом : мо зӣбони зорёни фии қарияи ғнми босръи фӣҳо Фсодои ман ҳуби алшрФу алмоли фии дайни алмрءи алмслм .

Бад-ӣни ду гурги рамаи хисоли неки туу хайроти ту брмду сар дар хас ҳо кашад . Ту даҳонро чун ҳтмаҳ боз карда ва ин меъдау шикаму рагҳои ту бар мисоли ҳафт дарака дӯзахаст ки чандини ҳазор покизаи рӯйонро мустаҳилу мутағаййир май гирдоне . Ва ин муваккилони мутақозӣ ки дар ин даракҳост аз гуруснагӣу тишнагӣу ғайриҳумо , бе хабаранд аз дарди чандини миваҳо ва чизҳо ки май хурӣ . Пас чаҳ аҷаб ки агар муваккилони дӯзах бехабар бошанд аз дарди дардмандон ки дар дӯзаханд .

Ва ин луқмаҳо ки ту дар ин даракҳо афканӣ , агар туро дар он ҳақ ҳаст пас бидон ки дӯзахёни ҳам ҳақ бошанд мари дӯзахро . Пас чун ин ҳамаро дархур ҳамдигар кардааст , бидон ки ба назд ӯ неку бад яксон набошад ки агар яксон бошад дархуркунанда нагуфта бошӣ .

Ту ҳар корӣ ки дар ҷаҳон мекунӣ аз баҳри мурдорӣ ва шаҳватӣ мекунӣ , ҳам аз он ваҷҳе бар ту ранҷӣ муставле шавад ки туро аз варзиши он пушаймон кунад то туро маълум шавад ки он роҳ , роҳ ранҷ бӯдааст ки басӯрат хуш ба ту намӯдааст аммо дар маънӣ оташ бӯдааст пас роҳи рости ризоӣ аллоҳаст ки ҳаргиз аз он пушаймонӣ нест хоҳи гӯ ранҷ бошу хоҳи гӯи осоиш

Ва аллоҳи аълам .