Фарёд аз ин ҷаҳон ва аз ин дунё

Венаи расми носутӯдаи нозебо

Барбоди рафтаи қоидаи Мӯсо

Ва аз ёди рафтаи тавсияи исо

Тўроаҳ гашта тӯрӣаи бидъат

Инҷил гашта воситаи даъво

Халқи Маҳмадӣ шудаи мстнкр

Дастури эзадӣ шудаи мустасно

Ҳомӯн ба худ набинад ҷзкўшш

Дарё ба худ набинад ҷузи ғавғо

Гирди қаттоли хезад аз ин ҳомӯн

Тӯфони марги хезад аз ин дрбо

Бар моҳтоб , тир занад каттон

Бар офтоб , теғ кашад ҳрбо

Хӯн мечакад зклки сиёсиун

Ҷон май тпди зи рои зўии алоро

Ҷавру фасоди срздаҳи дргитӣ

Сулҳу сдодгм шуда аз дунё

Қавмии паланги хуии зи ҳргўшаҳ

Дарҳам фитодаанд паланги осо

Гиреҳгони одамии руху одами хор

Девони оҳанӣни дилу оҳани хо

Он хӯни ин макади зи раҳи плтик

Ин ҷон он кунад ба раҳи ёсо

Малик худоӣ гашта ду сдпораҳ

Ҳар маликро гуруҳеи ганҷи оро

Вонкаҳ ба хира бар зибри ҳргнҷ

Мейрон нишастаанд чу аждарҳо

Ҳаряк ба дили гирифтаи басии умед

Ҳаряк ба сари наҳуфтаи басии савдо

Ҳар соъатӣ ба орзӯии ин қавм

Сад ҷӯии хӯн равон шуд азсҳро

Аўком дил наёфта ваз ҳар сӯй

Бинӣ нишаста бо дили хӯни поло

Чандини ҳазор модар бе фарзанд

Чандини ҳазор бача бе бобо

эй худ бар ниҳодаи паии пархош

Вай теғ баркашида паии ҳиҷо

Ин хӯни поки миллат яздон аст

Чандини чунин чаҳ пазӣ бе парво

Ин боғ эзадасту дарахтонаш

Бо дасти ҳақи дамидаи чунин зебо

эй хираи боғро чаҳ зании оташ

Ваии хари дарахтро чаҳ хурӣ бе ҷо

Машкан дарахти яздонро машкан

Манимо тиҳии гулистонро , манимо

*

*

Ҳон эй ҳакими чндкнии лоба

Ҳон эй адиб чанд кунӣ ғавғо

Лоба ба пеш кӯр наёрад мард

Ғавғо ба пеш кар накунад доно

Мардум каранд нимӣ ва нимӣ кӯр

Азкўри вкр , чаҳ хоҳии ҷузи ҳошо

Онкў шунид , бод бар ӯ нафрин

Гар худ шунид вкорнбсти он ро

Вонкў бидид , бод бар ӯ тавбих

Гар зонка дид ва бор набаст онҷо