Лкилои иълми ман баъди илми шиӣо

Илми илму идрокро ба даст ту медиҳанд то аз худ султонӣ накунӣ , ва бидон ки ин амӣрӣ ба ту касе дигар додааст . Ҳамон замон ки ин илми илму идрокро бадаст ту медиҳанд , май нигар ки медиҳад ва аз ба ҳарчӣ медиҳад аз баҳр он медиҳад то бо ёғӣ ҷанг кунӣ , на онкӣ биравӣ ёғии шӯй .

Ин илми идроки орзӯҳо аз дар панҷ ҳис ту дароварданду роҳҳои дигар аз андарун ту кушоданд то баъзе идрокро аз он роҳ ба назд ту оранд , аз ҷўъу муҳаббату шаҳват . Агарчӣ ин дарҳо баста шавад ин идрокро дар ту пайдо мекунанд чун шамъ ва ба ҳар гӯшаи пеш ту мегардонанд то чун бар ин хзоини воқифи шӯии хизмати худованд хазина кунӣ то туро атоҳо диҳаду шамъи дониши туро бидон ҷаҳони бзўоё падед кунад . Худ шамъи идроки туро дар ин хзоин аз пеш ту мебаранд . Охири ин идроку назари рӯҳи ту чун чароғии сет ки аллоҳ ба ҳар ҷой ва дар ҳар гӯша мегирданд то мавҷӯдоти он зовияи туро макшуф мешавад , ту чаро чун дуздони дармеи уфтӣ ва худро пурбод мекунӣ то биравӣ .

Аз боди касбу кору тадбири ту ба ҳамаи кӯйҳо Фрўдўидӣ аз мқомрӣу қлошӣу хизматгарӣу бнооўрдну таҳсили илму таҳсили муроди пас ту натавонӣ аз хазинаи мо чизеи беруни бурдан . Ту ҳамаи ҳиял ҳо бикун то аз идроки форумонеу хазинаи мо ба саломат бимонад , лкилои иълми ман баъди илми шиӣо .

Ту ҳар гомӣ ки май рӯй тадбирӣу корӣ бар худ менаҳй то гронбор май шӯй аз савдоҳои дунё ки дорӣ . Ту чанг дар ҳаёти дунё дар зада ва май пайчиу дармеи овезӣ то аз тақдири аФнои мо бастонеу яқин май доне ки баси ниёе ва ҳамчунон дармеи овезӣ . Носиаҳи туро гирифтаем ба олам ғайб мебарем ки биё то бибинӣ ончии туро ваъда кардаем ва ту мункир май шуда . Ва ҳамчунонк моҳии дршст монда бошад дар об ва дар дарё ва аз олами об ба олами хокаш май оранд ва ӯ сар мепечанд то набинад ҷузи он олимӣ ки дар вайаст , ту низ ба ҳар кӯ май рӯй ва қӯтӣ мекунӣ баҳри шуғлӣ то сар аз олам ғайб бикашӣ . эй бечора аз бас ки ҳамаи рӯзи корвони савдои фосид барме гузарад аз синаи ту ҷумлаи наботи хайру авсофи писандидаи туро пай кӯб карданду сутурони ин корвон хӯрданд . Акнӯн навмед мабош , ба тавбаи гароӣу замини дилро шёр кун вазир ва зибр куну авсофи баду сахтиро ба зери ору нармиро бар зибри ор . Ва ҳар хӯни зёдтӣу савдои фосид чун хиштӣаст ки ҳар соъатӣ чун сад Искандар мекунӣ ки ёҷўҷ ва мأҷўҷ мелӣсанд онроу бози он сад ҳамонаст ҳамчунонк муҷоҳида мекунӣ то сади исёнро барандозӣ ба тавбау бози тавбаро дар тсўиФ май афкании рӯзи дигар май бинӣ ки сади исён чун кӯҳ гашта бошад ва он риққати рафта ва он надам намондау дили сиёҳ шуда .

Бо ин ҳамаи ту навмед машав аз ҳазрати борӣ . Он даии девона чун тарки ғоратӣ хашм олуд фурӯд ояду ҳалҳои сабзро аз сар дарахтон баркашад ва ба теғи миваҳоро аз сарҳои ашҷор дарандозаду баргҳо ва навоҳоро ғорат кунад , дарахти бараҳна ва бе барги ларзону оҷиз ва мутаҳайир бимонад , даст ба дарюза дароз карда . Боз дар баҳор чун об фиристем ҳамаи халъатҳои ӯро боздиҳем . Аҷзоӣ ту несттар аз навой ашҷор нашавад чигуна ба ту боз ндиҳанд . Аҷаб , агар шарбати ҳиўаҳи дунёро аз баҳри чошнӣ ба ту фиристоданд аз ҳминқдр маст шудӣу тарки харидории он ҷаҳон бигирифтӣ . Маст он бошад ки осмон аз замин нашносад , ту низ даракоти заминро аз дараҷоти алӣин бознмии шиносӣ . Акнӯн чун аллоҳ адласт инки ту аз ҷаҳони пора пора хӯрдӣ ва май хурӣ , ҳамчунон туро низ пора пора кунанд ва аз ту ҳам бихӯранд аз каждуму мору мӯру паранда , ва бар оши ҷаҳони туро нўолаҳ нўолаҳ кунанд . Ҳамчунонк нўолаҳи ҷаҳонро аз ту боз ситадем туро аз ҷаҳон боз тавонем стдн .

Ту ҳар корӣу салоҳӣ ва ҳар намозӣ ки кунӣ ва ҳарчӣ варзӣ аз баҳри рӯзи маргу роҳат сипас маргу роҳати он ҷаҳонӣ бояд кард ки роҳати ин ҷаҳонӣ бе ин ҳама ҳосил мешавад , чун дунё бе ин ҳосил мешавад ва он ҷаҳонӣ бе ин хайроту варзиш ҳосил намешавад . Пас ҳарчӣ кунӣ аз баҳри он ҷаҳон кун . Аз аҳволи ин ҷаҳон ҳарчӣ ба хотират меояд назар аз он кӯтоҳ мекун то туро ба аз он диҳад , аз он ки маҳол бошад ки аллоҳи манзури туроу мусаввири туро аз ту бастанд ва ба аз онат бозандаад . Ту вақте ки дар назари худ сӯратӣ майгирӣ , чун назари ту аз он сӯрат бурун меояд аллоҳи сӯрат дигар медиҳад назари туро , пас чаҳ аҷаб бошад ки агар рӯҳи ту аз ин сӯрат бурун ояд сӯрат дигараш диҳад ки ба азин сӯрат бошад ва бениҳоят бошад ва ту назари худро бибинӣ ки дар миёни он сӯрат бениҳоят чигуна май пурд ва чигуна ме равад

Ва аллоҳи аълам .