Як рӯз чунон афтод ки амир мисол дода буд то ҷумлаи мамлакатро чаҳор мард ихтиёр кунанд мушаррафиро , карданд ,у амири тоҳирро гуфт « бӯи насрро бибояд гуфт то маншур -ҳои эшон набишта шавад . » ва тоҳир биёмаду бӯи насрро гуфт . Гуфт « нек омад , то насахт карда ояд . » тоҳир чун мтрбдии бозгашту вакил дар хешро наздик ман фиристод ва гуфт « бо ту ҳадисӣ фариза дорам , ва пайғомӣаст сӯии бӯи наср , бояд ки чун аз девон бозгардӣ , гузари сӯй ман кунӣ . » ман бостодм бигуфтам , гуфт : бибояд рафт . Пас чун аз девони бозгаштам , наздик ӯ рафтам -у хонаи бкўӣ симгарон дошт дар шористони Балх - сроӣӣ дидам чун биҳишти оростау таҷаммулии азим , ки мурувваташу ҳимматаши тамом буд ва ҳурматӣ дошту маро бо хештан дар садр бинишонад ;у хӯрданиро хуоне ниҳоданд сахти некӯ бо такаллуф бисёр , ва надимонаш биёмаданду мутрибони таронаи занон , ва нон бихӯрадему маҷлиси шароби ҷои дигар ороста буданд . Онҷои шудем . Такаллуфӣ дидам фавқи алҳду алвасф . Даст бакор барадему нишот боло гирифт . Чун даврӣ чанд шароби бгшт , хазина дораш биёмад ва панҷ то ҷомаи муртафаъи қӣматии пеш ман ниҳоданду кӣса ӣӣ панҷ ҳазор дирам , ва пас бардоштанд . Ва бар асари он бисёр сим ва ҷома доданд надимону мутрибону ғуломонро .
Пас дар он миён маро гуфт пӯшида ки « мункир нестам бузургӣу тақаддуми хоҷаи амиди бӯи насрроу ҳишмати бузург ки ёфтааст аз рӯзгори дароз , аммо мардумон май дррснду бхдоўнди подшоҳи ном ва ҷоҳ меёбанд . Ҳарчанд мо ду тан имрӯз мақдамем дарин девон , ман ӯро шиносаму кҳтрўим . Марои худованди султони шуғлӣ дигар хоҳад фармуд , бузургтар аз ин ки дорам . То онгоҳ ки фармоед , чашм дорам , чунонкии ман ҳишмату бузургӣ ӯ нигоҳ дорам , ӯ низ маро ҳурматӣ дорад . Имрӯз ки ин маншур мушаррафон фармуд , дар он боби сухан бо ман аз он гуфт ки ӯро ва дигаронро муқарараст ки бмъомлоту русуми дўоўину аъмолу амвол ба аз ваии роҳ барам . Аммо ман ҳурмат ӯ нигоҳи доштам ва бо вай бигуфтам ,у таваққуъи чунон буд ки маро гуфтӣ нбштн , ва чун нагуфт , озорам омад . Ва турои бад-ӣн ранҷа кардам то ин бо ту бигӯям то ту чунон ки савоби бинӣ , бознамоӣ . »
Дар ҳоли ончии гуфтанӣ буд , бигуфтаму дил ӯро хуш кардам . Ва ақдоҳи бузургтар равони гашт . Ва рӯз бпоён омаду ҳамагони бпрогндим . Саҳаргоҳии устодам маро бихонад .
Бирафтам ва ҳол бозпурсед ,у ҳамаи бтмомӣ шарҳ кардам . Бихандед , разии аллоҳи анҳу , ва гуфт :
« имрӯзи бтўи намоями ҳоли мъомлт донистан ва нодонистан . » ва ман бозгаштам . Ва вай барнишаст , ва ман низ бар асар ӯ бирафтам . Чун бор доданд аз иттифоқу аҷоибро амир рӯй ба устодам кард ва гуфт « тоҳирро гуфта будам ҳадиси маншури ашроф то бо ту бигӯед . Оё насахт карда омадааст ? » гуфт « саводӣ кардаам , имрӯз баёз кунанд то худованди Фрўнгрд ва набишта ояд . Гуфт « нек омад . »у тоҳири нек аз ҷой бишуд . Ва бдиўон бозомадем , бӯи насри қалами девони бардошт ва насахт кардан гирифту маро пеш бинишонад то баёз мекардам , ва то намози пешин дар он рӯзгор шуд , ва аз пардаи маншурӣ берун омад ки ҳамаи бузургону судӯр иқрор карданд ки дар маънии ашрофи каси он чунон надидааст ва нахоҳад дид .
Ва маншур бар се дастаи коғази бхти ман мқрмт набишта шуд , ва онро пеши амири барад ва бихонаду сахт писанд омад , ва азон маншури нсхтҳо набишта шуд ,у тоҳири бикборгӣ сипар бияфканаду андоза бтмомӣ бидонаст ва пас аз он то онгоҳ ки бўзорт Ироқ рафт бо тоаш фаррош , низ дар ҳадиси китобати сухани брннҳод ва фурӯд наниҳод . Ҳарчанд чунин буд устодами марои сӯй ӯ пайғомӣ некӯ дод . Бирафтаму бигузорадам ва ӯ барон сахти тоза ва шодмона шуд . Ва пас азон миён ҳар ду млотФоту мукотиботи пайвастаи гашт баҳам нишастанд ва шароб хӯрданд ки устодам дар чунин абвоби ягонаи рӯзгор буд бо инқибози тамом ки дошт , алайҳи раҳмаи аллоҳу ризвона .