Ҳила ҳо созад дар кори ман он тарки писар

То дили хеш ба ӯ боздиҳами бор дигар

Гуҳи фурӯи резад бар лолатар машки сиёҳ

Гуҳ биорояд машки сияҳ аз лола тар

Чун маро бинад дуздидаи сӯй ман накард

Ман надонам чаҳ кунам ёрб азин дузди нигар

Тарки ман ҳила басӣ донад дар бурдани дил

Дошт бояд дил аз ҳилаи таркон ба ҳазар

Дили азин таркон баргир ки ин санги дилон

Ҳама найранг тарозанду ҳамаи афсунгар

Чун зи дасти ту дили ту брбўднд ба зарқ

зи ту ҷон ту рубойанд ба афсун дигар

Ҳбзои кишвари рай ва он ҳамаи хубон ки дараваст

Ки ҳама ҳур нажоданду ҳамаи моҳи писар

Ба сухан гуфтан моҳанд чўгўбнди сухан

Ба камар бастан сарванд чу банданд камар

Андари он кишвари ҷуз рӯй накӯи ҳеҷ мҷўӣ

Каз нкўрўӣӣ оростаанд он кишвар

Ҳеҷ дар эшон ойини дил ороӣ нест

Дар дабистони магари ин дарс накарданд зибр

Биҳдаҳ нест ки аз ман брбўднди он дил

Ки ниҳони доштам аз ҳамлаи таркони зи назар

Длкӣ ҳаст марои венаи ҳамаи дилбар дар пеш

Натавон додан як дил , ба ҳазорон дилбар

Ба бутӣ додам он дил ки маро буд ба даст

эй дариғо ки маро нест ҷузи ин дили дигар

Ваон бути ман сӯии рай рахт фурӯбаст ва бирафт

Ман чунин мондам бедил ба хуросони андар

Нест кас то чу дили хубаш дилӣ хоҳам азу

Дили фурӯширо бозор бибастанд магар

Рӯз аз ин ҳасрат то шом нишинам ғамгин

Шом азинанда то боми шуморами ахтар

Гар наёсоед аз ҳасрату андӯҳ , равост

Ҳркро нест чу ман аз дилу дилдори хабар