Аирҷо рафтӣу ашъор ту монад
Кӯч кардӣ туу осор ту монад
Чун кунад қофилаи кӯч аз саҳро
Май наад оташӣ аз хеш ба ҷо
Бори бастии ту зи сарманзили ман
Оташат монад вале дар дили ман
Баъди умрии дили ёрони бурдан
Дили мо сӯхтӣ аз ин мурдан
Чун кабӯтари бачаи парвозӣ
Бргшўдии пар ва кардӣ бозӣ
Авҷ бигирифтӣу боли аФшондӣ
Ногаҳон рафтӣ ва боло монадӣ
Тани зори ту фурӯ хуфт ба хок
Рӯҳи поки ту гузашт аз афлок
Сӯй афлок шуд он рӯҳи хафиф
Ҳар латифӣ гузарад сӯии латиф
Буд дар назми ҷаҳони софу сариҳ
Мурданати сикта , вале ғайри малеҳ
Мавқеи сиктаи ?ути ин давр набӯд
Суҳбати мо ва ту ӣнтавр набӯд
Хомаи пӯшеди сияҳ дар ғами ту
Нома шуд ҷома дар аз мотами ту
Шеър бевазн шуду қофияи хор
Саҷъу рдФ ва рӯй афтод зи кор
Шаҷари фазлу адаб бе бар шуд
Фалаки дониш беахтар шуд
Ёфт абёт ба мисраи тақлил
Шуд мтолъ ба мақотеъи табдил
Қалами шоирӣ аз кор афтод
Адабиёти з миқдор афтод
Дар азои ту қалам хӯн бигирист
Натавон гуфт ки ӯ чун бигирист
Хома дар марг ту шуд мӯяи кунон
Лиқаҳ дар сӯг ту шуд мӯии кунон
Дафтар аз ҳиҷри ту бешероза аст
Вази ғамати доғи мураккаб тоза аст
Хома чун шуд зи азояти хабараш
Теғ бар сар зад ва бшикофт сараш
Аз сараши хӯни сияҳи беруни рехт
Бар варақ аз бен мижгони хӯни рехт
Рафт дар марги ту қудрати зи хаёл
Маза аз нуктау маънии зи амсол
Рафтӣу лиззати дониши барадӣ
Завқҳоро ба димоғи аФсрдӣ
Киев аз афюну нишот аз ме шуд
Давраи ишқу ҷавонӣ тай шуд
Андари оҳанг , дигар пўиаҳ намонад
Бар лаби тор ба ҷуз мӯя намонад
Фълотни феъл аз зарб афтод
Зарби ҳам қоидаро аз каф дод
Бе ту рафт аз ғазалиёти фурӯғ
Бе ту шуд ошиқӣу ишқи дурӯғ
Бе ту риндӣу назарбозии мард
Ростии саъдии широзии мард
Мардӣу ахтар мо кард ғуруб
Лек шуд марги ту аз баҳри ту хуб
Мурдаи хуштар ки буд бо ҳунарӣ
Зинда дар мамлакати мҳтзрӣ
Доштанд орзӯии суҳбати ту
Мўлиру крнӣ ва расину русу
Ба ту гуфтанд ки бархезу биё
Ваҳшӣу аҳлӣу ҷомӣу зё
Гӯш кардӣ ва ба як чашм задан
Шудӣ онҷо ки ббоист шудан
Дӯстонати ҳамагии тақдисӣ
Гирди ҳам порсӣу порисӣ
Бо чунон ҳавза ки онҷои дорӣ
Чаҳ ғам аз ғами кодаи мо дорӣ
Андари он боғ ки бар шохаи гул
Ошёни сохтае чун булбул
Зер сар кун зи раҳи меҳру вафо
Гӯшае баҳри пазирои мо