Вазири фарҳанг эй ҷисми фазлу ҷони адаб
Каз астноъи ту маъмур шуд ҷаҳони адаб
зи захми ҳодиса , лутф ту шуд ҳисори ҳунар
Ба ҷоҳу мартаба , аҳд ту шуд змони адаб
зи неруии хирадати сабз , марғзори улӯм
зи ршҳаҳи ҳунарати тоза , бӯстони адаб
Туро сазад ки кунӣ хонаи адаби обод
Ки аз сулолаи фазлӣу хонадони адаб
Шигифт нест ки неруии рафта боз ояд
зи иҳтимоми ту дар ҷисми нотавони адаб
Ту неки доне дар кишварӣ ки мардуми он
Ҳаме надоранд аз сад яке нишони адаб
Агар зи аҳли адаби қадар дониӣӣ нашавад
Бар ӯ фитад зи пайу пояи хону мони адаб
Анояти ту агар дида бонӣӣ накунад
зи аҷз дӯд барояд зи дудмони адаб
Марои ту неки шиносӣ ки бӯдаам як умр
Ба назму наср дар ин хонаи қаҳрамони адаб
зи гӯшаҳои ҷаҳони бонги зиҳ ба гӯш расад
Чу ман ба калак ҳунар баркашам камони адаб
Ба кори илму адаби ранҷ бардаам сӣ сол
Вале нахурдаам албата ҳеҷ нони адаб
Паии итоат шаҳ нак қариби даҳ сол аст
Ки ҷой кардаам андари пас дукони адаб
Балӣ чу ёфт шаҳаншоҳи паҳлавӣ ки буд
Ба табъи бандаи дафин ганҷи шоягони адаб
Мисол дод ки аз кори маҷлиси шӯро
Канора гирад ва пуед ба шорсони адаб
зи лутфи хусрави Эрони замини баҳор инак
Шуд аз муғоки сиёсат бар осмони адаб
Ба аўстодии дорулмуаллимини лухтӣ
Ба ҷаду ҷаҳди камари баст бар миёни адаб
Аз он сипас паии тасҳеҳи номаҳои куҳан
зи калаки ман ба раҳ афтод корвони адаб
Китоби муҷмалу торбхи систон ҳар як
Чу тоҷи гашти мклл ба баҳрмони адаб
Ҳам аз ҷавомеъи Авфии втрҷмаҳи табарӣ
Ниҳоди калаки ман осори ҷовдони адаб
Чаҳор давр ба шӯрои олии фарҳанг
Нисор кард раҳеи нақди ройгони адаб
Чаҳор сол ба донишсарои олӣ низ
Ниҳоди сари зи иродат бар остони адаб
Ту воқифӣ ки дар ин қарн чун баҳор надошт
Касе ба лафзи дарии қӯти баёни адаб
Чаҳ мояи хӯни ҷгрхўрд то ки гашти имрӯз
Ба даҳри шуҳраи алии рағми душманони адаб
Ба назму насри дарии Фолқ ва ба тозии чир
Ба паҳлавӣ ва Авестост паҳлавони адаб
Ба сарфу наҳву маъонӣу иштиқоқи луғот
Ҷуз ӯ ки бошад имрӯзаи тарҷумони адаб
Ба шарқу ғарб , суханҳои ман ба тӯҳфа баранд
Куҷо баранд азбни малики армағони адаб
зи илми сабки шиносӣ касе набӯд огоҳ
Шуд ин улӯми зи ман шуҳра дар ҷаҳони адаб
Нигоҳ кун ба мақолоти ман ки ҳаряк ҳаст
Ба фани парвариши иҷтимо , ҷони адаб
Буд яке зи сад осори ман ( татаввури наср )
Ки кас наёфт чунин гавҳарии зи кони адаб
Равостгар фузалояш ба сина насб кунанд
Ки ҳаст тозатарин гули зи гулистони адаб
Касе ки халқ ба устодяш яқин доранд
зи ҷаври қонӯни афтода дар гумони адаб
з бе асосии қонӯн докторӣ гардид
Баҳори донишами ошуфтаи зини хазони адаб
Ҷазои он ки ба солии муайяни андаркор
Набӯдаам , з кафам шуд буруни Аннани адаб
Касе ки фахр ба шогирдӣ баҳор намӯд
Шуд Авестоаду баромад ба нардбони адаб
Бибин ба кори тқоъд ки ханҷари ситамаш
Дарид чарму баромад ба устихони адаб
Баҳор монад ба муздурӣ ар чаҳ дошт ба каф
Ҳазор мурсала аз гавҳари гарони адаб
Кунун ба зиллати мздўрбм раҳо накунанд
Дрбғу дард ки кас нест паштӯони адаб
Ба соли шонздаҳи афзӯдаи гашти соъати дарс
Ба мударрисӣ ки нишинанд докторони адаб
Бимонад аҷрати дарси илова то имсол
Ки бо ситораи кайвон буд қирони адаб
Ту воқифӣ ки бибояд , ба соъатии збни дарс
Ҳазор ғўс ба дарёии бекарони адаб
Вале чаҳ сўдкаҳ наниҳад мудӣр боз нишаст
Миён бе адабии фарқӣу миёни адаб
Ба ҳар ки шеъри тарошад адиб натавон гуфт
Ки баси фарох буд арсаи ҷаҳони адаб
Басии маконат ва бисёр манзалат бояд
Крости қалбу забон , манзилу макони адаб
Равои мадор ки гардад залил ҳар даҷол
Касе ки ҳаст ба ҳақи соҳиб алзмон адаб