Кард девонае ба чоҳи нигоҳ

Акси худро бидид дар таҳи чоҳ

Сангии афтодаи бад ба роҳи андар

Ҳашт он сангро ба чоҳи андар

Мардуми шаҳри ранҷҳо бурданд

То ки он сангро бароварданд

Туе он санги аўФтодаҳ ба чоҳ

Оқилон дар ту мекунанд нигоҳ

Вақт бисёр кард бояд сарф

То бурунат кашид аз он чаҳ жарф

Падарати фитна буду модари шар

Неки Монӣ ба модар ва ба падар

Ҳар ки зии мардумони вҷиаҳ буд

Зии ту патёрау карӣа буд

Ваон ки назд ту обрӯ дорад

Дасти пеши касон ба рӯ дорад

Ваа чаҳ хуш гуфт Авестоади тариқ

Зоди сарви ҳдиқаҳи таҳқиқ

« кодмӣ чун бдошти даст аз сят

Ҳар чаҳ хоҳӣ бикун ки Фоснъи шят »