Ва бӯдааст дар ҷаҳон монанди ин , ки чун абди аллоҳи зубайр , разии аллоҳи ънҳмо , бхлоФт бинишаст бимика ,у ҳиҷозу Ироқ ӯро софӣ шуду мсъби бародараши бхлиФтии ваии Басрау Кӯфа ва савод бигирифт , абди алмалики Марвон бо лашкар бисёр аз шоми қасд мсъб кард ки мардуму олату ъдт ӯ дошт ,у миёни эшон ҷангӣ бузург афтоду мсъб кушта шуд , абди алмалики сӯии шоми бозгашту ҳуҷҷоҷи Юсуфро бо лашкарии анбӯҳ ва сохта бимика фиристод , чунонкии он ақосиси бшрҳ дар таворих мазкӯраст . Ҳуҷҷоҷ бо лашкар биёмад ва бо абди аллоҳи ҷанги пайваст ,у Макка ҳисор шуду абди аллоҳи масҷиди Маккаро ҳисор гирифту ҷанг сахт шуд ,у манҷаниқи сӯии хона равон шуд ва санг меандохтанд то як рукнро фурӯд овараданд . Ва абди аллоҳ чун кораши сахт танг шуд , аз ҷанги боистод .

Ва ҳуҷҷоҷ пайғом фиристод сӯй ӯ ки аз ту то гирифтор шудан як ду рӯз мондааст , ва донам ки барамоне ки ман даҳум , беруни ниёе , бар ҳукми абди алмалики беруни ой то туро бшом фиристам бебанд , ъзизои мкрмо , онгоҳ ӯ донад ки чаҳ бояд кард , то дар ҳарам беш вайронӣ науфтад ва хӯнҳо рехта нашавад . Абд аллоҳ гуфт : то дарин биандешам . Он шаб бо қавми хеш ки монда буданд раъй зад . Бештари ишорат он карданд ки берун бояд рафт то фитна биншинаду алмӣ бтў нарасад .

Ваии наздик модар омад , асмоء -у духтари абӯи бикри алсдиқ буд , разии аллоҳи анҳу - ,у ҳамаи ҳолҳо бо вай бигуфт . Асмоء замонӣ андешед . Пас гуфт « эй фарзанд , ин хурӯҷ ки ту бар банӣ Умия кардӣ дайнро буд ё дунёро ? гуфт : бхдоӣ ки аз баҳри дайнро буд ,у далел онкӣ нагирифтам як дирам аз дунё , ва ин туро маълумаст . Гуфт : пас сабр кун бар маргу куштан ва мислаи кардан , чунонкии бародарат мсъб кард , ки падарати зубайр авом бӯдаасту ҷадат аз сӯии ман бӯи бикри садиқ , разии аллоҳи анҳу . Ва нигоҳ кун ки ҳусайни алӣ , разии аллоҳи ънҳмо , чаҳ кард . ӯ Карим буд ва бар ҳукми писари зиёд , убайди аллоҳи тани дрндод . » гуфт :

эй модар , ман ҳам бар инам ки ту мегӯйӣ , аммо раъйу дили ту хостам ки бидонам дарин кор . Акнӯн бдонстму марг бо шаҳодати пеши ман хуши гашт . Аммо май андешам ки чун кушта шавам , мисла кунанд . Модараш гуфт : чун гўспндро бикашанд аз мислаи кардану пӯсти боз кардан дардаш наёяд .

Абди аллоҳи ҳамаи шаб намоз кард ва қирон хонд , вақти саҳар ғусл карду намози бомдоди бҷмоъти бгзорд ва сӯра навену алқлму сӯраи ҳилли ?утии алии алонсон дар ду ракаат бихонад ва зира бапушед ва силаҳ бибаст - ва дар араби ҳеҷ каси ҷанги пиёда чун вай накардааст - ва дар рафту модарро дар канор гирифт ва бадрӯд кард ,у модараши зира бар вай рост мекард ва бағалгоҳ медӯхт ва мегуфт « дандони Афшор бо ин фосиқон то биҳишти ёбӣ » , чунонкӣ гуфтӣ ӯро бполўдаҳ хӯрдан мефиристад , ва албата ҷазаъӣ накард , чунонкӣ занон кунанд . Ва абди аллоҳ берун омад , лашкари хешро бёФти парогандау баргаштау вайро фурӯд гузошта , магари қавмӣ ки аз аҳлу хеш ӯ буданд ки бо вай сабот хостанд кард , дар ҷавшану зирау мғФру силаҳ ғарқ буданд , овоз дод ки рӯйҳо бмн намоед , ҳамагони рӯйҳо буи намуданд , абди аллоҳи ин байт бигуфт , шеър :

Ании азои аърФи явмии асбр

Ази бъзҳми иърФи сами инкр

Чун баҷанг ҷои расиданд , боистоднд - рӯзи се шанбе буд ҳафдаҳуми ҷамодии алаввалии санаи сулс ва сабъин ман алҳҷраҳ -у ҳуҷҷоҷи Юсуф аз он рӯй даромад бо лашкар бисёр , ва эшонро мураттаб кард , аҳли ҳмсро баробар дар каъбаи бдошту мардуми димишқро баробар дар бнўшибаҳу мардуми Урдунро баробар дар сафоу Марвау мардуми Фаластинро баробар дар бнўҷмҳу мардуми қнсринро баробар дар бнўсҳм . Ва ҳуҷҷоҷу ториқи бен Амр бо муаззами лашкар бар Марваи боистоду илми бузурги онҷои бдоштнд .

Абди аллоҳи зубайр чун дид лашкарӣ беандоза аз ҳар ҷонибӣ рӯй бадв ниҳоданд , рӯй бқўм хеш кард ва гуфт : ё оли алзбир , луи тбтм лӣ наФасо ани анФскми кнои аҳли байти ман алъараби астлмно ( фии аллоҳ ) ани охрно ва мо сҳбнои ъоро . Аммо баъд ё оли алзбири Флои иръкми вақъи алсиўФи фонии лами аҳзри мўтнои қти алои артссти фӣаи байни алқтлӣ ва мо аҷди ман дўоءи ҷарроҳҳоашад ммои аҷди ман ?илами вақъҳо , сўнўои сиўФкми комаи тсўнўни вҷўҳкм , лои аълами амрءои мнкми касри сайфау астбқӣ нафса , ?фони алрҷли азои зҳби силаҳаи Фҳўи колмрأаҳи аъзл .

Ғзўои абсоркми ани алборқаҳу лишғли кули амрии қарнау лои илҳинкми алсؤоли анӣу лои иқўлни аҳади ин абди аллоҳи бен алзбири алои ман кони соӣлои анӣ , фонии фии алръили алаввал . Сами қол , шеър :

Абии лобни слмии анаи ғайри холид

Млоқии алмноё эй сарфи тиммо

Фалсати бмбтоъи алҳиўаҳи бсбаҳ

Ва лои мртқи ман хшиаҳи аламути салмо

Пас гуфт « бисмии аллоҳ , ҳон эй озодамардон , ҳамла бурид » ва даромад чун ширии дмон бар ҳар ҷониб . Ва ҳеҷ ҷонибӣ набӯд ки вай берун омад бо кам аз даҳ тан ки на аз пеши ваии дррмиднд , чунонкии рӯбаҳон аз пеш шерон гурезанд . Ва ҷонро мезаданд ,у ҷанг сахт шуду душманон бисёр буданд . Абди аллоҳ неру кард то ҷумлаи мардуми баробари дарҳоро пеши ҳуҷҷоҷи афканду наздик буд ки ҳазимат шуданд , ҳуҷҷоҷ фармуд то илми пештари бурданду мардуми осӯдау муборизони номдор аз қалб берун шуданд ва бо якдигари дроўихтнд . Дарин овихтани абди аллоҳи зубайрро сангии сахт бар рӯй омаду хӯн бар рӯй Фрўдўид , овоз дод ва гуфт :

Флснои алии алоъқоби тдмии клўмно

Ва локини алии ақдомнои тқтри алдмо

Ва сангӣ дигар омад қавӣтар бар синааш ки дастҳояш аз он билразед , яке аз мўолии абди аллоҳ хӯн дид , бонг кард ки « амири алмؤмнинро бикуштанд . »у душманони вайро намешинохтанд , ки рӯй пӯшида дошт , чун аз мавло бишуниданд ва биҷой овараданд ки ӯ абд аллоҳаст , бисёр мардуми бадви шитофту бкштндш , разии аллоҳи анҳу ,у сараш бар доштанду пеши ҳуҷҷоҷи бурданд . ӯ саҷда кард . Ва бонги баромад ки абди аллоҳи зубайрро бикуштанд , зубайрён сабр карданд то ҳама кушта шуданд ,у фитнаи бёромид . Ва ҳуҷҷоҷ дар Макка омад ва бифармуд то он рукнро ки бснги манҷаниқ вайрон карда буданд , некӯ кунанд ва иморатҳои дигар кунанд . Ва сари абди аллоҳи зубайр , разии аллоҳи ънҳмо ,ро бнздики абди алмалик Марвон фиристод ва фармуд то ҷусса ӯро бар дор карданд . Хабари куштан бмодрш овараданд , ҳеҷ ҷазаъӣ накард ва гуфт : анои ллаҳу анои илайҳи роҷъўн , агар писарам на чунин кардӣ , на писари зубайру нбсаҳи бӯи бикри садиқ , разии аллоҳи ънҳмо , будӣ . Ва муддатии баромад , ҳуҷҷоҷ пурсед ки ин ъаҷуза чаҳ мекунад ? гуфтору сабурӣ вай бознамуданд . Гуфт : « субҳони аллоҳи алъзим ! агар Оиша ,ам алмؤмнин ва ин хоҳари ду мард будандӣ , ҳаргизи ин хилофат ба банӣ Умия нараседӣ , инаст ҷигару сабр , ҳиялат бояд кард то магари вайро бар писараш битавонед гузаронид то худ чаҳ гуяд » пас гуруҳеи занонро барин кор багумоштанд ва эшон дроистоднд ва ҳиялат сохтанд то асмоءро бар он ҷониби бурданд . Чун дор бидид , биҷой оварад ки писарашаст , рӯй бизанӣ кард аз шарифтарин занон ва гуфт : гоҳ он наомад ки ин саворро азин асб фурӯд оваранд ? » ва барин ниФзўд ва бирафт , ва ин хабари бҳҷоҷи бурданд , бшгФт бимонад ва фармуд то абди аллоҳро ФрўгрФтнд ва дафн карданд .

Ва ин қисса ҳарчанд дарозаст , дарави фоидаҳост ,у дигари ду ҳолро биоварадам ки то муқарар гардад ки ҳснкро дар ҷаҳон ёрон буданд бузургтар аз вай ; агар буи чизе расед ки бадишони расида буд , бас шигифт дошта наёяд . Ва дигар агар модараш ҷазаъ накард ва чунон сухан бигуфт , тоънӣ нагӯяд ки ин натавонад буд , ки миёни мардону занони тафовут бисёраст ,у рбки ихлқи мо ишоءу ихтор .