Шод шуд дӯши зи дидори ман он тарки писар

Ман азбни шодкаҳ ӯ бардаи маи рӯза ба сар

Ман камон кардам каз рӯза таба гардаду зор

Он рухи равшани вони дўлб чун лола тар

Шукри яздонро кони моҳи нёзрдаҳи басӣ

Оре аз рӯза ниёзорад рухшандаи қамар

Тохти дӯшинаи сӯии кӯии пай дидани моҳ

Вази пай дидан ӯ халқ намуданд ҳашар

Чун маро дид бихандед ва биёмад бар ман

То бидода ду сари зулф ва зада як ба дигар

Гуфтамаш ҷонои збн ӣяш ба як моҳи фузун

Чеҳрае буд турои равшану хуршеди асар

Худ чаҳ буд инки дарини моҳи тўро ӣяш омад

Чашми ман бртўи чунин рӯзи мубиноад дигар

Ду лаби лаъли ту пажмурда ва афсурда чарост

Ҳоли чашми ту зҳоли лаби ту сахти бтар

Дўрхони дорӣ чун ду рухи ман зарду нижанд

Ту чу ман ишқи ҳамеи варзӣ эй тарки магар

Ман дили хеш ба ту додаму меҳрам ба ту буд

Ту дил хеш бидодӣ ба кадомин дилбар

Будӣ эй коши дилии тока ба ҷои дили ту

Ба кафи дил бар ту додам ва гуфтам ки бабр

Мари марои хастагии чашми тўкўбд ба дуруст

Ки нкрдстии як моҳи сӯии бодаи назар

Гуфт хез акнӯн то ҳар ду ба майхона шавем

Ки ҳарифонаши дай қуфл гушӯданд з дар

Гуфтамаш май на ба майхона тавон хӯрд кунун

Зонка моро буд аз мӯҳтасиби шаҳри ҳазар

Андарин шаҳр касе май ба мулло натавон хӯрд

Ки ғуломон амиранд ба ҳар кӯии андар