Пас раҳи нумраи ду паймӯдам

Зон ки худ роҳро балад будам

Истодам ба пеши он даргоҳ

Чаҳ дарӣ , лои илоҳи алои аллоҳ !

Дахмае тангу сўбаҳи сӯй ва намӯр

Вондри он дахма чанд зинда ба гӯр

Ҳар яке дар кричаҳ эй дилтанг

Баста бар рӯишони дарӣ чун санг

Дошт даҳлезӣ ва бар он даҳлез

Буд бастаи дарии зи оҳан низ

Ба дарун рафтам аз ҳамон дар , ман

Ки бидам рафтаи бори дигар , ман

Гирди баргаштам аз яке раҳрав

Пеши симиҷӣ ки буд маскани нав

Бар дар нумраи як устодам

Ваон қлоўўрро фиристодам

То бигӯед з хонаам борӣ

Бистари оранду фаршу ноҳорӣ

Пас нигаҳ кардам андари он долон

Дидам онҷои гуруҳе аз ёрон

Ҳаряки устодаи гӯшае хаста

Чанд тан дар ба рӯишони баста

Мейри махсӯси Калҳуру хусрав

Чанде аз дӯстони куҳнау нав

Шуда ҳар як ба дайгарии мأнўс

Панҷ шаш сол ҳар яке маҳбӯс

Мирклҳр намӯд аз сахтӣ

Нола , вази рӯзгори бадбахтӣ

Гуфт шаш сол будам андари банд

Чори дигар бар ӯ броФзўднд

Чун шавад марди лашгарии қозӣ

Шавад инсони зи қозӣони розӣ

Кулбаи аҳди пешро дидам

Хӯрдам онҷои ноҳор ва хобидам

Зоҳиран тоза ҳимматӣ карданд

Ваон қафасро маримматӣ карданд

Пок ва бегирду обу ҷору буд

Мбрзш низ пок ва бебӯ буд

Ҳону ҳон то магар напиндорӣ

Ки атоқисти хубу гачи корӣ

Арзу тӯлаш чу тангнои адам

Се қадами тӯл буд дар ду қадам

Беҳтар аз зинда дар чунин марқад

Он ки мурдаасту хуфтаи зери лаҳад

Набӯд кори мурда ҷунбидан

Нест муҳтоҷ хӯрдану ридн

Ҳаст , то ҳаст одамии зинда

Гоҳи ҷанбндаи гоҳи ризндаҳ

Одат одамӣаст омезиш

Хуру хФтору ҷунбишу хезиш

Ин ҳама дар яке кричаҳи танг

Гуфтанаш низ ҳаст мояи нанг

Бо башари ҳеҷ кас накарда чунин

Ҳайвон низ нест дархури ин

Буд андари замонаҳои қадим

Гоҳ гоҳе чунин азоб ?илем

Лек дар давраи тамаддуну дайн

Бо башар кас накардааст чунин

Тозаи ин ҷойгоҳ аҳрор аст

Вой аз онҷо ки ҷой ашрор аст