Бўбкри ҳасирӣу мнгитроки барин ҷумла бирафтанд ва се хилтоши мсръро низ ҳам азин тароз ба ғазнӣн фиристоданду рӯзи одинаи ӣнҷои бтгинободи хутбаи баноми султон масъӯд карданд ; хатиби султонӣу ҳоҷиби бузургу ҳамаи аъён ба масҷиди одина ҳозир омаданд ва бисёр дираму динор нисор карданду корӣ бо ном рафту номаи рафта буд то ба баст низ хутба кунанд ва карда буданд ва бисёр такаллуф намӯда .
Ва ҳар рӯзи ҳоҷиби алӣ бар нишастӣ ва ба саҳро омадӣу боистодӣу аъёну муҳташамони даргоҳ , худовандони шамшеру қалам ба ҷумлаи бёмдндӣу савораи боистодндӣ ва то чоштгоҳи фарох ҳадис кардандӣ ва агар аз ҷонибии хабарии тозаи гаштӣ , боз гуфтандӣ ва агар ҷонибиро халалии афтода будӣ , ба номау савори дрёФтндӣ , чунонкии ҳукми ҳолу мушоҳида воҷиб кардӣ ва пас бозгштндии сӯии хаймаҳои хешу амири Муҳамадро сахт некӯ медоштанду надимони хос ӯро дастурӣ буд наздики вай май рафтанд , ҳамчунон қўолону мутрибонашу шробдорони шаробу анвоъи мивау раёҳин май бурданд .
Аз абдурраҳмон қўол шунидам гуфт : амири Муҳамади рӯзии ду се чун мутаҳайирӣу ғамнокӣ май буд , чун нон мебихӯрадӣ , қавмро бозгардонедӣ . Сеюм рӯзи Аҳмад Арсалон гуфт : зиндагонии худованди дарози бод , ончӣ тақдираст ночори ббошд , дар ғамнок бӯдани бас фоида нест ; худованд бар сари шаробу нишот боз шавад ки мо бандагон май тарсим ки ӯро савдо ғалаба кунад Фолъёзи биллоҳу иллатии орад . Амир , разии аллоҳи анҳу , тсбти Фрўншонд ва дар маҷлис чанд қавли он рӯз башнавад аз ман ; ва ҳар рӯз ба тадриҷу тартиби чизе зиёдат мешуд , чунонкӣ чун лашкари сӯй Ҳирот кашид , боз ба шароб даромад влкни хӯрданӣ будӣ бо такаллуфу нақл ҳар қадаҳии бодии сард ки шаробу нишот бо фароғат дил равад ва ончӣ гуфтаанд ки ғамноконро шароб бояд хӯрд то тафт ғам бинишонад , бузург ғалатӣаст ; балӣ дар ҳол бинишонад ва камтар гирданд , аммо чун шароб дарёфт ва бихуфтанд , хумории мункири орад ки бедор шаванд ва ду се рӯз бидорад .
Ва хилтошон ки рафта буданд сӯй ғазнӣн бозомаданд ва бознамуданд ки чун бишорат расед ба ғазнӣн , чанд рӯз шодӣ карданд хосу ому вазеъу шариф ва қурбонҳо карданду сидқот бисёр доданд ки корӣ қарор гирифт ва икрўиаҳ шуду сарҳанги бӯи алӣ кўтўол гуфта буд то номаҳо нбштнд ба атрофи вилоёти бад-ӣни хабар ва ёд кард дар номаи хеш ки чун нома аз тгинобод барисед , мисол дод то нсхтҳо бардоштанд ва ба санад ва ҳинд фиристоданд ва ҳамчунон ба навоҳии ғазнӣну Балху Тухористону гўзгонон то ҳамаи ҷойҳо муқарар гардад бузургии ин ҳол ва сукӯн гиранду хилтошони мсръ ки фиристода буданд , гуфтанд ки « аъёну фуқаҳоу қазоату хатиби брбот ҷрмқ бимонада буданд аз он ҳол ки афтод .
Чун мо аз тгинобод онҷо раседем , шод шуданду сӯй ғазнӣн бозгаштанд ва чун мо ба ғазнӣн раседему номаи сарҳанги кўтўолро додем , дар вақт мисол дод то бар қалъати дуҳул ва буқ заданду бишорати баҳри ҷои расониданду малакаи саййидаи волидаи султони масъӯд аз қалъат ба зер омаданд бо ҷумлаи ҳурот ва ба сарои абӯи алъбоси Исфаройинии рафтанд ки ба расми амири масъӯд буд ба рӯзгори амири Маҳмӯду ҳамаи фуқаҳоу аъёну оммаи онҷои рафтанд ба таҳният ;у фавҷи фавҷи мутрибони шаҳру буқёни шодии обод ба ҷумла бо созҳо ба хизмат онҷо омаданд , ва моро бгрдониднд ,у зиёдат аз панҷоҳ ҳазор дирами зару сим ва ҷома ёфтем . Ва рӯзии гузашт ки кас монанди он ёд надошт ва мо бомдод дар раседему нимаи шаб бо ҷавобҳои нома ҳо бозгаштем . »