Ва чун ҳрўн аз корҳо фориғ шуду вақти ҳаракат фароз омад , саропардаи мудаббираш бо дигари созҳо бурданд ва се фарсанг аз шаҳр берун заданду вай бар толеъ мунаҷҷим барнишаст ва аз шаҳр берун омад рӯзи якшанбеи дувуми ҷамодии алأхрии санаи сет ва ъушрину арбъмоӣаҳ бо ъдтии сахт тамом баранд , бар онкӣ хуросон бигираду қазо бар вай механдид ки ду рӯзи дигари гузашта хост шуд . Ва бо он ғуломони дигари ғуломони сарое байъат карда буданд . Чун сарои пардаи мард наздик расед , бар болои бистоду шукри ходим машғӯл шуд дар фурӯд омадани ғуломони сароеу пиёда ӣӣ чанд саркаш низ даври монданд , он ғуломони сароеи шамшеру ночху дбўси дрнҳоднду ҳрўнро биФгнднд , ва ҷон дошт ки эшон бирафтанду кавкабаи ғуломон бо эшон . Ва шукри ходим чун мадҳушӣ биёмад то ҳрўнро бардоштанд ва овоз доданд ки зиндааст ва дар маҳд пел ниҳоданду қасд шаҳр карданд . Ва ҳзоҳзии биФтоду ташвишии тамом ва ҳар каси бхўиштни машғӯли гашт то худро дар шаҳр афганду қавии заъифро бихӯрад ва ғорат кард ва он низоми бигусаст . Ва ҳама табоҳ шуд . Ва ҳрўнро бшҳр овараданду саворон рафтанд бидам кушндагон .

Ва ҳрўни се рӯз бизӣасту рӯзи панҷшанбе фармон ёфт . Эзад , таъолӣ , бар вай раҳмат кунод ки хуб буд , аммо бузург хтоӣӣ кард ки бар тахт худованд нишасту гунҷишкро ошиёнаи бози талаб кардан маҳоласт . Ва аз вақти одам , алайҳи ассалом , илои иўмнои ҳозои қонӯни барин рафтааст ки ҳар банда ки қасд худованд кардааст ҷон ширин бидодааст , ва агар як чанде бодии хезад , аз даст шавад ва биншинад . Ва дар таворихи таъаммул бояд кард то муқарар гардад ки азин насахт бисёр бӯдааст дар ҳар вақте ва ҳар давлатӣ . Ва ҳоли туғрули мағрури мхзўли нигоҳ бояд кард ки қасди ин хонадон кард ва бар тахти амирони Маҳмӯду масъӯд ва мўдўд бинишаст , чун шуду сарҳанги туғрули каш бовау пайвастагон ӯ чаҳ кард . Эзад , ъзу ҷл , оқибат бихир кунод .

[ кушта шудани абди алҷбору бозгашти асмъил ]

Чун хабар бшҳр афтод ки ҳрўн рафт , ташвишии бузург бпоӣ шуд . Шукр ходим барнишасту бародари ҳрўнро асмъил мулаққаб бихандон дар пеш кард бо ҷумлаи ғуломони худованди мурдау по аз шаҳр берун ниҳоданд рӯзи одинаи бистуми ҷамодии алأхрӣ ,у шаҳри бёшФт . Ва абди алҷбор шитоб кард ки виро низ аҷали омада буд , [ ки чун ] хандону шукр ва ғуломон бирафтанд , ӯ аз мутавории ҷой берун омаду қасди сарой аморат кард , ва саҳлӣ мегуфт ки « бас зудаст ин барнишастан , сабр бояд кард то шукру хандону ғуломони ду се манзил бираванд ва ҳамчунин олтўнтошёни биёянд ва лашкарҳои султонӣ бтў расад ки шаҳри бадв гуруҳасту ошуфта » фармони набард ва пел баранду ғўғоӣӣ бар вай гирд омад комаи қили фии алмисли азои аҷтмъўои ғлбўоу азои тФрқўои лами иърФўо , ва омад то майдону онҷои бдошту буқ ва дуҳул мезаданду қавми абди алҷбор аз ҳар ҷой ки пинҳон будандӣ меомаданду наъра май баромаду ташвишӣ бпоӣ шуд сахти азим . Шукр аз каронаи шаҳри бозтохт бо ғуломии панҷсад оростау сохтау наздики абд алҷбор омад ва агар абди алҷбор ӯро Лутфӣ кардӣ , будӣ ки оромӣ пайдо шудӣ , накард ва гуфт шукрро « эй фалони фалони ту » шукри ғуломонро гуфт « диҳед » ва аз чапу рости тир равон шуд сӯии пел то мардро ғрбил карданду кас Зуҳра надошт ки виро ёрӣ додӣ , ва аз пели биФтод ва ҷон бидоду расанӣ дар пой ӯ бастанди риндону ғавғоу гирд шаҳр мекашиданд ва бонг мекарданд .

Асмъили хандону олтўнтошёни боз қӯт гирифтанду қавми абди алҷбори куштау кӯфта нопадид шуданд . Ва касон фиристоданд бмждаҳи наздики асмъил ки чунин иттифоқии биФтоди нек , баргарду бшҳри бозоӣ . Асмъили сахт шод шуду мубашширонро бисёр чиз дод ва назрҳо карду садақаҳо пазируфту сӯй шаҳр омад чоштгоҳи рӯзи шанбеи бисту ҳаштуми ҷамодӣ - алأхрӣ ,у шукру ғуломону мардуми шаҳр пазира шуданду вай дар шаҳр даромаду бкўшк қарор гирифт . Ва шаҳрро забт карданд ва ҷнбошён гумоштанд , ва он рӯзи бад-ӣн машғӯл буданд то нимшб то ончӣ ниҳоданӣ буд бо асмъил ниҳоданд ва аҳдҳо карданду мол байъатӣ бидоданд .

Ва дигари рӯзи алأҳди алтосъ [у алъшрин ] ман ҷамодии алохрии санаи сет ва ъушрину арбъмоӣаҳи асмъил бар тахт малик нишаст ва бор доду лашкару аъён ҷумла биёмаданду амӣрӣ бар вай қарор доданду хизмат ва нисор карданд ва бозгаштанд , ва қарор гирифту бёромид .

Ва чун хабари бомейр масъӯд расед вазирро таъзият кард бар мусӣбати бузургу бештар мардум барофтода . Ҷавоб дод ки « худовандро зиндагонии дарози боду сарсабзи бод , бандагону хонаи зодагони ин корро шоинд ки дар тоъату хизмати худовандон ҷой бипардозанд .

Ва гузаштаи гузашт , тадбири кори нави афтода бояд кард . » гуфт : чаҳ бояд кард бо ин мудаббири нав ки нишонданд ? гуфт « расӯлӣ бояд фиристод пӯшида аз лашкари олтўнтошу худованди нома -ҳои тўқиъӣ фармоед болбтгини ҳоҷибу дигари мақдамони Маҳмӯдӣ ки агар мумкин гардад ин кӯдакро насиҳат кунанд ; ва ман бандаро низ ончӣ бояд набшат бинивисам ббўи Саиди саҳлӣу бӯи алқосми аскоФӣ то чаҳ тавонанд кард . » гуфт : нек омад . Ва бозгашт . Ва расӯлӣ номзад шуду номаҳои султонӣ дар рӯз набишта омад ва бирафт ва пас аз он бозомад ва маълум шуд ки кори малик бар шукр ходим мерафт ва ин кӯдаки машғӯли бхўрдну шикор кардану кас ӯро ёди нмикрд . Ва албтгин ва дигарон ҷавобҳо набишта буданд ва бандагӣ намӯда ва узрҳо оварда ва гуфта ки ин ноҳити ҷузи бшмширу сиёсати рости ноистд ки қоидаҳо бгштаҳаст ва корҳоро ҳрўн табоҳ карда . Амир навмед шуд аз кори хоразм ки бисёр муҳимот дошт бхросону райу Ҳиндӯстон , чунонкӣ боз намудем пеши азин дар тасниф .