Ва намози дигари ин қавми наздики амири Муҳамади расиданд , ва чун эшонро бҷмлаҳи наздик хеш дид , худоиро , ъзўҷл , сипос дорӣ карду ҳадиси сӯзён фаромӯш кард .

Ва ҳоҷиб низ дррсид ва давртар фурӯд омаду Аҳмади Арсалонро фармуд то онҷо банд карданду сӯии ғазнӣни бурданд то сарҳанги кўтўоли бӯи алӣ ӯро бмўлтон фиристад , чунонкии онҷо шҳрбнд бошад ;у дигари хдмтгорон ӯро гуфтанд чун надимону мутрибон ки « ҳар каси пас шуғли хеши равед ки фармон нест ки аз шумо касе наздик вай равад . » абди арраҳмон қўол гуфт : дигари рӯз пароганда шуданд ва ману ёрами дуздида бо вай бирафтему носирӣу бғўӣ , ки дили ёрии нмидоди чашм аз вай бардоштан , ва гуфтам вафоро то қалъат биравем ва чун вайро онҷо расонанд , бозгардем . Чун аз ҷангал обод бардоштанду наздики кӯри волшти расиданд , аз чапи роҳи қалъати мандяш аз давр пайдо омад . Роҳ битофтанд ва бар он ҷониби рафтанд , ва ман ва ин озоди мард бо эшон мирФтим то пои қалъат , қалъа ӣӣ дидеми сахти баланду нардбони пояҳои беҳаду андоза , чунонкӣ бисёр ранҷ раседӣ то касе бар тавонистӣ шуд .

Амири Муҳамад аз маҳд бзир омад ва банд дошт , бо кафшу кулоҳи содау қабои дебои лаъли пӯшида , ва мо вайро бидидем ва мумкин нашуд хидматӣ ё ишоратӣ кардан . Гиристан бар мо афтод , кадоми оби дида ки диҷлау Фурот , чунонкӣ равад , бронднди носирӣу бғўӣ ки бо мо буданд ва яке буд аз надимони ин подшоҳу шеъру тарона хуш гуфтӣ , бигирист ва пас бдиҳаҳ некӯ гуфт , шеър :

Ва ду тани сахти қавии бозуӣ ӯ гирифтанд , ва рафтан гирифт сахт биҷаҳад , ва чанд поя ки бррФтӣ , замонӣ нек бинишастӣ ва биёсудӣ . Чун давр бирафт ва ҳануз дар чашми дидор буд , бинишаст . Аз даври мҷмзӣ пайдо шуд аз роҳ ; амири Муҳамад ӯро бидид ва низ нарафт то пурсад ки мҷмзи бачаи сабаб омадааст , ва касеро аз он хеш назд бгтгин ҳоҷиб фиристод . Мҷмзи дррсид бо нома , нома ӣӣ буд бхти султони масъӯди ббродр . Бгтгини ҳоҷиби онро дар соъат бар боло фиристод . Амир , разии аллоҳи анҳу , бар он поя нишаста буд дар роҳ , ва мо медидем . Чун нома бихонад , саҷда кард , пас бархест ва бар қалъа рафт ва аз чашм нопидо шуд . Ва қавмро бҷмлаҳи онҷои расониданд ва чанд хдмтгор ки фармон буд аз мардон . Ва ҳоҷиби бгтгин ва он қавм бозгаштанд . Ман ки абди арраҳмон фузулӣам , чунонкии золон ншобўр гӯйанд : модари мурда ва даҳ дирами вом , он ду танро ки бозуии амир гирифта буданд дарёфтаму пурсидам ки амири он саҷда чаро кард ? эшон гуфтанд : туро бо ин ҳикоят чикор ? чаро нахонӣ онкӣ шоир гуяд ? ва он инаст , шеър :

Гуфтам : алҳақ рӯзи ин савт ҳаст , аммо онро устодам то ин як нукта дигар бишинавам ва биравам . Гуфтанд : нома ӣӣ буд бхти султони масъӯди буи ки алии ҳоҷиб ки амирро нишонда буд , фармудем то бншонднду сазоӣ ӯ бадаст ӯ доданд то ҳеҷ банда бо худованди хеши ин далерӣ накунад ,у хостами ин шодии бадали амири бародар расонида ояд ки донистам ки сахт шод шавад . Ва амири Муҳамад саҷда кард худоиро , таъолӣ , ва гуфт : « то имрӯз ҳар чаҳ бмн расед , марои хуши гашт ки он кофари неъмат бевафоро ФрўгрФтнду мурод ӯ дар дунё басар омад » ва ман низ бо ёрам бирафтем .

Ва ҳам аз устоди абди арраҳмони қўоли шунӯдам , пас аз онкии ин таърих оғоз карда будам бҳФти сол , рӯзи якшанбеи ёздаҳуми раҷаби санаи хумс ва хумсину арбъмоӣаҳ ,у бҳдиси малики Муҳамад сухан мегуфтам . Вай гуфт : бо чандини асвоти нодир ки ман ёд дорам амири Муҳамади ин савт аз ман бисёр хостӣ , чунонкӣ кам маҷлис будӣ ки ман ин нхўондмӣ ,у алобёт , шеър :

Ва ҳар чанд ин ду байти хитоб ошиқӣаст фарои маъшӯқӣ , хирадмандро бичишам ибрати дарин бояд нагирист ки ин фолӣ бӯдааст ки бар забони ин подшоҳ , раҳмаи аллоҳи алайҳ , мерафт . Ва бӯдааст дар рӯзгораши хайри хайрҳоу ваии ғофил , бо чандон некуӣ ки мекард дар рӯзгори аморати хеш бо лашкарӣу раият , ҳамчун маънии ин ду байт ,у алмқдри коӣн ва мо қзии аллоҳи ъзўҷли сикўн , нбҳнои аллоҳи ани нўмаҳи алғоФлини бмнаҳ . Ва пас азин биорам , ончӣ рафт дар боби ин боздоштаи биҷои хеш .