Муваффақ пурсед ки раҷаб чаҳ бошад ? ва ё раҷабро асм чаро гуфт ?
Гуфтам : раҷаби дарахти гули сад баргаст , аммо раҷаб ба сари забони ту чун рбобки калакин *аст ки ба даст бачагонаст . Мардии деҳқон чун дарбанди кишт ва дуруд бошад , қадари замини хушро бидонад . Аммо мардӣ ки дар он кор ки кишт ва дурудаст чизе надонад , ӯро чаҳ замини шӯра ва чаҳ замини хуш !
Мардии ҳўошнос бояд то фарқ кунад миёни ҳавоҳоу муътадилро аз ғайри муътадил ҷудо кунад . Бар лаби дарёи бор нзоргён нишаста бошанду ғаввосони санг ва дар бармеи оранд ; тафовут ба назд эшон саҳли намояд . Аммо бозаргононе ки аз дурдаст омада бошанд он тафовути дарҳоро медонанд ва хушашон меояд . Садаф ки қатра об мегирад дар онҷои худованди ҳоли он обро мегирданд то дар мешавад . Пардаи ?гийон бо ҷамол бояд ки осеби он дар чун бо гӯшу биногваш эшон бошад қадари он дар бидонанду ҷамоли худро ба қимат комила бифурӯшанд . Акнӯн асл об ҳавост , чун обро танг тар кунӣ ҳаво гардад , далел бар онк чун обро Биҷӯшоне ҳаво гардад ва ба чашм нанамояд , гӯйӣ ки нест шуда . Чун обиро дарме гирданд ва ҳаво мегирданд , агар ҳавои нафаси тасбеҳи туро ба табъ ва рағбат бигираду ҳур айн кунад ва ё ба дасти фириштаи боздиҳад то он дар смини ҳурон айн гардад чаҳ аҷаб бошад ?
Акнӯн таъзим кунед бориро дар ин моҳ то шуморо шафиъ бошад , чунонкӣ савор битозад гирд аз сами асб вай ангехта шавад ва чун чодар дар якдигар бофта шавад , савори азми шафоат чун битозад аз саҳни синаи гирд чун ғубори ҳаво ва бод бархезад ва дар якдигар чун занҷир дрбоФтаҳ шавад ва он иборат аз шафоат ояд . Ва агар ин ҳавои раҷаб мтслсл шавад ба қӯти бод бар тақтеъи хос ва шафоат мекунад буд он чаҳ аҷаб бошад ?
Ҳаркасиро аз бодҳои ҳаво бар тақтеъи хос парда додаанд то иборат ӯ гардаду ҳарякӣ аз иборати якдигарро ндонанд .
Ва локини лои тФқҳўни тсбиҳҳм ва агар чанги кўжпшти фалак ки торҳои ҳавоӣ ӯ дар домани замин бастааст , агар захмаи бодӣ барон занад ва ӯ дар овоз ояд чаҳ аҷаб ? ки дар он оўознўохҳоу маънӣ ҳо бошад .
Акнӯн ин моҳи раҷабро асм аз баҳр он гуфт ки ту кар бошӣ дар ин моҳ . Яъне дар боғи дарунатро боз манеҳ то миваи ҳотро ғорат накунанд , ва то бодҳои машоғили хорҳоу хошокҳоу хск ҳо наёрад ва бар зибри сабзаи хўшдлии туу гулистони нафаси ту нпошд ; то ҳар гомӣ ки бунаӣ хаста нагардӣ . Ту худ гулроу оби ҳаётро ки бехошок ва хораст дар худ наме бинӣ , чун хошокро бод ба рӯй оби ҳаёти тайибаи афканд , баъд аз он аз он об ба ҷузи хас ба даст ту наёяд . Зинҳор то бӯстони нафасро неки нигоҳдорӣ то роҳати он ба ту бимонад . Агар касе даройад ва ҳамчун зимистони пай кӯб кунад , туро чаҳ ҳосил ояд ?
Акнӯн ту инчунин зимистониро бар рӯй рабиъи табъ хеш фурӯгузошта , асари хушии онро чигуна ёбӣ ? пас рӯзаи дор ки рӯзаи ҷӯйро пок карданаст то оби зулоли риққат дар онҷо равон шаваду сабзаи хулди баринро аз вай мададӣ бошад , охири обро аз зери арш ба ҷаҳон мерасонанд ва ин обро аз ӣнҷо ба зер арш мерасонанд .
Хатми аллоҳи алии қлўбҳм
Аммо хатм бар дил чун жнгаст бар рӯй оинаи ҳаргоҳ ки ойӣнаро ба зер хок кардӣ лои ҷурми аллоҳи асари зангору хатм бар онҷои падеди ораду ҳаргоҳи сайқал бар онҷоӣ наҳйу сайқали зании аллоҳи он зангорро аз вай зоӣл гирданд .
Ту ойӣнаи дилро ки дар ваии сад ҳазор сӯрати соҳиби ҷамолони охират май намояд ба зери хоки савдоҳои хокдони дунёи Фрўбрдӣ , лоҷарами сазои онро зангори табъу хатм бар онҷои ниҳод . Ҳар кориро аллоҳи сазоеу асарии дархури вай ниҳодааст , чун корӣ кардӣ ба сазои асар он раседӣ
Ва аллоҳи аълам .