Чун азин сухан фориғ шуд , аъёни рай дар якдигар нагиристанд ва чунон намуданд ки даҳшатӣу ҳайратии сахти бузурги бадишон роҳ намӯд ва ишорат карданд сӯии хатиби шаҳр -у мардии перу фозилу асн ва ҷаҳон гашта буд - ӯ бар пой хост ва гуфт : зиндагонии малики исломи дарози бод , инҳо дар ин маҷлиси бузург ва ин ҳишмат аз ҳади гузашта аз ҷавоб оҷиз шаванд ва мҳҷм гирданд ; агар рой олӣ бинад , фармон диҳад якеро аз муътамадони даргоҳ то берун биншинад ва ин бандагони онҷои раванд ки тоҳири дабир онҷо нишинад ва ҷавоб диҳанд . Амир гуфт : нек омад . Ва аъёни райро бхимаҳ бузург овараданд ки тоҳири дабир онҷо менишаст -у шуғли ҳама бар вай мерафт ки ваии муҳташамтар буд - ва тоҳир биёмад бинишасту пеш вай омаданд ин қавм ва бо якдигар ниҳода буданд ки чаҳ посух диҳанд . Тоҳир гуфт :

Сухан худованд шунӯдед , ҷавоб чист ? гуфтанд : зиндагонии хоҷаи амиди дарози бод , ҳамаи бандагони сухан бар як фасл иттифоқ кардаем ва бо хатиб бигуфта ва ӯ ончӣ аз забон мо башнавад бо амир бигӯед . Тоҳир гуфт : некӯ дидаед то сухан дароз нашавад , ҷавоб чист ?

Хатиб гуфт : ин аъёну мақдамон гуруҳеанд ки ҳар чаҳ эшон гуфтанд ва ниҳоданд , агар ду бори ҳазор ҳазор дирам дар шаҳру навоҳӣ он бошад , онро фармон бурдор бошанд ва мегӯйанд :

Қариби сӣ сол буд то эшон дар дасти Дайламон асир буданду русуми исломи мдрўс буд ки кори малик аз чун фахри аддавлау соҳиби асмъил ибод бизанӣу писарӣ оҷиз афтод ва дастҳо бхдоӣ , ъзўҷл , бардошта то малики исломро , Маҳмӯд , дар дили афканд ки ӣнҷо омад ва эшонро фарёд расед ва аз ҷавру фасоди қромтаҳ ва муфсидон бурҳонед ва он оҷизонро ки моро наметавонистанд дошт , барканд ва аз ин вилоят давр афганд ва моро худовандӣ гумошт одилу меҳрбону зобит , чун ӯ худ бсъодти бозгашт ва то он худованд бирафтааст , ин худованд ҳеҷ нёсудааст ва намад асбаши хушк нашудааст ; ҷаҳон май кушоду мтғлбону оҷизонро мебарандохт , чунонкӣ агар ин ҳодисаи бузурги марг падараш науфтодӣ , акнӯн ббғдоди расида будӣу дигари оҷизону нобакоронро барандохтау раоёии он навоҳиро фарёди расида [ ва ] ҳамчунин ҳаловати адли бчшонидаҳ ; ва то ин ғоят ки рояти ваии бспоҳон буд , маълумаст ки ӣнҷо дар шаҳру навоҳии мо ҳоҷибӣ буд шаҳна бо савории дивист , ва касеро аз бақоёии муфсидон Зуҳра набӯд ки бҷнбидӣ ки агар касе қасд фасодӣ кардӣ ва ӣнҷо омадӣу шавкаташи ҳазор ё ду ҳазор ё камтару бештар будӣ то даҳ ҳазор , албата ҷавонону далерони мо силаҳ бардоштандӣу бшҳнаҳи худовандии пиўстндӣ то шари он муфсидон ба пирӯзии худоӣ , ъзўҷл , кифоят кардандӣ ; ва агар ин худованд то Мисри мирФтӣ , моро ҳамин шуғли мибўдӣ , фарқ нашносем миёни ин ду масофат ва агар худованд чун аз шуғлҳо ки пеш дорад , фориғи гашт - ва зуд бошад ки фориғ гардад , чаҳ пеши ҳиммати бузургаш хатар надорад - ва чунон бошад ки бсъодт ӣнҷо бозояд ва ё солорӣ фиристад , имрӯзи банда ва фармон бурдоранд , он рӯзи бандатару фармон бурдортар бошем ки ин неъмати бузургро ки ёфтаем , то ҷон дар тани мост , зуди зуд аз даст надиҳем ва агар имрӯз ки нишот рафтан кардааст , тозӣона ӣӣ ӣнҷо бпоӣ кунад , ӯро фармон бурдор бошем , сухан мо инаст ки бигуфтем . Ва хатиб рӯй бқўм кард ва гуфт : ин фасл ки ман гуфтам , сухан шумо ҳаст ? ҳамагон гуфтанд : ҳаст , балки зиёдаи азиним дар бандагӣ .

Тоҳир гуфт : ҷзокми аллоҳи хиро , сухан некӯ гуфтеду ҳақи бузурги роъии биҷои овардед . Ва бархест наздик амир рафт ва ин ҷавоб бозгуфт . Амири сахт шодмона шуд ва гуфт : эй тоҳир , чун саодат ояд , ҳамаи корҳо фарохур якдигар ояд ; сахти бхрдўор ҷавобӣаст ва ин қавми мустаҳаққи ҳама некуӣҳо ҳастанд . Бигӯӣ то қозӣу раису хатибу нақиб улувваёну солори ғозёнрои хлътҳо рост кунанд ҳам акнӯн , аз [ он ] раису нақиб улувваёну қозии зар ва аз он дигарон зарандуд , ва бпушонанду пеши ор то сухан мо бишинаванд ва пас бо мартабаи дорон аз он сӯии шаҳри гусел шан кун ҳарчӣ некӯтар .

Тоҳир бархест ва ҷоӣӣ бинишасту хозинонро бихонаду хлътҳо рост карданд .

Чун рост шуд , наздики аъён рай бозомад ва гуфт : ҷавоб ки дода будед , бо худованд бигуфтам , сахти хуш ва писандида омаду аъёни шуморо ки бар шуғланд , хлътӣ бо ном ва сазо фармуд ; мубораки бод , бисмии аллоҳ , бҷомаҳи хона бояд рафт то бмборкӣ пӯшида ояд . Сиёҳ - дорони панҷ танро ба ҷомаи хонаи бурданду хлътҳои бпўшониднд . Ва пас тоҳири наздик амир рафту ҷумлаи аъёни райро пеш овараданд . Амири эшонро бнўохт ва некуӣ гуфт ва эшон дуоӣ фаровон карданд ва бозгаштанд ;у мартабаи дорони эшонро сӯии шаҳри бурданд бар ҷумла ӣӣ ҳар чаҳ некӯтар . Ва мардуми шаҳр бисёр шодӣ карданд ва бе андозаи дирам ва динор андохтанду мартабаи доронро ба никўӣӣ ва хушнӯдӣ бозгардонеданд .