Ақлҳоро дода эзади аътдод

Мухталифи ақдор бар ҳасби мавод

Шуълаҳо ҳаряк ба ҳаддӣ мунтаҳӣ аст

Машъалӣ аз шамъ ҷустан , аблаҳӣ аст

Пас з ҳар нафасӣ , фурӯғӣ мумкин аст

Чун ба феъл ояд , туоне гуфт ҳаст

Саъй мекун то ба феъл ояд тамом

Варна хоҳӣ буд ноқис , вассалом

Саъй ва таҳсиласту фикри эътибор

Тарки шуғлии кони туро набӯд ба кор

Барҳазар бӯдани зи туғёни ҳаво

Зонка уфтад ақл аз он дар саъбҳо

Ибратии гир аз чароғӣ , эй ғанӣ

Дар ғубори абр , дар кам равғанӣ

Ҳон , ту бигушо чашми ибрати гири худ

Сози ибрати раҳнамои сайри худ

Имтиёзи одамӣ аз гову хар

Ҳам ба фикр ва ибрат омад , эй писар !

Чун шудӣ бебаҳра аз фикр эй дағал

Дон ки « кои лонъом » бошӣ , бали أзл

Фикри як соъати туро дар амри дайн

Афзал омад аз ибодоти синӣн

эй хушо нафасӣ ки ибрат гир шуд

Дар алоҷи нафас , бо тадбир шуд

Тақвои қалбу салоҳи воқеӣ

Ҳам ба фикр ва ибратаст , эй алмъӣ

эй рамидаи табъи ту аз зии салоҳ

Кардае худ ғайбати некони мубоҳ

Олимӣ ,гар пайрав суннат шавад

Мақсадаш зон пайравӣ , ғурбат шавад

Чун расад вақти намоз , аз ҷои ҷаҳд

Тарк суҳбат дода , шуғл аз каф наад

Гўӣиш : марди риёкорӣ буд

Аҳли машрабро ба дили борӣ буд

Вари зи қайди шаръи бинии во шуда

Лоуболӣ гашта , бепарво шуда

Дар ибодат карда одат , чун сбӣ

Охири вақту ақали воҷибӣ

Суҳбат ҳар синфи кофтади иттифоқ

Бошад андари вусъати халқаши вифоқ

Номяш бо машраб ва бе сохта

Гўӣиш : Аслан риёи нашинохта

Баси сбкрўҳу латиф ва бамазза аст

Гӯиё , нону панир ва харбуза аст