Перзан сабр намӯдӣ ба ҷафоаш

Бокаси он роз намекардӣ фош

Лек он духтари ғаддори палид

Кард бо шӯии шабии розпдид

Гуфт моам ту марои кишти зи ғам

Бас ки бо ман кунад аз кӣнаи ситам

Мо насозем ба якҷои мақар

ё марои дор ба бар , ё модар

Зан чу бо марди ҷавон омезад

Зол бояд з миён бархезад

Ман ва ӯ ҷамъи нёиими баҳам

Вондрбни хаймаи нпоиими баҳам

Май рӯми ман сӯии қавм аз бар ту

Баъди азин он ту ва он модртў

Писари ин қисса чу аз зан бишунид

Аз сар қҳргрибон бадаред

Аз дар хайма бурун шуд ба шитоб

Рафт ва бо модар худ кард итоб

Зол аз меҳри ҷгргўшаҳи хеш

Сар ба андеша фиканд андари пеш

Дили надодаш ки бигӯед он роз

Ки мабодо шавад он кори дароз

Духтар аз пеши писар давр шавад

Писараши вола ва ранҷур шавад

Ҳарчӣ гуфт он санами коФркиш

Зол кард он ҳама дар гардани хеш

То ҷудоӣ набӯд байни ду ёр

Бигноҳӣ ба гунаҳ кард иқрор

Гуфт ореи рух бахтам сияҳаст

Ман гунаҳкорам ва ӯ бе гунаҳаст

Рост мегуяд ва бетақсир аст

Гунаҳ аз модар бетадбир аст

Марди бечораи чўбшниди сухан

Рафт ва бӯсед сару сӯрати зан

К-эии санами бахш ба ҳоли тбҳш

Бигузар баҳри худои азгнҳш

Ҷои шармандагӣ азончаҳ шунид

Тизтршди зан бе шарми палид

Гуфт хоҳӣ ки шавам азтўи ризо

Дўркни модари худро зи инҷо

Ман дар ӣнҷо нанишинам бо ӯ

Ман дарин хона нишинам , ё ӯ

Марди нодони зи сркинаҳу дард

Байн ки бо модари бечора чаҳ кард