Ва чун шуғли бузурги алӣ ба поён омаду сипоҳи солор , ғозӣ азпазира бунаи ваии бозгашту ғуломону буна ҳар чаҳ дошт , ғорат шуда буду бим буд ки аз бунаи авлиёу ҳашаму қавмӣ ки бо вай меомаданд низ ғорат бисёр шудӣ ; аммо сипоҳи солори ғозии нек эҳтиёт карда буд то касеро риштаи тоӣ зиён нашуд . Ва қавми Маҳмӯдии азин ФрўгрФтни алии неки бшкўҳиднду доман фароҳам гирифтанд . Султони ъбдўсро наздики Хоразмшоҳ олтўнтош фиристод ва пайғом дод ки алӣ то ин ғоят на он кард ки андозау пойгоҳ ӯ буд , чаро ба Хоразмшоҳ нанагиристу иқтидо бадв накард ? ва ӯро ба овардани бародарам чаҳ кор буд ? сабр боист кард то мо ҳам омадемӣу ваии яке будӣ аз авлиёу ҳашам , ончӣ эшон кардандӣ , вай низ бкрдӣ . Ва агар бародарамро оварад , биўФоиӣ чаро кард ?у худоиро , ъзўҷл , чаро бФрўхт ба савгандони гарон ки бихӯрад ?у вай дар дил хиёнат дошт ва он ҳамаи моро муқарари гашт то ӯро нишонда омад ки салоҳ нишондан ӯ буд . Бҷон ӯ осебӣ нахоҳад буд ва ҷое биншонадаандаш ва некӯ медоранд то онгоҳ ки раъии мо дар боб ӯ хуб шавад .
Ин ҳол бо Хоразмшоҳ аз он гуфта омад то вайро сӯрати дигар гӯна набандад .
Ва Хоразмшоҳи олтўнтош ҷавоб дод ки салоҳи бандагон дар онаст ки худовандон фармойанду ончии рой олӣ бинад ки битавонад дид ?у бандаи алиро бидон насиҳат карда буд аз хоразм чаҳ ба нома ва чаҳ ба пайғом ки он мболғтҳо намебояд кард . Аммо дар миёнаи кории бузург шуда буд , некӯи бншнўду қазои чунин буд ;у марди ҳам ном дорад ва ҳам шаҳомат дораду чунуи зуд ба даст наёяду ҳосидон ва душманон дорад ва хешовандаст , худованд ба гуфтори бдгўён ӯро ба боди надиҳад ки чуну дигар надорад . Ва амир ҷавоб фиристод ки « чунин кунаму алии маро ба кораст шуғлҳои бузургро , ва ин молшӣу дандонӣ буд ки бадв намӯда омад . »
Аз мсъдии шунӯдами вакил дар , ки Хоразмшоҳи сахти навмеди гашт ва ба даст ва пой бамурд аммо тҷлдӣ тамом намӯд то ба ҷой наёранд ки вай аз ҷой бишудааст . Ва пайғом дод сахти пӯшидаи сӯии бӯи насри машкону бӯи алҳсни Ақилӣ ки « ин аҳвол чунин хоҳад рафт , алӣ чаҳ карда буд ки боист бо вай чунин равад ? ва ман бар вай кор бидидам ин қавм нўхостаҳ нахоҳанд гузошт ки аз падарёни як тан бимонад . Тадбири он созанду латоифи олҳил ба кори оранд то ман зӯдтар бозгардам ки осори хайру рўшноӣӣ наме байнам . »у бӯи алҳсни чунонкӣ ҷавобҳои рафт ӯ будӣ , гуфт « эй мсъдӣ , маро бхўиштн бигзор ки султони марои ҳам аз падарён медонад . Аммо чун муқарараст султонро ки ғарази ман андар ончӣ гӯям , ҷуз салоҳ нест , ин корро миён бибастам ва ҳам имрӯзи гирди он броим то мурод ҳосил шаваду Хоразмшоҳ ба муроди дил дӯстон бозгардад , ва ҳар чанд ки ин қавми нўхостаҳи кор эшон доранд , охири ин амир дар ин абвоби сухан бо падарён мегуяд ки эшонро ба рӯзгори дида ва озмудааст . »у бўнср машкон гуфт « сипос дораму миннатпазираму султони марои некӯ бнўохтаҳаст ва умедҳои некӯ карда , ва аз сқоти шунӯдам ки роҳ надодааст касеро ки ба боби ман сухан гуяд . Ва ин ҳама рафтааст ва гуфта , аммо ҳануз бо ман ҳеҷ сухан нагуфтааст дар ҳеҷ боб . Агар гуяд ва аз маслиҳатии пурсад , нахусти ҳадиси Хоразмшоҳ оғоз кунам то бар мурод бозгардад . Ва аммо ба ҳеҷ ҳол рӯй надорад ки бо вай аз ҳадис рафтани Фрўнҳнд ва бурдоранд ва агар бо ваии дарин боб суханӣ гӯйанд , савоб онаст ки гӯйанд ваии пер шудааст ва аз вай корӣ намеояд , муроди вай онаст ки аз лашкарӣ тавба кунад ва ба турбати амир мозӣ биншинаду фарзандӣ аз он худованд ба Хоразмшоҳӣ равад то фарзандони ман банда ва ҳар ки дорад пеши он худованд зода боистанд ки он корӣаст рост биниҳода . Чун барин ҷумла гӯйанд , дар вай напечанду вайро ба зӯдӣ бозгардонанд , чаҳ донанд ки он сғри ҷуз ба ҳишмати вай мзбўт набошад . » Хоразмшоҳи олтўнтоши бад-ӣни ду ҷавоб , хосса ба сухани хоҷаи бўнсри машкон , қавии дилу сокини гашту бёромиду дами дркшид .