Ба ҳар сухан ки шунидӣ гумори дили зинҳор

Ки оятӣаст сухан аз мҳимни зии алтўл

Ба қавли хеш амал кун мабош аз он мардум

Ки қавлашон буд андар мисли баробари бўл

Ба ҳавлу қувваи каси кори хештани мспор

Ба хеш такя куну дор бар забони лоҳўл

Зариф бошу мусоҳиб на зафту ҳавл вагарон

Ки ҳаст марди сабки рӯҳ ба зи мардуми ҳавл

На ҳарчӣ донеи гӯй ва на ҳарчӣ тоне кун

Ки қатли зода феъласту ҳарб . Зодаи қавл