Ва ҳам дар ин ҳафта хабар расед ки расӯли алқодри биллоҳ , разии аллоҳи анҳу , наздик Байҳақ расед ва бо ваии он кароматаст ки халқ ёд надоранд ки ҳеҷ подшоҳиро монанди он бӯдааст . Амир , разии аллоҳи анҳу , брсидни ин бишорати тозагӣ тамом ёфт . Ва фармуд то истиқбол ӯ бсичиднди сахти бсзо . Ва мардуми шаҳри наздики қозӣ соид омаданд ва гуфтанд ки « эшон чун шуниданд ки амири наздик ншобўр расед , хостанд ки хўозаҳ ҳо зананд ва бисёр шодӣ кунанд . Раис гуфт : набояд кард ки амирро мусӣбатии бузург расидааст бмрги султони Маҳмӯд , анори аллоҳи барраона , ҳарчанд бар мурод меояд ва ин бФрмон вай мегӯям , бо вақте дигар бояд афканд » . Ва акнӯн муддатии баромад ва ҳар рӯзи корҳо бар муродтараст ва акнӯн расӯли ҳам аз Бағдод меояд бо ҳамаи муродҳо . Агар қозӣ бинад , дархоҳад аз амир то ба дил бисёр халқи шодии афканд , бдонкаҳ дастурӣ диҳад худованд ва раҳо кунад то такаллуф беандоза кунанд . »
Қозӣ гуфт : нек омад ва хуб мегуеду сахт буқатаст . Дигари рӯзи амирро бигуфт ва дастурӣ ёфту қозӣ бо раис бозгуфт ки такаллуфии сахти тамом бояд кард .
Ва раис бахона бозомаду аъёни мҳлтҳо ва бозорҳоро бихонад ва гуфт : амир дастурӣ дод , шаҳрро бёроиид ва ҳар такаллуфӣ ки бибояд кард , бикунед то расӯли Халифаи бидонад ки ҳоли ин шаҳр чисту амир низ ин шаҳрро дӯст тар гирад ки ин каромот ӯро дар шаҳри мо ҳосили ббўд . Гуфтанд : фармон бардорем ; ва бозгаштанд ва корӣ сохтанд ки касе бҳичи рӯзгор бар он ҷумла ёд надошт , чунонкӣ аз дарвозаҳои шаҳр то бозори хўозаҳ бар хўозаҳу қубба бар қубба буд то шористони масҷиди одина ки расӯлро ҷои онҷо сохта буданд .
Чун ин корҳо сохта шуд ва хабар расед ки расӯли бадви фарсангӣ аз шаҳр расед , мартабаи доронпазира рафтанд ва панҷоҳ ҷнибти бурданду ҳама лашкар барнишастанд ва пеш шуданд бо кавкабаи бузургу такаллуф беандоза , сипоҳи солор дар пеш , кавкабаи дигари қазоау содоту уламоу фуқаҳоу кавкабаи дигари аъёни даргоҳ , худовандони қалам . Бар ҷумла ӣӣ ҳар чаҳ некӯтар расӯлро , бӯи Муҳамади ҳошимӣ аз хуишони наздики Халифа , дар шаҳр дароварданд рӯзи душанбеи даҳ рӯзи монда буд аз шаъбони ин сол . Ва аъёну мақдамони сипоҳ аз расӯл ҷудо шуданд бдрўозаҳи шаҳру бахонаҳо боз шуданд . Ва мартабаи дорон ӯро ббозор биовараданд ва меронданду мардумони дираму динору шукр ва ҳар чизе меандохтанду бозигарон бозӣ мекарданду рӯзӣ буд ки монанди он кас ёд надошт ва то миёни ду намоз рӯзгор гирифт , то онгоҳ ки расӯлдори расӯлро бсроиӣ ки сохта буданд , фурӯд оварад . Чун бсроӣ фурӯд омад , нахусти хӯрданӣ ки сохта буданд , расӯлдор мисол дод то пеш овараданд сахт бисёр , аз ҳад ва андоза бигузашта . Ва расӯл дар аснои нон хӯрдан битозӣ ншобўрро бстўд ва ин подшоҳро бисёр дуо кард ва гуфт : дар умри хеши ончӣ имрӯз дид , ёд надорад ; ва чун аз нон хӯрдан фориғ шуданд , нзлҳо биовараданд аз ҳаду андозаи гузашта ва бист ҳазор дирами сими гармоба , чунонкии мутаҳайири гашт . Ва амир , разии аллоҳи анҳу , ншобўрёнро некуӣ гуфт .
Ва пас аз он ду се рӯз бигузашт . Амир фармуд ки расӯлро пеш бояд оварад ва ҳар такаллуф ки мумкинаст , бикрад . Бӯи саҳл зўзнӣ гуфт : ончии худовандро бояд фармуд аз ҳадиси лашкару даргоҳу маҷлиси аморату ғуломону мартабаи дорону ҷузи он ончӣ бад-ӣн монад , бифармоед сипоҳи солорро то рост кунаду андозаи бадаст банда диҳад ки ончӣ мебояд кард бикунад .
Ва ончии роҳи ман бандааст ва хондааму дида аз он султони мозӣ , разии аллоҳи анҳу , бигӯям то рост кунанд . Амир гуфт : нек омад ва фармуд то сипоҳи солори ғозиро бхўонднд .
Амир гуфт : фармудем то расӯли Халифаро пеши оранд бо ончӣ аз маншуру халъату каромот ва нъўт овардааст ,у ончӣ ӣнҷо карда ояд , хабари он баҳр ҷое расад . Бояд ки бгўӣии лашкарро то имшаби ҳамаи корҳои хеш сохта кунанду пагоҳи бҷмлаҳ бо силаҳи тамом ва бо зинат бисёр ҳозир оянд , чунонкӣ аз он тамомтар набошад то бФрмоиим ки чаҳ бояд кард . Гуфт :
Чунин кунам ;у бозгашту ончӣ фармуданӣ буд , бифармуд ва мисолҳо ки доданӣ буд , бидод . Ва амир , разии аллоҳи анҳу , дар маънии ғуломону ҷузи он мисолҳо доду ҳамаи маликона рост карданд .